Alþýðumaðurinn - 28.03.1933, Blaðsíða 3

alÞýðumaðurinn
3
m^mmmmmmmrnmmmammm
Þökkum innilega alla samúð og
hjálp við andlát og útför Þóruntl-
ar Stefánsdóttur frá irlrafnagili.
Aðstandendur.
þunnur, og er það ennþá, að eg áleit
og álít að bæði »kratar« og »Kommar€
byggi á sósíalisma, þótt aðrir vilji
starfa á grundvelli lýðræðis, en hinir
séy gjörþyltingameni). —
Annars veit eg að jafn þaullesinn
og þjá.lfaður »kom.mabroddur« og þú
ert, P, minn, hlýtur við tækifæri að
geta stungið niður penna, til þess að
fræða mig og aðra, sem lítið vita, um
það, hvað sé sósíalismi og hvað sé
kommúnismi og hver sé munurinn á
því aö vera Alþýðuflokksmaður eða
flokksmaður í Kommúnistaflokki fs-
lands. — Gættu bara að því aö segja
satt; eg held að lygin vinni minna.
Þið eruð altaf að klifa á því, vesal-
ings »kommarnir«, að »kratarnir« séu
svikulir og vaði upp á ykkpr með
skömmum. — En hverju hafið þið
sáð? Getið þið búi&t við að hveiti-
korn sprefti þar sem Þ»ö sáið brenni-
uetlp, eða fagrar fjóiur þar sem þið
sáið tii þyrua?
Nei, slíks þarft þú af/Jfei að yseftfa,
Pétur. Eða getur þú búist við að
fólkið sé orðið svo gott, síðan þið
kommúnistar fóruð að halda þeirri
kenningu að því, að '>efla hatrið«, —
að það sé yfirleitt farið að launa ilt
með góðp? —
Þið haiið í allan vetur, og rappar
œiklu lengur, ráðj&t á mig nmÓnu-
lega á hverjum einasta fund» ioppn
okkar féiags, og reynt eftir mætti að
gjfyf n\i§ tprtryggilegan f apgptn
verialýðiips. t- Þió hafifl kallafl mig
verklýðssvikara. Þið hafifl ráðitf á
mig á opinberum fundum inqap þefsa
hreppsfélags, og þið hafið skrifað um
mig nokkrar pþverrá- Pg |yg«l)f|nu|ur
Í ágafl W|A i ■ Og svo
ber þú þjg j||a yfir feyí, aumjngja
Pétur miqn, að eg skyldi einu sinni
skamma ykkur nokkuð hvast á fundi.
Eg hélt ekki að þp vperir svona inn-
viðaveikur. —
Pið. »samfylkingarmennirnir!!«
kommúnistarnir, minnist varla syo á
okkur jafnaðarmenn að þið teljið
okkur ekki svikara.
Eg ætla til gamans fyrir þann verka-
lýð þessa, lands, sem enq ekki hefir
hnýtt skýlu kommúnismans svo fast
fyrir augu, sér að hann sjái ehkert, —
að bregða upp fáum orðum er helsfu
foringjar kommúnista sendu okkur hér,
áður en þeir sviku Alþýðuflokkinn.
Einar Olgeirsson skrifar 13. Mars
1925, þar sem bann er að lejta þátt-
töku verkamajnpafélagsjns »Fram« á
Sauðárkróki í stofnun Verklýðssam-
bands Norðurlands:
»Aðalverksvið Verklýðssambandsins
yrðu: 1. Að efla samtök verkalýðs-
ins í launabaráttunni, koma á sam,-
hjálp í kaupdeilum og ákveða, ásatpt
félagsstjórnum, kaupta.xta, — aðallega
koma sarpraemi á í þpim. •= 2. Aö
styðja að öflugrí stjórnmálabaráttii
verkalýðsins 4 grundvelli jaftf-
aðarstefnunnar og 3. Að fræöw
alþýðu með bókum, blöðum, tímarit-
um og fyrirlestrum um verklýðshreyf-
inga og jafnaðarstefnu '
Svona ritaði (og Ifkl hugsaði og
ta,laói) Ein|r Olgeiriaon þá, og kvaddi
s.yo *tnpð jafngðarmannakyeðjjim *.
(Niðurl. nsest).
6-aura sigurinn.
Uips Qg kunnugt er, hafa komm-
únistarnir fengið því framgengt, að
bæjarstjórn Ákureyrar greifiir sem
svarar 6 aurum hærra, á tímaun
fyrirfram, en áfiur var úkvefiifi yið
tunnusmíðiið, því eftjir fepgipni reynslu
hefjr 75 ^ura greiðtfa á tunnu gef'
ið 94 apra á tjmanp, ep endanlega
kaupgreiðslan er eftir sem áður
alveg sama og upphaflega var á-
kveðin af bæjarstjórninrú, það sem
mennirnir hefðu upp úr akkorðinu
á tunnunum, sem roá vapota að
yeröj eitthvað á *ðpa krónp. —
Koroipwniptarpir hafa þyj m6.
* Leturbr. gjörðar af mér.
R Q D -bilar bestir.
u.O.KJ. Sími 260
un Noyu og öllum fíflalátum sínum
fengið því einu áorkað, að verka-
mennirnir fá 6 aurupj meira á tím-
ann meðan þeir eru að vinna vifl
tunnurnar, en 6 aurum minna að
smjðinu loknu. fegar verkamenn-
irnir, sem látnir voru híma í kalsar
vetrarveðri við hliðina á Novu
meðan fyrirliðarnir voru að »plan~
leggia baráttunay í hlýjunni heima
hjá, sér, fengu að vita að sigurinn
var ekki annar en þessi, fór heldur
en ekki að koma kurr í liðið, sem
haldið hafði verið uppi á allra handa
lygasögum, um hvað ætti að vinna.
— Vesalings kommúnistarpir eru því
allt af a.ð reynp að telja sjájfum sér
trú um að þeir hafi ekki alyeg far-
ið á rassinn í Novu-deilunni, en eng-
ir aðrir en þeir allra heimskpstu
fást til að t.rúa. í hitteð, fyrra var
Einar Olgeirsson í þann veginn að
semja um að kaupið við tunnusmíð-
ið yrði ekki nema 80 aurar á tím-
ann, en þá var tekið fram fyrir
hendurnar á honurn og kaupið
hækkað. Verkamennirnir skilja því
heldur illa í umhyggju kommúnist-
anna fyrir háa kaupinu, þegar athug-
að er 80 aura l^aupið hans Einars og
200X lækkunin hjá filísabetu á
l^aupi fiskþvottastúlknanna hér í
fyrra. —
Ein& sáiitf.
Inn í yeylslýðsiéUg Akurejftar
slæfldist ein k9nj.múnistasál þ^fir
féUgifl v^r stofnaðb og þpgar hún
sá &amþ8rj.a sfna slfjálfa. á bryggj-
unui vifi bþfiina á Noyu, fó.r hún að
skjálfa otefl þ*ÍJW, S)ðáú hafa ve§a-
lings kotnroaimir a.Uaf yerjð, áð
íalda þesaa einu hrp:ð,u, 9pip faqn
ti) mefi þ.eira \\r Verklýðtfélaginu,
en roargföldunin gcwggr ekki bgjur
en þafi, að altaf er satpa
einn- Margfaldaður §iwn njgfi eiwwp.
getur ekþi einu sjpgj ggrt typ, gþk
þeldur fleirj, og það sorgjpgasta
fyrir vesalings Jtqnuppnjtfgpg er að
aliar ijkur eru tií a$ þesw eipi ^tii
svo afl syfkja þá pfjjr allg ipprgfóld-
unina, því hfigum gipp ek^i þyþja
gæfulegt að fyigja fegffl.