Alþýðumaðurinn - 08.07.1933, Blaðsíða 2
2
alÞýðumaðurinn
B. S. A. — Sími 9.
og hatur til jafnaðarmanna. Hann
hefir tileinkað sér baráttuaðferðir
þess flokks, sem telur að tilgang-
urinn helgi meðalið. Hann er læri-
sveinn þeirra manna, sem leiddi
ógnartímann yfir Pýskaland, sem
steypti menningarríki í glötun. —
Hann er hæfilegt þingmannsefni
þeirra, sem aðeins vilja velta í rústir.
Gegn •báðum þessum flokkum,
íhaldinu og kommúnistum, ganga
jafnaðarmenn fram til kosninga. —
Peir trúá á sigur síns málstaðar og
berjast fyrir alhliða umbótum á
kjörum íslenskrar alþýðu, fyrir auk-
inni hagsæld hennar og meiri
menningu.
Allir þeir, sem unna iýðræði og
umbótum, og forðast vilja holta-
þoku íhaldsins og mýrarljós kom-
múnismans,
kjósa frambjóðanda AI-
þýðutlokksins a Akur-
eyri. —
Deilan á Siglufirði
er nú á enda kljáð, og hófst vinna
í ríkisverksmiðjunni í gær. Situr
allt við það sama og áður var um
kaupgjald í verksmiðjunni, og hefir
þar engu verið haggað. Sú eina
uppreisn, sem kommúnistarnir fengu
í deilunni, var að mega setja stimpil
ráðningastofu Verkamannafélagsins
á samninga, sem verkstniðjustjórnin
gerir við verkamennina!!! Á síð-
ustu stundu lá þó við að alt
strandaði á næsta kátlegu atriði.
Ráðningarskrifstofan tekur þrjár
krónur fyrir ráðningu hvers manns,
er hún gerir. Pegar samningarnir
voru gerðir milli verksmiðjunnar og
stjórnar Verkam.félagsins, gleymdist
að tala um þetta gjald. Fór svo
Gunnar Jóhannsson að rukka um
það eftir á, en meiri hluti verksm.-
stjórnarinnar vildi ekki greiða þetta.
Samdi Þormóður Eyjólfsson þá
»privat« við Gunnar um að ráðn-
ingastofan skyldi fá 1 krónu fyrir
að stimpla hvern samning!!! Gekk
Gunnar inn á þetta. Einar Olgeirs-
son var að segja mönnum hér í
bænum það í gærkvöldi, að komm-
únistarnir hefðu unnið »g!æsilegan
sigur* í þessari deilu. Hver sá sig-
ur er, er öllum öðrum en Einari
hulið, nema það skyldi þá vera
sigur, að krefjast hins og annars,
og fá það ekki. — Hóta hinu og
öðru, og standa ekki við það. —
Svívirða og ljúga, rægja og lofa,
og éta svo allt ofan í sig — fyrir
eina krónu.
Skæðadrífa.
AHstaðar samvinna.
íhaldið og kommúnistar þykist
vera móðgað yfir því, að sá sann-
leikur er um þessa flokka sagður,
að þeir hafi samvinnu um að reyna
að ríða Alþýðuílokkinn niður. En
þessi samvinna er allstaðar söm
og jöfn. Á fundinum á Hrafnagili
spann Garðar Porsteinsson, fram-
bjóðandi íhaldsins, langa lygasögu
um Jón Baldvinsson, sem Felix
Guðmundsson rak' ofan í hann
aftur. En daginn eftir kom fram-
bjóðandi kommúnistanna, Steingr,
Aðalsteinsson, með sömu söguna.
Var sýnilegt á öllu að Garðar og
Steingrímur skiftu þarna með sér
verkum eins og góðum samherj-
um sæmir.
Lýgin í þjónustu kom-
múnista.
Undanfarnar vikur hafa kommún-
istar hér í bænum látið kosriinga-
smala sína þeytast um bæinn til
þess að reyna að hressa við hrörn-
andi kjörfylgi Einars Olgeirssonar.
Um skeið var þeirri lygasögu hald-
ið á lofti, að Jón Baldvinsson hefði
greitt atkvæði með því á Alþingi,
að kaffi- og sykurtollurinn væri
hækkaður. En þau ósannindi voru
of auðsén og áberandi og jafnóðum
rekin ofan í slefberana. Pá var
gripið til þeirra úrræða að halda
því á lofti, að örlítið vantaði á það
að Einar Olgeirsson næði kosningu
og því þyrfti að herða sóknina. —
En nú vita allir, sem til þekkja, að
OIA er símanúmer skrifstofu AI-
LV± þýðuflokksins á Akureyri.
fylgi Einars hefir farið stórlega
minkandi frá síðustu kosningum
og liggja til þess mörg og eðlileg
rök, sem bæjarbúum eru kunn. —
Eins og til hagar nú hér í bænum,
er það öllum skynsömum mönnum
Ijóst, að orustan um þingsætið
stendur á milli þeirra Stefáns Jó-
hanns og ísbergs. Flestir íhaids-
andstæðingar hér í bænum vita
þetta nú, og herða því róðurinn
fyrir kosningu Stefáns. Blekking-
arbull kommúnistanna fær því eng-
an byr. En það er annars athygl-
isvert hvað kommúnistar nota lyg-
ina ákaft í þjónustu sinni, ekki ein-
ungis hér á landi, heldur um heim
allan. Og þýskir kommúnistar hafa •
verið svo opinskáir að játa þetta.
— í aðalblaði þeirra í Þýskalandi,
»Rauða fánanum* (Die Rote Fahne)
stóð fyrir tæpum 10 árum (19. Ág.
1923), þessi eftirtektarverða klausa:
» . . . að nota lygina af ásettu ráði
í orustunni, á þann hátt, sem kom-
múnistar gera í dagblöðunum, það
er ekki lygi helclur bláber og raun-
hæf nauðsyn.« —- Einar Olgeirsson
hefir ekki til einskis stundað nám
í Þýskaiandi.
Ætla að fljóta á Einari.
íhaldið hér er orðíð dauðhrætt
við hið hraðvaxandi fylgi frambjóð-
anda Alþýðuflokksins, Stefáns Jóh-
Stefánssonar. Er það því farið að
ieika það herbragð að telja kjós-
endum trú um, að Einar Olgeirs-
son sé svo hættulegur keppinautur,
að »allir góðir menn og konur«
verði að fylkja sér um ísberg til að
»drepa Einar«. í öðru lagi láta
smalar Einars svo, að hann sé að
berjast um sætið við ísberg, og eru
að reyna að veiða alþýðufólk til
sín á þeim grundvelli. Samvinna
þessara göfugu flokka er svo sem
i fullum gangi núna eins og endrar-
nær. íhaldið safnar ungunum und-
ir vængi sér, en skipar Einari og
hans liði að naga eftir mætti utan
af fylgi Alþýðuflokksfulltrúans, sem
báðir samherjarnir eru jafn hræddir
við. —