Alþýðumaðurinn - 10.10.1933, Side 1

Hvers parí íslenska pjól
með á pessnm tímum ?
Væri þessi, eða þessu lík spurn-
ing, borin upp fyrir þjóðina um
þessar mundir, mundu svörin verða
margskonar. Margir mundu svara
því, að þjóðin þarfnaðist meira veltu-
fjár. Fjár til að byggja brýr og
vegi, kaupa skip, rækta jörðina, reisa
verksmiðjur, byggja yfir þjóðina o.
s. frv. —
Aðrir mundu segja að þjóðin
þarfnaðist aukinnar mentunar, meiri
andlegs þroska og fágunar í orði
og æði.
Enn aðrir mundu óska þjóðinni
meira göfgis, aukins trúarlífs og
bjartsýnis í andlegum efnum.
Líka mundu margir óska að þjóð-
in hefði við jafnari kjör að búa en
nú er. Atvinna væri næg fyrir al-
þýðu og fátqektinni yrði útrýmt.
Og enn mundu ýmsir óska þess
að þjóðin væri hraustari en húr. er,
hugrakkari og lífsglaðari.
Enginn myndi óska þess, sem mið-
ur mætti fara, eða telja þjóðina
barfnast þess, sem hún hefir ekkert
gagn af eða er henni til bðlvunar.
Stjórnmálaflokkarnir keppa hver
við annan að sannfæra þjóðina um
það, að hver flokkurinn, sem orðið
hefir í það og það skiptið, vilji gera
a 11 fyrir þjóðina, »em henni má
til velfarnaðar verða.
Hvaða einstaklingur mundi kjósa
það orð á sig, að hann ekki vildi
meðbræðrum sínum vel í hvívetna?
Sé spurt um vilja þeirra, sem
ieggja hönd og hug að því að skapa
örlög þjóðarinnar, stendur ekki á
fögrum yfirlýsingum um góð og göf-
ug áform, mannkærleika og fórn-
fýsi. —
En það er sitt hvað orð og efndir.
Hér að framan hefir verið drepið
á það, hvers þjóðin mundi æskja,
væri liún spurð um það, hvað best
væri hægt fyrir h2na að gera, og
hvað hana s k o r t i helst á þessum
tímum.
Hvað væri eðlilegra en að forsjár-
menn þjóðarinnar hefðu komið auga
á einhverja þessa vöntun og eitt-
hvað af þeim óskum, sem hrevfa
sér í brjósti þjóðarinnar? 0g hvað
væri eðlilegra en að vilji forsjár-
mannanna kæmi fram í því, að þeir
legðu hönd að því að bæta úr skort-
inum og uppfylla óskirnar að ein-
hverju leyti?
Forsjármenn þjóðarinnar leggja
spurningu fyrir hana um þessar
mundir, og óska svars.
Um hvað spyrja þeir?
Spyrja þeir um það, hvort unnið
skuli að því að afnema atvinnuleysi,
útrýma örbyrgð úr landinu, auka
mentun og göfgi, byggja brýr, vegi,
hús, auka ræktunina o. s. frv.?
Nei, þeir spyrja um alt annað.
Þeir spyrja hvort þjóðin vilji ekki
brennivín, koníak, whisky, romm og
aðra sterka drykki, til viðbótar við
það átengi, sem búið er að neyða
upp á landsmenn.
Hafi íslenskur almenningur sofið
hingað til, ætti hann að geta vaknað
við þennan löðrung.
Á alvöruþrungnustu tímum þjóð-
arinnar; þegar við liggur að stór
hluti bænda flosni upp af jörðum
sínum; þegar verkalýðurinn sveltur
N Y J A BI O M
Þriðjudagskvöld kl. 9;
Ný mynd!
FriÉrÉumar 1980
Tal- og hljómmynd í 9 þátt-
um. *— Aðalhlutverkin leika :
ÉI. Brendel og Marjorie
White.
Myndin er látin gerast árið
1980, og er öll framúrskar-
andi æfintýraleg bg spénn-
andi.
Miðvikudagskvöld kl. 9:
í höfuðborg landsins; þegar fjárhirsla
rikisins er tóm að lieita má; þegar
verið er að i æða um að starfrækja
ekki mörg af menningartækjum
þjóðarinnar (skólana); þegar fjöldi
ungmenna úr alþýðustétt verður að
neita sér um skólagöngu vegna fjár-
skorts; þegar haft er í hótunum um
að leggja íiskiflota landsins upp,
vegna fjárkreppu; þegar ríkiö þykist
ekki geta greitt meira en matvinn-
ungskaup við lagningu vega í land-
inu; þegar bannaður er innflutningur
á nauðsynlegum vöium til landsins;
og þegar verið er að predika þeim,
sem ekki hafa til hnífs og skeiðar,
ítrasta sparnað í lifnaðarháttum, þá
hafa foisjármenn þjóðarinnar þá einu
hugsjón að berjast fyrir, að fá inn f
landið brennivín — koníak — whisky
— romm,