Alþýðumaðurinn - 24.06.1933, Qupperneq 1

ALÞYDUMAÐMNN
III. árg.
Akureyri,
f*riðjudaginn 24. Júní 1933.
34. tbl.
YFIRLIT.
» Vei yður, þér hrœsn-
arar og nöðrukyn.«
Pað fer ekki hjá því að komm-
únistar hér á Akureyri ætli sér að
fljóta á montinu og ósannindunum
um fylgi sitt við kosningarnar -16.
Júlí n. k. — Peir bera það út um
bæinn, að þeir séu að slást um
þingmannssætið við íhaldið, og á
að skilja þetta svo, að þeir séu alt
að því jafningjar þess að atkvæða-
magni.
Nú vita það allir, að fylgi komm-
únistanna fer þverrandi, eins og
von er til, en það er venja þeirra
að láta því meira yfir sér, sem þeir
geta minna og eru vesælli.
Það hefir ekki farið fram hjá al
menningi, grobbið í blöðum K. f.
yfir »kraftinum« og »samtakamætt-
inum«, sem V.S.N. hefir yfir að
ráða. Öll verklýðsmál á Norður-
landi áttu að vera í gapandi þættu,
stórkostleg kauplækkun fyrir dyrum.
Eina vonin og vissan um sigur sú
að Verklýðssamband Norðurlands
var til og starfaði undir stjórn K Í.
Hvílík stærð V.S.N. er sést dável
á eftirfarandi.
Ping V.S.N. var haldið miklu
seinna en átti að gera samkvæmt
lögum. Stjórnin veigraði sér við
að sýna almenningi fylgistapið. Samt
heimtaði Einar Olgeirsson að þing-
nefnan yrði haldin. Ætlaði sér að
blása lífi í þetta skorpnandi lík- —
Þingið var haldið. Pað sóttu engir,
nema kommúnistar á Akureyri. —
Einn aðal þátturinn í dagskránni
var sá, að lesa upp úrsagnir gömlu
félaganna, sem einu sinni höfðu
verið f sambandinu. Einar barðist
um á hæli og hnakka, en fékk engu
áorkað. Síðan kastaði hann þess-
um snmbandsriflingi í Steingrím
Aðalsteinsson til endanlegs dráps.
Petta var hin raunverulega saga
þingsins, en ekki vantaði munn-
söfnuðinn og mannalætin hjá hræð-
unum sem sátu það.
»Samfylkja« átti öllum verkalýð á
Norðurlandi undir stjórn V.S.V. —
Senda átti menn »um alt Iand«, til
að samræma störf allra verklýðs-
félaga í anda V-S.N, »Baráttulið«
og »samfylkingar« átti að stofna
alstaðar þar sem 3—5 menn ynnu
saman. Og V.S N. átti að taka að
sér yfirstjórn (að því er skilið varð)
allra verklýðsmála í landinu, og
»leiða þau í sigursælli baráttu«, þar
til yfir lyki!!! Og »Verkamaðurinn*
sagði eftir þingið, að almenningur
gæti naumast gert sér í hugarlund
hve »mikilvægar« samþykktir þingið
hefði gert, og hvílíkum »feikna
krafti« sambandið hefði yfir að
ráða!!!
En stærst af öllum samþykktum
þingsins var þó sú um »samfylk-
ingarráðstefnuna*, sem lengi var í
ráði að halda bæði á Siglufirði og
Akureyri, eins og tíðkast um al-
þjóðaráðstefnur nú á dögum, sem
byrjaðar eru hjá þessari stórþjóð-
inni og endaðar hjá hinni. Ráð-
stefnan var boðuð í sl. mánuði, en
þegar til kom, kom það upp úr
kafinu að þau fáu félög, sem í
V.SN. eru lifandi, höfðu öll gleymt
að kjósa fulltrúa á þetta mikilvæga
þing. Nú hefir »ráðstefnunni« verið
frestað um »óákveðinn tíma«, en
það þýðir að hún er úr sögunni,
og allt það, sem þar átti að gera.
En það var að »samfylkja« öllum
verkalýð til »stéttvísrar« baráttu
gegn ofurmagni atvinnurekenda og
kaupkúgun. »Herskarar hinna þjök-
uðu örpiga« áttu að ganga fram
»undir stjórn Kommúnistaflokks
íslandsc og annara »frelsara« verka-
lýðsins, án tillits til pólitískra skoð-
ana eða strekkings um dægurmál.
Stjórn V S.N. má sannarlega taka
undir með skáldinu: »á daginn er
tregandi dapurt mitt ráð, en draum-
urinn var svo fagur«, því örlögin
hafa hagað því svo, að á þessu
vori hefir verkalýðurinn bjargað
málum sínum sjálfur, og hvergi
látið skósveina V.S.N. eða K. í.
koma þar nærri. Á Húsavík (verka-
kvennafélagið), á Sauðárkróki, á
Hvammstanga; — á öllurn þpssum
stöðum hefir verkalýðurinn unnið
á í kaupmálum, allt fyrir atbeina
og lægni gætnari manna verklýðs-
hreyfingarinnar. Hér á Akureyri
bjargaði Verklýðsfélag Akureyrar
verkalýðnum frá að fá yfir sig stór-
felda kauplækkun, og vann þegar
nokkuð á frá því í fyrra. Á Siglu-
firði hafa ráðin verið tekin af stjórn
Verkamannafélagsins, er ekki var
sýnilegt annað en að hún ætlaði
að stofna til algerðs taps í deilu
við atvinnurekendur. Er ekki annað
sýnilegt en til fullkominnar upp-
lausnar félagsins dragi á næstunni.
Stóru orðin og mannalætin hafa
hér orðið reykur eins og alstaðar
annarsstaðar- Verkalýðurinn er far•
inn að þekkja gasprið og glamrið,
sem ekkert annað en svik og hrœsni
stendur á bak við.
Og hvað sem þessir menn láta
nú mikið yfir sér, og reyna mikið
til að blekkja kjósendur, munu
kosningarnar 16. Júlí n. k. sýna
sama niðurlagið og alstaðar ann-
arsstaðar hjá kommúnistum.
Verkalýðurinn mun ekki ata sig
út á þeim lengur, sem betur fer.