Alþýðumaðurinn - 14.03.1933, Blaðsíða 3

alÞýðumaðurinn
3
Norskn samningarnir
hafa verið mjðg á dagskrá undanfar-
ið. Hefir þeim verið mótmælt harð-
lega af flestum útgerðarmannafélöguro,
sjómannafélögnm og verkamannafélög-
um á landinu. Hér á Akureyri hafa
Verklýðsfélag Akureyrar. Skipstjórafé-
lagið, Sjálfstæðisfélagið og Útgerðar-
mannafélagið mótmælt samningunum,
en vegna samkomubannsins var ekki
hægt 'að halda fyrirhugaðan borgara-
fund nú um helgina.
Finnur Jónsson á ísafirði hefir ritað
fjórar greinar í Alþýðubl. undanfarið
og sýnt glögglega fram á hve samn-
ingarnir eru hætlulegir fslendingum,
ekki einungis fjárhagslega, heldur sjálf-
stæði landsins, þar sem aðrar þjóðir
hljóti að gera sama tilkall til land-
helginnar hér og Norðmönnum er veitt
í samningunum. Enginn hefir treyst
sér til að verja samningana. Á ferð-
inni er frumvarp í þinginu um inn-
flutningstoll á fiski og sild. Er þetta
óbein neitun á samningnum, því í
honum stendur, að 'nið opinbera megi
engar hömlur leggja á sfldarsölu Norð-
manna til íslands. Umræðum um
samningana verður útvarpað frá Al-
þingi kl. 9 í kvöld.
Eitthvað boéið.
»Verkam.« gerir mér þá sérstöku
virðingu í gær, að »spandéra« upp á
mig nokkrum vel völdum orðum,
vegna þess að ég hafi átt að kalla
einhvern fátækan barnamann »besefa«
»viðrini« og fl. þess háttar, á fundi
er atvinnubótanefndin hafði með vænt-
anlegum tunnusmiðum á Föstudaginn
var. Og á eftir hafi ég átt að hrópa
á lögregluvernd. Pað hlýtur að vera
eitthvað alvarlega bogið við sbarna-
manninn*, sem þykist bafa orðið fyrir
þessari óverðskulduðu árás frá minni
hálfu, því eins og allir fundarmenn
eru til vitnis um, komu þessi orð
aldrei yfir mínar vaiir. Hitt sagði ég
Tryggva Emilssyni þegar hann var að
skora á okkur, sem ætlum að starfa við
tunnusmiðið, að »hugsa« um hvað
við værum að gera, að við mundum
ekki hugsa minna af viti um verklýðs-
mál en hann »og hans nótar«. Það
þarf mjög einstæðan skilning á ís-
lensku máli, til að finna út úr þessu
»besefa« og »viðrini« — og þó sér-
staklega mikið nánari kynni af »nót-
um« Tryggva en ég hefi af að segja.
Halldór Friðjónsson.
Einar fær á baukinn.
Þóroddur nokkur Guðmundsson af
Siglufirði, sem talinn mun meðal
helstu »baráttu-fúsanna« þar, hefir fyrir
skemstu stofnað félag í Hrísey og
látið það samþykkja hitt og annað,
eins og vani er til hjá »baráttu-fús-
unum«. — Meða! annars, segir blað
sprenginga-kommúnista frá því, að
Þóroddur þessi hafi látið Hríseyjar-
félagið *lýsa andstygð sinni á starf-
semi þeirra manna, sem vinna að
því að sprengja verklýðssamtökin.«
(Leturbr. hér). — Ýmsum mun þykja
að Einar Olgeirsson fái all verulega á
baukinn hjá þessu unga afkvæmi Þór-
odds í Hrísey, því, eins og kunnugt
er, hefir alt starf Einars innan verk-
lýðsfélaganna hér, verið óslitið spreng-
ingastarf. Og síðasta óþverraverkið
af hans hendi í þessum efnum er það,
að kljúfa Verkamannaíélag Akureyrar
út úr Alþýðusambandi jslands, sem
útlit er fyrir að muni ríða því félagi
að fullu áður en langt um líður. Því
á tæpum mánuði er talsvert á annað
hundrað manns flúið úr þesssu félagí,
meðal annars fyrir þessar aðgerðir
klofningsmannsins Einars — og munu
fleiri á eftir fara.
Osannindi Verkamannsins.
Það kom engum á óvart þó blað
kommúnista á Laugardaginn var væri
sóðalegt innrætis og útlits, enda var
svo, svo sjaldan hefir verra verið.
Blaðið er alt ein ósannindaþvæla,
enda hafa útgefendur þess ekki öðru
á að fljóta nú.
»Verkam.« segir að bæjarstjóri hafi
rekið verkamenn út af fundi á Föstu-
dagskvöldið, af því þeir hafi ekki viljað
ganga að kaupkúgun bæjarstjórnar. Það
var ekki bæjarstjóri, sem gerði þetta,
heldur stjórn Verkam.fél. Akureyrar,
sem bannaði þessum mönnum að sæta
þeirri vinnu, sem þeir - á fundinum
— kváðust vilja vinna, og hafa meira
upp úr en nokkurri annari vinnu á
Auglýsingum
í *Aiþýðumanninn« er
veitt móttaka á afgreiðslu
blaðsins í Lundargötu 5, í
Kaupfélagi Verkamauna og í
Prentsmiðju Björns Jónssonar.
Alþýðuinaðurinn er ódýrasta
blaðið á Akureyri, en flytur
mest lesmál.
þessum tíma. ef þeir ekki væru bundn-
ir við samþyktir félags síns,
Þá hefir »Verkam.« það eftir þess-
ura mönnum, a"ð Halldór Friðjónsson
hafi átt að segja það á þessum fundi,
að í Verklýðsfélagi Akureyrar »væri
standandi nefnd, sem hefði ótakmark-
að vald lil að gefa undanþágur frá
kauptaxtanum*. Auðvitað er þetta
ósannindi. Halldór sagði að félagar
Verklýðsfél. Ak. yrðu að fá samþykki
stjórnar og kauptaxtanefndar fyrir þeim
samningum sem þeir gerðu við bæjar-
stjórnina, enda er þetta tekið fram í
kauptaxta Verklýðsfél. Akureyrar.
Sýnir þetta vel hve þeim, sem eru
undir áhrifum stjórnar Verkamanna-
félagsins, gengur illa að segja satt
orð, þó sæmilega sannorðir séu sera
einstaklingar — utan allra verklýðs-
mála. —
Annars er alt þetta taxtabrotahjal
kommúnistanna, í sambandi við tunnu-
málið, harla kátlegt, þegar þess er
minst, að árið 1931, þegar Einar Ol-
geiisson var form. var hann rétt að
því kominn að semja við Hjalta Esp-
holin um kaup verkamanna í tunnu-
verksmiðjunni, þegar hann var rekinn
úr formannssæti, og það kaup átti að
vera 80 aurar um tímann, en var
hækkað af Erlingi Friðjónssyni, sem
þá tók við forrnensku Verkamannafé-
lagsins, upp í 85 aura. Þegar því
kommúnistar eru að tala um taxta-
brot og kauplækkun í satnbandi við
tunnusmíðið, höggva þeir óþægilega
nærri æðsta presti sínum, Einari
Olgeirssyni.