Alþýðumaðurinn - 15.08.1933, Síða 1

»‘. . tf '
III. árg.
Akureyri, í’riðjudaginn 15. Ágúst 1933.
45 tbl.
Miiiiisvarði Páls Briem
seidur lítlendum kaupmanni.
Frá því var skýrt í síðasta blaði,
að Ræktunarfélag Norðurlands væri í
þann veginn að selja Trjáræktarstöðina
innan við kirkjuna Baldvin Ryel, kaup-
manni hér í bænum. Var í blaðinu
bent á hversu fyrirlitlegt hneyksli það
væri, ef þessi trjáræktarstöð, sem er
fyrsta trjáræktarstöðin hér á landi yrði
látin af höndum til einstaks manns,
þar sem hér væri um menjar að ræða,
sem bæri að vernda í höndum þess
opinbera, og ef þeir skussar væru nú
orðnir mestu ráðandi í Ræktunarfélagi
Norðurlands, sem vildu eyðileggja
þau verk, sem fyrirrennarar þeirra
hefðu best unnið, þá ætti Akureyrar-
bær að afstýra því hneyksli með því
að taka umrædda trjáræktarstöð í
sínar hendur og vernda þessar menj-
ar frá glötun, En sama daginn og
blaðið kom út með umrædda grein
er boðaður aukafundur í bæjarsljórn
Akureyrar, þar sem Ræktunarfélagið
að nafninu til býður Akureyrarbæ for-
kaupsrétt að Trjáræktarstöðinni, af því
að á næsta bæjarstjórnarfundi á undan
voru þeir Sigurður Hlíðar, formaður
Ræktunarfélagsins, og Olafur Jónsson
framkvæmdarstjóri þess brýndir á því
að þemi bæri að bjóða Akureyrarbæ
forkaupsrétt að Trjáræktarstöðinni, þar
sem bærinn hefði upphaflega gefið
land undir stöðina og girðingu um
hana. Rað kom þegar í Ijós á þess-
um aukafundi bæjarstjórnarinnar, að
forkaupsréttartilboð Ræktunarfélagsins
var ekkert annað en hræsni af hendi
þeirra Sigurðar og Ólafs, og að þeir
voru búnir að tryggja sér atkvæði alls
íhaldsins í bæjarstjórninni, til þess að
hafna forkaupstéttinum. Svo var dóna-
háttur Sig. Hlíðar mikill á fundinum
i garð bæjarins, að hann þverneitaði
að nokkur frestur yrði gefinn í málínu
til íhugunar, og heimtaði að verð
trjáræktarstöðvarinnar yrði greitt út
daginn eltir, ef bærinn keypti, og þó
þarf samþykkt tveggja bæjarstjórnar-
funda fyrir útgjöldum úr bæjarsjóði.
Undanfarið hafa fundir bæjarstjórn-
arinnar ekki verið haldnir á réttum
tíma vegna anna bæjarfulltrúanna, en
nú þegar íhaldið í bæjarstjórninni var
kallað til þess að þóknast einum af
sínum gæðingum með því að láta
hann fá í hendur blómlegasta blettinn
í bænum, þá mætti það allt með
tölu til þess að veita gæðingnum
þessa aðstöðu.
Páll Briem varð fyrsti hvatamaður
að skógræktinni hér norðanlands, og
gekkst fyrir því að trjáræktarstöðin
við kirkjuna yrði sett á stofn. Fyrsti
trjágróðurinn hér á landi var haf-
inn með stofnun þessarar trjáræktar-
stöðvar vorið 1900. Pað má því segja
að trén sunnan við kirkjuna séu iif-
andi minnisvarði Páls Briems, Sigurð-
ar búnaðarmálastjóra, Jóns Chr. Ste-
fánssonar, Stefáns skólameistara og
fleiri áhugasamra manna, sem hrintu
skógræktinni af stað hér á landi með
þessari trjástöð. Um miðja þessa öld
hefði mátt vænta að þau tré, sem
þarna voru fyrst gróðursett, væru bú-
in að ná fullum vexti, ef þeim hefði
verið sómi sýndur eins og vera ber,
en í stað þess er þessi minnisvarði
framtaksmannanna frá síðustu aldamót-
um seldur í hendur útlendings, sem
hefir þann eina tilgang að nota ávöxt-
inn af starfi hugsjónamannanna frá
1900 sér til augnagamans. . ií; _
M N Y J A BI O Hfl
Miðvikudagskvöld kl. 9:
Shðnghai-híððlestin.
Hljóm- og talmynd í 9 þátt-
um. — Aðalhlutverkið leikur
hin heimsfræga
Marlene Dietrich.
Myndin gerist að mestu í
Kína og er ánnáluð fyrir
tramúrskarandi spennandi
atburði.
Pegar rakin er saga þessarar trjá-
ræktarstöðvar kemur í Ijós hin hraða
afturför, sem orðið hefir á Ræktunar-
félagi Norðurlands á síðustu árum,
sem hlítur að slá óhug miklum á þá
menn, sem fylgst hafa með þeim mál-
um frá upphafi. Félagið hefur
göngu sína með eldmóði Páls Briem,
Sigurðar S'gurðssonar, Stefáns Stefáns-
sonar og fleiri áhugamanna. Fundir
félagsins fullir af áhuga og björtum
vonrim framan af árum þess. Vonirn-
ar rætast á margan hátt, í skógrækt,
grasrækt, matjurtarækt, búpeningsrækt.
Nú er að verða hljótt um ræktarstarf-
semi fé'agsins. Á fundum félagsin s
eru nú, þegar best gerir, lesnar upp
þurrar skýrslur um grasræktartilraunir
í stöð félagsins hér, sem geta verið
fróðlegar lyrir þá, sem á hlusta, en
fremur gætir lítið áhifa þeirra í gras-
ræktinni út um sveitir Norðurlands.
Skógræktin, sem á fyrstu árum Rækt-
unarfélagsins var ein af sterkustu lyfti-
stöngum undir þeim vonum, sem al-
mennt voru bundnar við félagið, og