Alþýðumaðurinn - 10.10.1933, Blaðsíða 2

2
AiP'fÐUMAEXJBOttl
B. S. A. — Sími 9.
fetta er það sem þeir háu 'nerr-
ar álíta að þjóðina vanti til þess aö
hán verði farsæl og langlif í landinu.
Þaö ætti ekki að þurfa að skrifa
langt mál til aö benda almenningi á
hvernig hann á að svara þessari
spurningu. Sómatilfinning hans og
stolt, og verðug fyrirlitning á svona
athæfi, ætti að vera nægur vegvísir
í þessu máli.. Ofan á öll svik vald-
hafanna gagnvart þeim ákvæðum
þjóðarinnar, að gera landrækan
versta vágest mannkj-nsins, demba
þeir nú þessari svívirðingu framan
í hana, þegar hún væntir mannlegra
athafna til hjálpar sér.
Spurningunni verður ekki rétt
svaraí nema á einn hátt; þann, að
kjósendur landsins, ungir ög gamlir,
fjölmenni á kjörstaðina fyrsta vetrar-
dag og neiti einróma þeirri spurn-
ingu, sem þjóöin er svívirt meö á
slíkum alvörutimum og nú standa
yfir. —
Og þegar þjóðin héfir rekið þessa
svíviröingu af höndum sér á áber-
andi hátt, á hún aö krefjast full-
homins áfengisbanns. f*að hefir hún
altaf viljað og vill, en altaf verið
svikin um■
Ein áf þjóðsögnum vorum segir
frá því, að «itt sinn í vorharðindum
leitaði afdalabóndi á náöir stórbónd-
ans niðri í dalnum og falaði af hon-
um hey, til bjargar bústofni sínum.
AfdalabóndÍDn stóð uppi heylaus og
ekki annað fyrirsjáanlegt en fellir og
hungur. Stórbóndinn haföi gnægö
heyja, en synjaði hjálparinnar. En
einhverju góðu vildi hann buga aö
afdalabóndanum Kalt var í veðri
og hríð á. Stórbóndinn brá gest-
inum með sér í skála og gáf honum
drjúgan sopa úr vínkútnum. »Það
hitar svo vel í kuldanum*, sagði
hann. Afdalabóndinn hélt heim á
leið. Vínið sveif á hann, því meir
sem þreytan og kuldinn sóttu að
honum. Hann sofnaði í snjóskafli
og fraus í hel.
íslenska þjóð til sjávar og sveita!
Þú átt að vera vaxin upp úr því, að
láta neita þér um hjálp í nauð og
fleka þig í staöinn.
Alþýðumaður.
Skæðadrífa.
Allf af jafn snemma á ferð.
Kommúnistarnir hérna eru allt af
jafn snemma á ferðinni, þegar þeir
þykjast vera aö vinna fyrir verka-
lýðinn. í vor sem leið settu þeir
kauptaxta fyrir norðlenska sjómenn,
þegar búið var að ráða á öll skip
með ákveðnum kjörum. Þegar sjó-
mennirnir höfðu verið um viku tíma
úti á veiðum, sendu »kommarnir«
þeim áskorun um að fara nú aö
berjast fyrir lágmarkstryggingu
kaups á síldveiðum. Þegar sjómenn-
irnir voru aö halda heim af Siglu-
firði í Ágúst-lokin hefja »kommarn-
ir« upp hróp um aö sjómannastofu
þurfi að setja upp á Siglufiröi, þar
sem sjómennirnir, sem þá voru á
förum frá Siglufirði, gætu haft bæki-
stöð sína, þegar landlegudagar væru.
Á Föstudagskvöldið héldu »komm-
arnir* hér fund, fámennan og vesæl-
an — og mótmæltu réttarhöldunum
í Leipzig, en það var að kveldi
seinasta dagsins, er þessi réttarhöld
voru haldin í Leipzig, því daginn
eftir var rétturinn fluttur til -Berlín.
»Fínir« inenn á ferð.
Um 80 »fínir menn* úr höfuð-
staðnum hafa gjörst vikapiltar vín-
bruggara nú fyrir atkvæðagreiðsl-
una um baimlögin, og hafa ritað
undir áskorun til alþýðu manna um
að fá sterk vín inn í landið. Alþýða
til sjávar og sveita skal vera þess
minnug, að þessir fínu herrar koma
ekki til hennar þegar um nytsemd-
armál þjóðarinnar er að ræða. t>á
sjást nöfn heirra hvergi. Þá eru
þeir grafnir í gleymskunnar djúp og
láta ekki á sér bæra. Fyrirlitning-
in ein hæfir þessum mönnum. Svör-
in sem þeir fá séu neitandi. Þá
verða endalok þessarar farar þeirra
út til þjóðarinnar eins og til hennar
er stofnað. —
Bækur.
Kristrún / Hamravík.
Bókaversiun Porst. M. Jónssonar er
nýbúinn að gefa út sögu með þessu
nafni, eftir Guðmund Gíslason Haga-
lín. Bókin er 200 blaðsiður og frá-
gangur allur hinn prýðilegarsi. Höf-
undurin las nokkra kafla úr þessart
sögu í útvarpið í fyrra, og vöktu þeir
strax mikla eftirtekt, enda mun hér um
að ræða bestu bók Hagalíns. Persón-
urnar meitlaðar af sérstakri vandvirkni
Qg sérkennilegar t orði og æði. Verður
bókin efalausl mikið keypt og lesin
með mikilli ánægju.
Grima.
Petta er áttunda heftið af þessu
þjóðsagnasafni, og á margan hátt hið
besta. «Páttur af Eiríki Bjarnasyni á
Pursstöðum*, skrásettur af Jónasi Rafn-
ar lækni, er það merkasta í þessu
bindi. Lýsir mjög einkennilegum og
skemtilegum manni til frásagnar. Er
hefti þetta góð viðbót við Grímu-safnið,
Nýfar kvöldvökur,
26 ár, 7—9 hefti komu út í síðasta
mánuði. Efni fjölbreytt að vanda. Ný
gamansaga, »Pegar hænur ga!a«, eftir
Jónas Rafnar læknir, er fyrsta saga
heftisins. Einnig hefir það að flytja
fjögur ný kvæði, framhald af Fnjósk-
dælasögu, eftir Sigurð Bjarnason og fl.
Alt er þetta læsilegt á kvöldvökum og
hvar sem er — og vel það.