Alþýðumaðurinn - 04.07.1933, Side 1
ALÞYÐUMAÐURINN
III. árg.
Akureyri, t*riðjudaginn 4. Júlí 1933.
37. tb
(N.ðurl).
Þegar »Novu«-uppþotsmennirnir
gátu ekki svift verkamenn bæjar-
ins vetraratvinnunni, sem tunnu-
smíðið veitti, snérist áhugi þeirra
að því að leggja drög fyrir að
vinnan í verksmiðjunni yrði fram-
kvæmd svo, að sem verst útkoma
yrði á rekstri hennar. Fyrst ætlaði
stjórn Verkamannafélagsins að troða
að tunnusmíðinu allskonar lýð, sem
húii hafði keypt til fylgis við sig í
uppþotinu með því að lofa honum
vinnu við tunnusmíðið, þegan hún
væri búin að »sigra* í deilunni!!
Hafði Steingrímur Aðalsteinsson
langan nafnalista loforðamanna upp
á vasann, þegar mönnum var rað-
að niður í vinnuna. Næsti leikur
var sá, að uppþotsmennirnir ætl-
uðust til að í verksmiðjunni yrðu
viðhöfð »rauðaplans«-vinnubrögð
Einars Olgeirssonar, svo bærinn
tapaði stórkostlega á smíðinu. —
Þetta tókst ekki, frekar en að koma
uppþotskaupamönnum Steingríms
að smíðinu, þessvegna varð útkom-
an sæmileg, en ekki varð þess
vart, að hið nánasta lið verka-
mannafélagsstjórnarinnar hefði hinn
minnsta áhuga fyrir að verkið gengi
veh og bar jafnvel á ánægju hjá
því ef eitthvað gekk lakar einn
daginn en annan.
Því hefir löngum verið haldið
réttilega fram, að hér þurfi að rísa
upp iðnaður að vetrinum, til hag-
nýtingar fyrir verkalýðinn, sem ann-
ars verður að ganga iðjulaus lang-
an tíma úr árinu. Það sýnist því
svo að allir hefðu átt að taka því
vel, að bæjarstjórnin efndi til iðn-
aðar, sem gæfi um 24 þús. króna
tekjur í bæinn yfir þann tíma sem
ekkert var að gera- En kommún-
istarnir og fólk, sem þeir höfðu æst
upþ í uppþotinu, virtist annarar
skoðunar. Það var alltítt að heyra
það frá þessu fólki, að það óskaði
þess að bærinn »slórskaðaðist* á
tunnusmíðinu. Sumir þeirra »sfétt-
vísu« kölluðu verksmiðjuna »þræl-
dómsgreni*. Einn óskaði eftir að
verksmiðjan »brynni upp með öllu
heila, helvítis draslinu*, og þessu
líkur var hugur »verklýðsvinanna«
til þessa fyrirtækis. — Þegar svo
að sýnt var að smíðið gekk svo
vel að fyllilega svaraði til áætlunar
bæjarstjórnar, fór uppþotsliðið að
spá því og óska þess, að útlendar
tunnur féllu svo í verði, að bæjar-
tunnurnar seldust ekki fyrir kostn-
aðarverð.
Hér hefir verið farið nokkuð inn
á þennan þátt tunnusmíðamálsins,
því hann sýnir þann hugsunarhátt
sem kommúnistar eru að troða inn
í fólkið, og hefir þegar tekist meðal
þeirra »stéttvísustu«, og hann er sá
að svíkjast um við vinnu og vinna
illa, svo fyrirtæki þau, sem rekin
eru, fari í hundana. Þessi verklýðs-
málapólitík var rekin út í æsar á
»rauða planinu* hjá Einari Olgeirs-
syni. Útkoman er líka fræg orðin.
En stefna hans og lærisveina hans
er sú, að gera allar vinnustöðvar í
Iandinu að stöðum, þar sem »sellu«-
fundir, »baráttuliðs«-samkomur og
»samfylkingar«-ráðstefnur eru haldn-
ar í vinnulímanum, en ekkert unniti.
Þetta tókst e -cki í tunuuverksmiðj-
unni, og tei st ekk i á vinnustöðv-
mm nyja bio H
Þriöjudagskvöld kl. 9;
Lolt-fimieikaniaðurinn
f*ögul kvikmynd í 9 þáttum.
Aðalhlutverkin leika:
Pau/ Richter og Ciarie
Rommer,
Mjög skemmtileg mynd úr
heimi fjölleikara, með ákaflega
spennandi fimleikasýningum og
fallegu ástaræfintýri.
Miðvikudagskvöld k/. 9 :
FUJSTDTJR
verður haldinn í Verklýösfélagi
Akureyrar Miðvikudaginn 5. Júlí
1933, kl. 8,30 e. h. í bæjarstjórnar-
salnum.
DAGSKRÁ:
1. Inntaka nýrra félaga.
2. Erindi frá Aljjýðusambandinu.
3. Stefán Jóh. Stefánsson segir
frá framkvæmdum jafnaðar-
manna í bæjum erlendis.
Fastlega skorað á félagsmenn að
mæta vel og stundvíslega.
Akureyri 4. Júlí 1933.
Stjórnin.
um yfirleitt, því íslenskt verkafólk
er yfirleitt vinnugefið og samvisku-
samt. En ekki má loka augunum
fyrir þeirri spi'lingu, sem kommún-