Alþýðumaðurinn - 25.04.1933, Blaðsíða 1

24. tbl.
III. árg.
Akureyri,
Þriðjudaginn 25. Apríl 1933.
Norðmenn
h 1 ægj a.
Síðan Alþingi framdi þá þjóðar-
svívirðingu að samþykkja norsku
samningana, hefir verið lítið um
hlátur hjá sjómönnum og verkaiýð
norðanlands. Petta fólk, sem með
samningunum er rænt möguleikum
til bjargar í framtíðinni, og gert er
að ánauðugum þrælum yfirgangs-
samra útlendinga og innlendra land-
ráðamanna (leppanna) hugsar ekki
með ánægju til atvinnutímans í
sumar.
En það eru mennirnir handan
við hafið sem hlægja. Mennirnir,
sem forsætisráðherra og samninga-
mennirnir íslensku sgldu landhelg-
ina og yfirráð eins aðal atvinnu-
vegs landsins fyrir einn næturfagn-
að úti í Oslo.
Og Norðmenn hlaagja af tveim
ástæðum. Pað er ekki einungis
gleðin yfir landgjöfum íslendinga
þeim til handa, sem fær þá til að
hlægja, heldur engu síður sá ein-
dæma aumingjaháttur og fáviska
Alþingis, sem samþykt norsku
samniifeanna hefir opinberað.
Þeir, sem þekkja forsætisráðherr-
ann á íslandi, undrast það ekki
svo mjög, þó hann selji land sitt
og þjóðaryelferð fyrir einn nætur-
fagnað, eins og karlinn seidi kerl-
inguna sína fyrir sauðarkrofið um
árið. Líka gerði kynning Norð-
manna af Jóni Árnasyni og Ólafi
. Thors það ekki svo torskilið að
þeir fetuðu sömi. braut- En að
Alþingi íslendinga, sent þreifaði
daglega á vilja þjóðarinnar í þess-
utti efnum, myndi samþykkja ósóm-
ann, datt Nbrðmönnum aidrei í hug.
Sro hundflata gátu þeir ekki hugs-
að se'r œðstu samkundu Islendinga,
Þeir eru ekkert að dylja hlátur
sinn Norðmennirnir. Peir hlægja
vfirleitt hjartanlega að öllum
skussum. Og skussasvipurinn á
íslendingum í þessu máli er svo
áberandi, að það verður að telja
það bót í raun, að að honum er
hiegið, hjá fyrirlitning andstygðar-
innar, sem manni finnst að eðlileg-
ast hefði lýsl sér frá útlendinga
hálfu —
Og meðan Norðmenn búa sig
sem óðast undir að nota sér tak•
markalaust — »i fuld utstrækning*
— eins og þeir segja, auðæfi gull-
kistunnar við norðurströnd fslands,
nú í sumar, láta þeir þess getið, að
það sé meir en nóg landrými
/ Noregi tii að láta íslenska
sa/tkfötið liggja þar óselt, —
Pað er alls ekki meining þeirra að
kaupa eina einustu saltkjötstunnu
af íslendingum, þrátt fyrir samn-
ingana- Þeir þurfa þess ekki og
gera það ekki heldur.
Sjómaður.
Æsingaffflin (
Vestmannaeyjum.
Peir samherjar Jóns Rafnssonar
og ísleifs Högnasonar, hinna al-
þekktu æsingafífla í Vestmannaeyj-
um, hafa í málgagni sínu hér birt
símskeyti frá árinu 1930, sem ís-
leifi var sent héðan frá fulltrúaráð-
inu út af klofningi sem Ísleiíur og
Jón stóðu fyrir við bæjarstjórnar-
kosningar þar í Eyjunum í byrjun
A
Qíeðiíegt sumav !
Aðalfundur
Jafnaðarmannafélagsins »AKUR«
verður haldinn Sunnudaginn 30, þ.
m. Fundarstaður og tími tilkyntur
með fundarboði
DAOSKRÁ:
1. Inntaka nýrra félaga.
2. Bréf frá Alþ.sambandi íslands.
3. Kosning stjórnar og ehdur-
skoðenda-
4. Önnur mál.
Akuréyri 25. Apríl 1933.
Félagsstjórnin.
ársins, en ekki út af stofnun jafn-
aðarmannafélagsins »Þórshamar«,
eins og blað fíflanna skýrir frá. —
Mjög er það vel til fallið, að æs-
ingaflónin birti þetta skeyti, af þvf
að það rifjar upp eitt af fyrstu
æfintýrum æsingafíflanna í Vest-
mannaeyjum og hér, sem öll hafa
endað á sama hátt, með því að
verkafólkið hefir yfirgefið fíflin og
farið sína götu.
ísleifur Högnason og Jón Rafns-
son settu upp, við nefndar bæjar-
stjórnarkosningar, lista með sínum
virðulegu nöfnum á,- sem fulltrúum
til bæjarstjórnar þar ? Eyjunum, en
verkafólkið í Vestmannaeyjum hafðí
litlft trú, sérstaklega á götufíflinu
Jóni Rafnssyni og setti upp sérlista
með verkamöRnum sem fulltrúaefn-