Alþýðumaðurinn - 07.03.1933, Blaðsíða 3

alÞýðumaðurinn
3
Akkorðslaxtinn er miðaður við, að verkið sé að mestu leyti unnið á
virkum dögum.
Allir þeir, sem akkorð vinna, skulu vera þátttakendur í akkorðinu.
Verði tekin akkorð við verk, sem taxtinn nær ekki yfir, er félags-
mönnum skyll að fá samþykki félagsstjórnar og kauptaxtanefndar, áður
en samningar um akkorðið eru fullgerðir.
Verði akkorð unnin utan Akureyrar, ber akkorðstökum fríar ferðir
þangað, sem vinnan fer fram og heim aftur.
Félagið áskilur að öll vinna á Akureyrarhöfn, viö afgreiðslu frakt-
skipa — önnur en talning, skriftir og vinna við spil — sé unnin af
mönnum úr landi.
Lágmarkskauptaxti kvenna við fiskvinnu;
Dagvinna..................................kr. 0,70
Eftirvinna..................................— 1,00
Helgidagavinna..............................— 1,50
Fiskþvottur skal unninn í akkorði og greiðíst með kr. 1,00 fyrir
hver 100 kg. af himnuteknum fiski og kr, 0,80 fyrir 100 kg. afóhimnu-
teknum fiski. —
Vinnudagur kvenna er hinn sami og fyrir karlmenn, og tími til mat-
ar og kaffi hinn sami. Helgidagavinna telst einnig eftir sömu reglum
og helgidagavinna karlmanna.
Við lok hvers vinnudags skulu verkstjórar afhenda verkafólki vinnu-
nótur, er sýni tímafjölda og kaup þess, þó má við stöðuga vinnu —
og að fengnu samþykki hlutaðeigandi verkafólks — tilfæra vikuvinnu á
einni nótu. —
Vinnukaupið skal goldið í vikulokin á vinnustöðvunum og í vinnu-
tímanum, nema verkafólkið kjósi annað frekar.
Verði íslenska krónan lækkuð, hækkar taxti þessi f réttum hlutföll-
um við lækkun krónunnar.
Taxti þessi, þannig samþyktur á fundi Verklýðsfélags Akureyrar
5. Mars 1933, og gildir frá birtingu hans, og þar til öðruvísi verður
ákveðið. —
Akureyri, 7. Mars 1933.
Erlingur Friðjónsson Ólafur Magnússon Svanlaugur Jónasson
formaður. ritari. féhirðir.
Guðlaug Benjamínsöóttir og Benedikt Jóhannsson meðstjómendur.
Hitler sem frelsara Þýskalands, en
Hitler Hindenburg, sem hinn stóra
anda hervaldsins, sem nú eigi að
lyfta Þýskalandi upp í hæðir frægð-
ar og frarna. Báðir hafa fallið að
fótum facismans, sem á að ríkja í
Þýskalandi um aldur og æfi.
En máske fer nú eitthvað öðru-
vísi í þessum málum, en þessa
faðmlaga-félaga dreymir um, meðan
fyrsta sigurvíman stendur yfir.
Vorþing Umdæmisstúkunnar hér
hefir verið ákveðið að halda bér á
Akureyri dagana 29. og 30. þ. m.
Norsku sctmningarnir
eru nú mjög umtalaðir um þessar
mundir. Þykir öllum á einn veg
með þá, að þeir séu óaðgengilegir
og háðulegir í einu. Mun verða
boðað til borgarafundar um þetta
mál hér í bænum í vikulokin, og
er þess að vænta að bæjarbúar
láti ekki standa á sér að mótmæla
samningunum á kröftuglegan hátt.
ísfirðingar og Hafnfirðingar hafa
þegar mótmælt samningunum.
Stúkan Ísafold-Fjallkonan no. 1.
heldur fund á Föstudagskvöldið kem-
ur, í Skjaldborg.
C f) -bilar best/r.
° Sími 260
. - ......... i uX-:
„Forystuliðinu“
sárnar.
í »Verkamanninum« 9. tbl. þ. á.^
er greinarkorn á fremstu síðu, þar
sem »forystulið« V. S. N. sendir
verkamönnum Sauðárkróks kveðju
sína, og gefa mér vitnisburð um
leið. Eðlilega eru kommúnistar
mjög ergilegir yfir því, hve verka-
menn sýna þeim lítið traust, em
leggja hinsvegar kapp á að styrkja
landssamtök sín, með því að fylkja
sér við hlið stéttarbræðranna innan
Alþýðusambands íslands. Eitt helsta
vopn þeirra í stöðugum árásum
á Alþýðusambandið, er að yfirfæra
nokkurn hluta »samfylkingarliðs«
síns til Alþýðuflokksins. Er þeim
nokkur vorkunn, þótt þeir sverji af
sér samvinnuna við íhaldið í blöð-
um sínum, en lítt munu þau mein-
særi gagna frammi fyrir verkalýðn-
um, sem fylgist með og þekkir
bardagaaðferðir þeirra.
Eða hvað ætli verkamenn á
Sauðárkróki segi um þá staðhaéf-
ingu >Verkamannsins«,að »samein-
uðu liði krata og íhalds hafi tekist
að véla verkamannafélagið inn í
Alþýðusambandið?«
Formaður ungra íhaidsmanna á
Sauðárkróki — Jón Agnarsson —
gekk fram fyrir skjöldu »forystu-
sveitar« K. F. í. og barðist gegrt
því, að verkamannafélagið gengi
inn í Alþýðusambarfdið. Hann flutti
tillögu um að fresta atkvæðagreiðslu,
— líklega í því skyni að »fjarver-
andi kommúnistar* gætu setið
næsta fund, — og hann greiddi
atkvæði með kommúnistum, ásamt
sínum fáu hræðum, — móti því að
félagið gengi í Alþýðusambandið.
Þetta er einfalt mál og ofurskiljan-
legt. Engum er ver við Alþýðu-
samband íslands en íhaldsmönnum*
Yfirstéttin, atvinnurekendurnir, ótt-
ast þann mátt, sem brýtur veldi
þeirra á bak aftur. Þeir sjá sinn^
versta óvin í landssamtökum hins
stéttvísa verkalýðs. Þeim er kær-