Alþýðumaðurinn - 16.01.1945, Blaðsíða 3

3
ALÞÝÐUMAÐURiNN
1
Jarðarför konunnar minnar og móður okkar,
MAGNEU MAGNÚSDÓTTUR,
sem andaðist 6. þ. m., fer fram Miðvikudaginn 17. þ. m.
Athöfnin liefst með húskveðju á heimili hennar, Helga-magra-
stræti 1, kl. 1 e. h. Eiginmaður og börn.
hugað, að gefa út reglur um, að
verðlagning vöru skyldi aldrei
byggð a reikningum (faktúrum)
íslénskra ríkisborgara í Ameríku,
eða á reikningum amerískra fyrir-
tækja, sem íslenzkir ríkisborgar-
ar störfuðu við vegna viðskifta við
ísland eða gildar líkur væru fyr-
ir að stæðu í hagsmunasambandi
við íslenska innflytjendur. Þar
sem um sérstaklega þýðingarmik-
ið nýmœli var að rœða, taldi ráðið
ekki rétt að gera um það ályktun
án þess að fá um það umsögn rík-
isstjórnarinnar. Að lokinni athug-
un á málinu taldi hún Viðskifta-
ráðinu ekki heimilt að gefa út fyr-
irmæli um, að neita að taka gilda
reikninga frá amerískum fyrir-
tækjum, jafnvel þótt íslenskir
borgarar störfuðu við þau vegna
viðskifta við Island. (Leturbr.
Að öðru leyti hafði hún ekkert við
fyrirhugaða ráðstöfun að athuga.“
Með þessu sló fyrv. ríkisstjórn
aðal vopnið, sem Viðskiftaráðið
hafði á heildsalana, úr hendi þess,
og gaf ósómanum byr undir báða
vængi, en ritstj. Dags lætur sig
hafa það að neita þessu og birtir
ekki nema smákafla úr greinar-
gerð Viðskiftaráðs, til að dylja
sannleikann fyrir þeirn lesendum
blaðsins, sem ekki lesa önnur
blöð.
Hann ætti að Verða liðtælcur við
hagræðingu mála, þegar hann æf-
ist betur í „handverkinu“, hinn
nýi ritstj. Dags, fyrst hann fer
svona glæsilega af stað.
Þá segir Dagur að stjórnar-
blöðin séu deig í þessu hneykslis-
máli. Þetta er órétt hvað Alþýðu-
blaðið snertir — blað dómsmála-
ráðherra —, en liann kemur til
með að hafa mikið að segja, þeg-
ar nauðsynlegum undirbúningi er
lokið. Alþýðubl. krefst þess að
málið sé tekið föstum tökum, eins
og vera ber, og engum verði hlíft.
Þá er hlutur Verkam. litlu veg-
legri en Dags. — Dagur bar það á
stjórnarblað Kommúnistafl. að
það væri þegar komið á undan-
hald í heildsalamálinu. Fann Dag-
ur þetta auðvitað út með því að
bera saman skrif Þjóðviljans nú
og fyrir átta mánuðum síðan, þeg-
ar mestur var gállinn á honum.
Verkam. þykist ósanna þetta hjá
Degi með því að hirta langar
klausur úr Þjóðv. einmitt fyrir
átta mánuðum, þegar Dagur telur
hann hafa verið skeleggari í mál-
inu en nú. Hvers vegna birtir
Verkam. ekki eitthvað úr síðustu
Þjóðviljablöðum? Er kannske
ekki glveg eins mikið af stóryrð-
um í þeim og klausum sl. ár?
Og þetta er máske skiljanlegt.
Fyrir átta mánuðum voru þessi
hneykslismál á því stigi, að eins
mátti við því búast að breytt yrði
yfir þau að fullu og öllu. Þá var
áhættulítið að þenja gúlana. En
nú? Nú þegar allt er að fara í bál,
þá er varasemin öruggari. Þegar
garður nágrannans brennur, er
heimagarðinum hætt. Og verði
heildsalahneykslið eins víðtækt
og sumir álíta, getur þá ekki farið
svo að garður einhvers þess
brenni, sem undanfarið hefir litið
„með skilningi og velvilja“ á starf
Kommúnistafl. hér á landi og
reynst vinur í raun?
Alþýðum. telur sig í engu bera
blak af fyrv. ríkisstjórn, sem ekki
virðist hafa viljað taka heildsala-
hneykslið réttum tökum, þó hann
bendi á, að, í raun og veru, situr
það síst á kommúnistum að sópa
glóðum að höfði þeirra manna,
sem hana skipuðu.
Hverjir aðrir en þingmenn
Kommúnistafl. eiga sök á að þessi
óábyrga og óþingræðislega rikis-
stjórn var sett á laggirnar?
15 Og hverjir fögnuðu tilkomu
hennar meira en kommúnistablöð-
in? Og voru það ekki kommúnist-
ar, sem hældu sér af því að hafa
fundið þetta snjallræði upp? Hvað
geta þeir þá sagt?
Þeir sviku það loforð, sem þeir
fengu flest atkvæðin á 1942, að
þeir skyldu koma á „vinstri
stjórn“ í landinu þegar á þing
kæmi. Með allskonar undanbrögð-
um og stjórnmálaklækjum, komu
þeir sér undan að taka þátt í þing-
ræðisstjórn, þrátt fyrir viðleitni
annara flokka, allt fram undir síð-
ustu árarnót, að nýja lína.n kom
frá Moskva. A meðan framlengdu
þeir líf Coca-Cola-stjórnarinnar,
sem þeir kalla fyrv. stjórn, og létu
heildsalahneykslið dafna og vaxa
undir liennar verndarvœng, eftir
því sem þeir nú segja, og „okrið“
halda áfram, og dýrtíðina aukast
og dafna.
Hefðu þeir hagað sér eins og
menn, en ekki eins og skepnur,
hefði þingræðisstjórn vinstri
flokkanna verið mynduð strax
1942. „Coco-Cola-stjórnin“ aldrei
orðið til, og heildsalahneykslið
líklega ekki heldur. Þá strax —
1942 — hefði þá líka verið byrj-
að á að byggja grundvöllinn að
þeim framkvæmdum, sem nú eru
á döfinni, og, því miður, vantar
undirbyggingu á ýmsan hátt.
Kommúnistar eiga því svo mikla
sök á því, sem þeir undanfarið
hafa verið að deila á, að þeim væri
sómasamlegast að kasta sem
minnstum óþverra úr klaufum sér
á þá stofnun, sem þeir vissulega
hafa skapað, eflt og viðhaldið,
með skepnuskap sínum í íslensk-
um stjórnmálum.