Alþýðumaðurinn - 24.06.1933, Blaðsíða 2

alÞýðumaðurinn i
B. S. A. — Sími 9.
Sund.
Síðastliðið Mánudagskvöld hélt hr,
Ben. Waage, forseti í. S. í., fyrir-
lestur 1 Nýja Bíó um sund og sund-
björgun. Var fyrirlesturinn mjög
ítarlegur og vel fluttur. Fyrirlesar-
inn skýrði þar frá nauðsyn þess, að
allir íslendingar kynnu að synda og
gætu ennfremur bjargað öðrUnr. frá
druknun. Nefndi hann dæmi, þar
sem lítil börn höfðu bjargast frá
drukknun á svo undursamlegan hátt,
vegna þess að þau höfðu lært sund
og ennfremur dæmi um sorgleg
slys, þar sem fullorðið fólk hafði
drukknað í sjó, örskamt frá land-
steinum, einungis vegna vöntunar á
sundkunnáttu. Á eftir fyrirlestrinum
var svo sýnd kvikmynd, sem mjög
greinilega sýndi allskyns aðferðir við
björgun drukknandi fólks og Kfgun-
artilraunir i slíkum tilfellum. Ágóði
af fyrirlestrinum gekk óskiftur til
hitavatnsveitu í sundlaug bæjarins.
Aðgangseyrir var ein króna.
Áheyrendur voru fáir. Nokkrir fé-
lagáf úr K. A. og Þór og einstaka
manneskja þar fyrir utan.
Ykkur viiðist vera einkennilega
farið, Akureyringar. Kvikmyndahús-
in eru vel sótt af gömlum og ung-
um. Dansskemtanir eru venjulega
fjölsóttar. Kaífihús bæjarins eru oft
þéttsetin á kvöldin. Göturnar oft
fullar af ungu fólki, sem á kvöldiri
ranglar hugsunarlaust aftur á bak
og áfram um þær, sýnilega til þess
eins að reyna að drepa tímann á
þann hátt. En þegar hægt er að
styðja jafn mikið þjóðþrifafyrirtæki
og laugaveitan hér er, og um leið
nema fróðleik um »fþrótt íþróftanna<,
sem allir éiga að -kunna, og jafn
sjálfsagðan hlut eins og það, aö geta
bjargað náunganum frá dauða, þá
eru áheyrendabekkir því nær auðir,.
Bvar var meiri hlutinn af íþrótta-
fólki bæjárins þetta kvöld ? Hvar
voru æskulýðsleiðtogar bæjarips?
Hvar var allur sá sægur af fólki,
sem séð hefir kostina við heita vatn-
ið á Laugalandi og þyrpst þangað
fram eftir þegar það hefir getaö ?
Hvar voru sjómennirnir og aðrir
þeir, sem oft þurfa yfir vota vegi
að sækja, og vita það, eins og aðr-
ir, að oft hafa slys orðið, bæði í sjó,
ám og vötnum, sem hægt hefði ver-
ið að afstýra, ef sundkunnátta hefði
verið fyrir hendi?
Margir bæjarbúar virðast, í fljótu
bragði séð, standa í þeirri meiningu,
að framgangur laugaveitumálsins sé
eigi með öllu fyrir almenning ger,
heldur sé það að miklu leyti fyrir
áhugamenn málsins unnið. — En
vonandi opnast augu þeirra, sem
þannig hugsa, fyrir því, að þetta er
hin mesta fjarstæða. Laugaveitu-
málið varðar alla Akureyringa, jafnt
gamla sem unga. Þegar fólk er ó-
vant við vatn og er að læra að
synda, er eðlilegt að það veigri sér
við að fara í mjög kalt vatn, enda
þolir þaö þá eigi að vera lengi í
vatninu í senn og af þeim sökum
gengur sundnámið ver og stirðlegar.
Sé vatnið volgt, getur sundfólk ver-
ið í því lengi í hvert skifti, lærir
betur og verður þolnara. Heita vatn-
ið hefir einnig þann ómetanlega
kost, að á veturna, þegar sjómenn
hafa lítið að gera, geta þeir notað
frítíma sinn til sundnáms. Þá er enn
ónefnt heilbrigði, hreysti og hrein-
leiki líkama þeirra, er oft fara í
vatn. Ekkert er eins hressandi eins
og bað og engir fimleikar fara bet-
ur með líkamann heldur en sundið.
Ég er viss um, að færri upphæð-
ir þyrfti að leggja í byggingu sjúkra-
húsa og heilsuhæla, ef meira væri
lagt til styrktar góðum og velútbún-
um sundstæðum.
£n það er ekki nóg að geta bjarg-
að fólki, sem hálfdrukknað er, á þurt
land, Mörg eru dæmin til þess, að
menn hafa dáið, þótt þeim væii
bjargað í land, einungis af því eng-
inn var nærstaddur, sem kunni lífg-
unáraðferðir. í*ær aðferðir sáust
mjög skýrt og greinilega á kvik-
mynd þeirri, er hr, Waage lét sýna.
Skátunum eru kendar þessar að-
ferðir og sem betur fer eru margir,
sem nú á síðari tímum hafa numið
þær, en það eiga allir að kunna
þær. — Einnig sýndi myndin greini-
lega aðferðir til að losa sig úr hel-
tökum drukknandi fólks, en van-
kunnátta í því efni getur oröið til
þess, að bæði hinn drukknandi og
björgunarmaður farist.
Éjóð, sem lifir jafnmikið á sjó-
sókn og íslendingar gera, verður að
kunna sund, sundbjörgun og lífgun.
Éjóð, sem er jafn umsetin af berkl-
um og öðrum illum sjúkdómum,
eins og okkar þjóð, verður að sjá
um að börnin temji sér sund og
aðrar hollar íþróttir frá barnæsku,
— íþróttir, sem herða líkamann og
gera börnin að hraustum og sterk-
bygðum þegnum, er séu færir um
að taka við þegar hinir gömlu hníga
að velli, Það þarf að gera sundið
að skyldunámsgrein í skólunum. —
Éá. fyrst færumst við að því marki,
að allir íslendingar kunni að synda.
Og eitt af aðalskilyrðunnm fyrir því
að slíkt verði, er það, að sem víð-
ast sé volgt vatn í sundstæöum bæja
og sveita.
Sem betur fer eru einnig margir
hér í bænum, sem styðja vilja lauga-
veitumálið og hafa lofað dagsverk-
um og fé til framgangs þess. — En
betur má ef duga skal. — Allir bæj--
arbúar verða vinna að framgangi
þess, og það verður létt, ef allir
eru samhentir.
Akureyringar! Hugsið um öll slys-
in, sem fyrir hafa komið, einungis
vegna vöntnnar á sundkunnáttu og
vanþekkingar á björgunaraðferðum.
Éeim’þarf að fækka, þar til þau
hverfa með öllu. Sýnið nú, eins
og þið hafið svo oft áður gert, t. d.
í Heilsuhælismálinu, að þið viljið
vinna fyrir ykkar mál — sundlaug-
ármálið — og leggið fram samhent-
an kraft, er hrindi því í framkvæmd
nú þegar. Jón Norðf/örð.
Auk frambjóðenda Alþýðuflokks-
ins, sem taldir voru í síðasfa blaði,
eru þessir: í Mýrasýslu Hallbjörn
Halldórsson prentmeistari,. og í
Rangárvallasýslu Jón OuðlaugSson
og Jeris Pálsson. Skakt var föður-
nafn frambj. Alþ.fl. í Austur-Skafta-
fellssýslu í síðasta blaði. Paf býður
sig fram síra Eiríkur Helgason í
Bjarnarnesi,