Alþýðumaðurinn

Tölublað

Alþýðumaðurinn - 15.07.1933, Blaðsíða 2

Alþýðumaðurinn - 15.07.1933, Blaðsíða 2
2 ALÍ>ÝI>UMA£)UBII>W En E. O. þarf ekki að ætla, að á Akureyri sé ekki líka fólk, sem fyrirlítur svívirðingastarfsemi hans. Fólk, sem snýr baki við og for- dæmir óþokkapilta eins og hann. Verkalýður, sem kann að gera skil á heiðarlegu og óheiðarlegu athæfi. Hann E. O. þarf ekki að ætla, að þó að honum hafi tekist að deyfa tilfinningu nokkurs hluta alþýðu- fólks hér í bænum fyrir almennu velsæmi og drengskap í dáðum, þá haldist honum uppi, án þess að hefndir komi fyrir, að gera sig sekan að meiri fúlmensku en svart- asta íhaldið treystist til að rfsa undir. — Alt heiðarlegt fólk hlýtur að snúa við honum baki. Akureyrarbúar! Sýnið við kjörborð- ið á morgun, að þið k/ósið ekki manninn, sem lagst hefir lœgst allra frambjóðenda við þessar kosningar, — manninn, sem veður með saur- uga fœtur inn í sali sorgar og helgra minninga. Manninn, sem níðist á mannorði fallins foringja og velgerðamanns verkalýðsins. Sýnið í verki hug ykkar og heiður. Kjósið fulltnía flokksins, sem mannorðsníðingurinn Einar Olgeirs- son ofsœkir í orði og verki. Það er einasta, réttlátasta og kröftugasta svarið við iðju hans allri og athœfi. KJÖSIÐ Stefán Jóh. Siefánsson. Samvínna fram í rauðan dauðann. íhaldið er orðið svo hrætt yið fylgi Stefáns Jóhanns, að það er farið að styðja E. O með því að segja að hann hafi mikið fylgi- — Það veit sem er, að Einar þarf ekki að óttast, og er því að reyna að lokka kjósendur, sem það ekki fær til að slá sér á ísberg, yfir á Einar, til að draga frá fulltrúa Al- þýðuflokksins. Samvinnan gegn Al- þýðuflokknum er altaf söm og jöfn hjá íhaldinu og kommúnistum. haldsróour Einars Olgeirs- sonar um Guðm. Iieitinn Sharpliéðiisson. Þó að ég sé ýmsu vanur um ó- drengilegar baráttuaðferðir af hálfu kommúnista, þá vakti það samt undrun mína, er ég heyrði E. Olg. koma með upptugnar skattsvika- getsakir um Guðm. sál. Skarphéð- insson á framboðsfundinum. Nú hefir E. O. beint þeirri áskorun til mín í blaði sínu, að svara þeirri spurningu »hvort það væri rétt að Quðm. Skarph. hefði í fyrra gefið upp 51,000 kr. sem eign, en dánar- búið gæfi í ár 81,000 kr. upp sem eign.« Þessi spurning er augsýni- lega fram komin í því einu skyni, að gefa í skyn og dylgfa um skatt- svik hjá hinum látna verklýðsfor- ingja. Þó að þessar dylgjur séu í raun og veru þess eðlis, að eina rétta svarið við þeim væri þögnin og fyrirlitningin, tel ég þó rétt, þar sem spurningunni er beint að mér, og dylgjunum að látnum, ágætum flokksbróður mínum og kunningja, að svara henni og reka róginn ofan í þann, er hefir látið sér sæma að hafa hann uppi sem vopn í kosningabaráttu. Ég hefi snúið toér til Alf. Jóns- sonar lögfr. á Sigly.firði, sem er eindreginn andstœðingur Guðm. Skarph. í stjórnmáium, en aðstoðar ekkju hans við fjármál dánarbúsins. — Ég hefi spurt Alf. Jónsson um skattaframtölin og fengið hjá hon- um svohljóðandi símskeyti: »Út af fyrirspurn þinni um skatta- framtal dánarbús Guðmundar Skarp- héðinssonar, get ég upplýst, að eignaaukning síðasta árs nam sam- kvæmt framtaiinu kr. 28,745,79. — Eignaaukning þessi er aðallega reikn- ingsleg, þar sem hún að meira en hálfu stafar af breytingum á fast- eignamati á eignum búsins, en að öðru mestmegnis vegna þess, að á árinu greiddust búinu afskrifaðar, óvissar skuldir, að mínu áliti aðal- lega vegna atvikanna við fráfall Guðmundar heitins.« Þetta skeyti þarfnast ekki langra skýringa. Skattaverð fasteigna er bundið við fasteignamat. Það hafði mikið hækkað á Siglufirði, eins og víðar, af því stafar aðallega aukn- ingin, og einnig af innkomu ó- tryggra skulda. Aukningin er því, eins og í skeytinu segir, reiknings- leg, og eru bæði skattaframtölin því jafn rétt, enda mun skattanefnd ekkert hafa haft að athuga við hvor- ugt framtalið. Til enn frekari skýringar þessu máli vil ég taka það fram, að Guð- mundur Skarph. var sérstaklega greiðvikinn og hjálpsamur, og gat engum alþýðumanni, er örðugar fjárhagsástæður hafði, um greiða neitað. Hann sást því lítt fyrir í lánveitingum og lánaði verkamönn- um sérstaklega byggingarvörur, þó veð væri lélegt og lítil trygging, og gekk lítt eftir skuldum sínum. — Voru því margar útistandandi skuld- ir hans óvissar, enda vildi hann ekki ganga eftir þeim. — Við hið hörmulega lát Guðm. Skarph. brá svo við, að allir þeir, sem nokkra greiðslugetu höfðu, greiddu skuldir sínar til hinnar ungu ekkju, sem barðist fyrir 4 ungum börnum sín- um, en eitt þeirra hefir hún nú mist fyrir viku síðan. Svo vinsæll var Guðm. Skarph. meðal allrar alþýðu á Siglufirði, að fátækir rnenn lögðu hart að sér með greiðslu skulda við dánarbúið, og er það alveg víst, að Guðm Skarph. hefði aldrei innheimt allar þessar skuldir, ef hann hefði verið á lífi. Og sem dæmi um hug verkamanna til Guðm. Skarph. og eftirlátinna ættingja hans, má geta þess, að ýmsir menn, sem hann var í ábyrgð fyrir í Sparisjóði Siglufjarðar, en þær ábyrgðir námu um 100 þús. kr., leystu búið úr á- byrgðinni og fengu sér nýja á- byrgðarmenn. En ef eitthvað veru- legt af ábyrgðum þessum hefði skollið á dánarbúinu, og skuldir yfirleitt innheimst eins og efni stóðu til, var dánarbú Ouðm. Skarph. al- gert þrotabú. Þannig var hinn raunverulegi fjár-

x

Alþýðumaðurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðumaðurinn
https://timarit.is/publication/597

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.