Alþýðumaðurinn - 25.03.1933, Blaðsíða 1

III. árg.
18. tbl.
Akureyri, Laugardaginn 25. Mars 1933.
Málamiðlim.
Verkamennirnir taka
fram fyrir hendurn-
ar á æsingafíflunum.
Eins og spíð hefir verið í undan-
förnum blöðum, hafa verkamennirn-
ír, sem dregnir voru út í Novu
uppþotið, sansað sig á málinu, þegar
þeir fengu tírna til að yfirvega það
á rólegan hátt. Eru ávextir þessa
nú að koma fram í málamiðlun og
samningum milli bæjarstjórnar og
Verkamannafélagsins.
Strax eftir að Nova fór héðan,
óafgreidd, um daginn, fór að bera á
megnri óánægju meðal verkamann-
anna, sem höfðu verið spanaðir út
x uppþotið. f*eir sáu, sem var, að
verið var að svifta þá atvinnu og
fé, og uppþotið var öllum til skaða
og vanvirðu. Við þetta bættist og að
kommúnistar á Siglutirði kjánuðust
til að gera samning við skipstjórann
á Novu, sem velti allri ábyrgð af
bæjarstjórninni hér yfir á skipið og
Verkamannafélag Akureyrar. Bætti
þetta svo aðstöðu bæjarstjórnarinnar
1 deilunni, að hún stóð með pálm-
ann í höndunum og gat sagt við
skipstjórann, að nú skyldi hann sigla
heiminn á enda með tunnuefnið upp
á sína ábyrgð.
Aðalbjörn Pétursson kom hingaö
með Dettifossi — til að »starfa með
samherjunuta«, en helst lítur út fyrir
að verkamennirnir hafi ekki þurft
.annað en sjá framan í hann til að
sannfærast til fullnustu um að þeir
væru á röngum vegi, því eftir það
hættu þeir aö hlusta á æsingafíflin
og fariö var að hugsa til að útkljá
jnálið á samningagrundvelli.
Fyrir milligöngu nokkurra manna,
komu atvinnubótanefnd og fjárhags-
nefnd á fund með stjórn Verka-
mannafélagsins, þar sem eftirfarandi
punktar til samkomulags voru'sam-
þyktir af nefndunum og meiri hluta
stjórnar Verkam.fél. — þremur
verlcamönnunum úr henni. —
(Allar leturbrevtingar gerðar hér).
1. Vinna skal tunnusmíðið í akk-
orðsvinnu, þannig að verkamenitirnir
beri úr bytum allt það, er inn kem-
ur fyrir tunnurnar, að frádregnum
kostnaði. Samningar bæjarstjórnar-
innar við verksmiðjueigandann standi
óbreyttir.
2. Bærinn annist allt reikningshald
við vinnuna, sölu tunnanna og inn-
heimtu andvirðisins, allt án endur-
gjalds.
3. í lok hverrar vinnuviku skal
greiða verkamönnunum minnst kr.
1,00 á klukkustund, og er þá miðað
við það að unnið sé í 10 stunda
vöktum.
4. TiL að fyrirbyggja allan misskiln-
ing, taki bæjarstjómin það fram, að þó
hér sé samið um kaupgjald við
ákveðna vinnu, þá viðurkennir hún
að ööru leyti kauptaxta Verkamanna-
félags Akureyrar. Enda stendur enn
í gildi samþykkt bæjarstjórnarinnar
frá 1.929 um það, að greiða skuli
kaup í bæjarvinnu samkv. kauptaxta
þessa verkamannafélags.
5. Heimilt skal Verkamannafélagi
Akureyrar að gera tillögur um ráðn-
ingu inanna í vinnuna og má þaö
senda fulltrúa sinn á þann fund at-
vinnubótanefndar, er endanlega
ákvörðun tekur um ráðninguna.
6. Engan kostnað má leggja á
tunnugerðina, er á kann að falla í
sambandi við afgreiðslutöf e.s.
Novn.
7. Niður skulu falla allar skaða-
bótakröfur og málshöfðanir í sam-
bandi við undanfarandi deilu.
Lesendur eru nú beðnir að bera
þetta saman við kröfur þær, sem
stjórnir Vmfél. Ak. og »Einingar«
' voru áður búnar að gera til bæjar-
stjórnar. Sést þá hvað er nú orðið
af stóru orðunum æsingapostulanna
og öllum gauraganginum í sambandi
við þau
Samkomulagið sýnir aö aðstaða
verkamannanna eftir þessa samninga
er mun verri en hefði verið, ef
Verkamannaíélagið hefði þegrtr í
vetur gengið að skilmálum bæjar-
stjórnar. Samkvæmt réttum útreikn-
ingi kunnugra manna hefði tunnu-
akkorðið gefið algengum verkamönn-
um, við fyrstu útborgun 90 anra á
tímann og beykiruin 110 aura. I’á
hefði þessi vinna orðið unnin um
háveturinn, þegar elckert annað var
að gera. Nú fá verkamennirnir,
beykirarnir sem aörir, aðeins krónu
á tímann, og þar sem beykirarnir
verða að hafa hærra kaup en al-
gengir verkamenn, verður að draga
af kaupi algengu verkamannanna
handa þeim. Útkoman verður því
hin sama og í akkorðinu átti að
verða. En með aðförum sínum hefir
Verkamannafélagið dregið þetta verk
fram á vor. Nokkuð af verkinu
gengur fram á hærri mánaðartaxtann
og þann tíma, sem verkamennirnir
hafa venjulega mest að gera við
útivinnu. Vinningurinn er því eng-
inn.
En samkomulagið gerir aðstöðu
verkamannanna að ýmsu leyti verri
en áður var, og þó einkum í tveim
atriðum.
f*að er fram tekið, að samningur-
inu við verksmiðjustjórann standi