Alþýðumaðurinn - 24.01.1933, Blaðsíða 1
4 tbl.
III. árg.
Akureyri, í’riöjudaginn 24. Janúar, 1932.
Reynsla liðins árs.
Því var lofað í síðasta blaði, að
viðskilnaðar Þorst. Porsteinssonar á
Várkamannafélagi Akureytar yrði nánar
minst, og var þá aðallega átt við það
hvað reynsla síðasta árs hefdi kent
verkamönnum á Akuieyri. Verður þetta
gert hér í fáum dráttum, eftir því sem
við á. En áður en að því veröur
snú'ð, verður bent á reynslu verkalýðs
í nágrannalöndunum — reynslu haus
á forystu kommúnistanna í verklýðs-
málum — því vér íslendingar erum
nú staddir á sama punkti í verklýðs-
roálum og nágrannaþjóðir vorar eru
komnar yfir fyrir nokkrum árum, og
má því mikið læra á reynslu þeirra.
Verkalýður Nforegs, Svíþjóðar, Dan-
merkur og (1. landa hefir orðið fyrir
árás kommúnistatina fyrir nokkrum
árum. Á tímabili fengu þeir áheyrn
hjá nokkrum hluta verkalýðsins og
náðu í völd innan verklýðshreyfingar-
innar. F*að átti sér og stað að fram-
gjarnari Alþýðufiokkamenn efndu til
samvinnu við þá, ( þeirri trú að með
þeim hætti fengi eðlileg framþróun
verklýðsmálanna meira skrið í áttina
að takmarki sociahsmans, en með
hægfarara starfinu á lýðræðisgrund-
velli. —
En sama sorgarsagan endurtók sig í
öllum nágrannalöndum vorum. —
Kommúmstarnir reyndust aðeins nið-
urrifsraenn á verkiýðssamtökin. Alt
fór í kaldakol i höndum þeirra. —
Verkalýðurinn vaknaði upp við þann
vonda dranm, að hann hafi verið
svikinn, Hristi komtnúnistana af sér,
og tók að vinna það upp aftur, á
hægfara-grundvellinutn, sem tapast
hafðt undir stjórn þessara æfintýra-
manna. Róttækn socialdemokratarnir
hurfu aftur I sinn gamla flokk, og nú
eru verklýðsmálin rekin í þessum lörid-
utn með hælti hægfara þróunarinnar
og miðar vel áfram. En ógæfumenn-
irnir, sem sviku þjóð slna, reika um
»strálausar strendurc og ílskast við alt
og al!a — þeir sem ekki hafa lent I
kjatti auðvaldsins, eri það hefir orðið
höfn þeirra margra.
Rað þarf enginn að ætla að alt
annað eigi við hér-á landi en í ná-
grannalöndum vorum. Oss er því
óhætt að byggja á reynslu frændþjóð-
anna í þessum málum. Sú reynsla,
sem vér höfum líka fengið hér á larid',
bendir öll í sönau átt. Nokkur verk-
lýðsfé'ög hafa búið við stjórn komm-
tín sta á tímabili og orðið áhrifalaus
og starfsvana. Sum þessara félaga eru
nú að tétta við undir stjórn hægfara
jafnaðarmanna, en önnur eru ekki
vöknuð enn. Og þau félög hér á
landi, sem minst hafa af kommúnist-
unum að segja, og þeir hafa ekki
fengið aðstöðu til að hafa áhrif á, lifa
bestu lífi og eru heilsteyptust verk-
iýðsfélaga.
Vér Akureyringar höfum búið við
hálf-kommúnistiska stjórn s. I. ár —
að tölu stjórnenda til — en al-komm-
únistiska í reynd. Hafi það verið
ættun Porst. Porsteinssonar að sam-
ræma og sam-eina starfskrafta Verka-
marinafélagsins með því að taka sam-
an við kommúnistana í fyrra, hefir
það farið svo greinilega út um þúfur
sem hægt var. Fyrst og fremst skorti
hann allan manndóm og þekkingu á
félagsmálum til að sameina, og svo
var það aldrei ætlun samherja hans í
stjórninni — kommúnuslanna — að
leyfa honum það. Samband þeirra
við Þ. P. var ekki stofnað til annars
en að koma þeim sjálfum til valda í
NYJA BIO
Miðvikudagskvöld kl. 9
Eiginmaður
drottningarinnar.
Heimsfræg tclmynda-óperetta í
12 þíttum. — Tekin af snill-
ingnum ERNST LUBITCH. —
Aðalhlut^erkín leika;
Maurice Chevalier og
Jeaneíte Mac Donald.
I Stn Frar ci ko var mynd þessi
sýnd í 18 vikur samfleytt fyrir
fullu húsi, i New York álíka
lengi, f Ch cago 16 vikur og
sömu söiU er að segja frá
fle'tum borgurn Ewópu.
Börnum fá ekki aðgang.
félaginu, erda varð útkoman sú að
P. P. gekk und r kommúnistunnm alt
árið, þar til hann í árslokin var orð-
inn svo uppgefinn, að hann varð feg-
inn að velta bagganum af sér yfir á
herðar þeirra manna, sem að sjálfs
hans dómi, fyr og síðar, voru og eru
alófærir til að stjórna felaginu. Pað
er mælt að P. P. hafi bent á Stein-
grím í Lyngholti sem eftirmann sisn.
Petta verður ekki skilið öðruvísi en
svo, að það hafi brunnið í Porsteini
hvað félagið var illa komið undir
stjórn hans, og hafi bent á Steingrím
af því hann visw að félagið myndi
fara enn ver í höndum hans.
Hvað höfum vér þá lært af sið-
asta ári?