Alþýðumaðurinn - 17.10.1933, Síða 1

Óþrifaverkin.
Áður var það íhaldið, sem rægði
íorystumenn verkalvðsins og laug
upp á þá vmsu misjöfnu. Nú hafa
kommúnistar teldð við og ganga svo
langt á þeirri braut, að íhaldið stend-
ur klumsa yfir hve la.igt þessir nýju
vinnumenn komast.
A þingi Kommúnistaflokks íslands
í fyrrahaust og í sambandi við það
var lygaherferðin á hendur forvstu-
mönnum verkalýðsins skipulögð. —
Sérstaka áherslu skyldi leggia á það
að ófrægja allt starf verkalýðsins á
tsafirði og láta einkis ófreistað að
svívirða ojf rægja forystumenn hans,
og þá fyrst og íremst Finn jónsson,
sem vestfjrskur verkalýður fylkti sér
því fastar um, sem félag það, sem
hann veitir forstöðu h*rir verkalýð-
inn, færir mtir út kvíarnar og vinn-
ur ísfirskum mönnum og konum
meira gagn. Á Norðurlandi skjddi
lögð áhersfa á að rægja og svívirða
Erling Friðjónsson og á Austfjörðum
Tónas Guðmundsson. Sjálfir ætluðu
þeii 'höfðingjarnir* í Reykjavík að
sjá um stjórn Alþýðusambandsins,
en aðkomufulltrúarnir voru ma^n-
aðir til óþrifaverkann.a út um land.
Með þetta göfuga hlutverk voru að-
komufulltrúarnir sendir heim aftur,
sigurglaðir og ánægðir eftir hinn
>glæsilega sigur* er íhald og komrn-
únistar höfðu sameiginlega hlotið
yfir foringja verkalýðsins á Siglu-
firði. Draumarnir voru stórbrotnir
og ekki skyldi látum lint fyr en allir
þessir menn, sem kommúnistunum
fanst stahda í vegi fyrir sér, væru
af götu gengnir — sama á hvern
hátt, — Með þetta fyrir augum var
t. d. »Verkamaðurinn« stækkaður
um helming og sérstakir menn ráðn-
ir í þjónustu flokksins, er ekkert
annað skyldu gera, en að rægja,
svívirða og ljúga, æsa og villa verka-
lýðnum sýn í hverju máli, eftir því
sem unt væri.
Á Austfjörðum hafa »komma«-
skinnin revnst afar ónýtir. Þó bofs-
aði dálítið f einum »félaganna« fram
eftir s.l. vetri. Síðan steinþagnaði
hann.
Hér nyrðia hefir a/3 af lesmáli
»Verkamannsins« verið eytt undir
róg og svívirðingar um Erling Frið-
jönsson. Hefir þa» farið saman upp-
lag og þroskastig ritara »Verkam.«
og óbilandi vilji til að framkvæma
skipanir flokksins.
Þrátt fyrir ágætan vilja og »pass-
andi^ hugarþel, var herferð komm-
únistanna á hendur Finni Jónssyni
öll 1 molum, þar til að áliðnu sumri.
Þá stóðst hinn fríði flokkur ekki
lengur mátið og hleypti af stokkun-
um langri lj-gaþvælu um að Finnur
hefði beitt kaupkúgun við síldarfólkið
á Siglufirði. Fólkið mótmælti þess-
ari ósvífni einum rómi, að undan-
skildum tveimur flokksbundnum
konum, sem ekki þorðu að rísa
gegn K. í. Var þessi yfirlýsing og
mótmæli fólksins birt hér í blaðinu
á sínum tíma. Eins og von var til,
þótti »kommunum« ekki gott að láta
fólkið reka lygina ofan í bíaðritara
sína, jalnvel þó blað þeirra, »Vérk-
lýðsblaðið', neyddist til að éta ofan
í sig nokkuð af ósannindunum aftur.
Nokkru eftir að þetta gerðist var
Brjmjólfur Bjarnason staddur á Siglu-
firði. Fékk hann þá formann dauða
félagsins.»Ósk«, Önnu nokkra Guð-
mnndsdóttur, álíka sprautu og Elísa-
bet Eiríksdóttir er, til að væla 10
M N Y J A B I O H
Þriðjudagskvöld k/. 9;
Ný mynd !
DANTON
Hljómmynd í 9 þáttum. Aðal-
hlutverkin leika:
Fritz Kortner og Lucie
Mannheim.
Mynd frá frönsku stjórnar-
byltingunni.
Miðvikudagskvöld kl. 9.
Leikhússkipið
af stúlkunum, sem mótmælt höíðu
lygi »Verkl bl « til að gefa yfirlýs-
ingu um, að þeim kæmi »ókunnug-
lega« fj'rir sjónir að nöfn þeirra
stæðu undir fyrri yfirlýsingunni, eða
þannig birtist þessi yfirlj'sing í
»Verkl.bl.«, með tilheyrandi svívirð-
ingum um Finn, þar sem, meðal
annars, var á hann borið, að hann
hefði f a t s a ð fyrri yfirlýsingu
þessara stúlkna
Finnur tók aí öll tvímæii í þessu 7
efni, og lét ljósmynda skjalið með
nöfnum fólksins, þar sem nöfn þess-
ara 10 stúlkna gaf að líta með eigin
hönd þeirra. En »Verkl.bl.« var
ekki af baki dottið. Sagði bara að
Finnur hefði líka falsað myndina! 1
En hrellingar »Verkl.bl.« voru
ekki á enda. Strax og það hafði
birt jflirlýsinguna frá þessum 10