Alþýðumaðurinn - 13.03.1945, Blaðsíða 3

A L Þ Ý © U M A Ð U R x N N
3
VERST AÐ ÞEIR NEITUÐU
EKKI.
Eins og von er til hefir undan-
farið verið nokkuð rætt í bænum
um tillögur þær, sem lágu fyrir
síðasta bæjarstjómarfundi frá
ýmsum félagasamtökum hér í bæn-
um. Fundur bæjarstjórnar vísaði
þessum erindum til tilheyrandi
nefnda, og hafa þær sumar þegar
gjört í þeim samþykktir. Daginn
eflir bæjarstjórnarfundinn var einn
af heitt trúuðustu kommúnistum
bæjarins að lýsa því á götum úti
hvernig bæjarstjórn' hefði klárað
málin, en bætti svo við, að reynd-
ar hefði það verið verst að hún
(bæjarstjórninj skildi ekki bara
hafa neitað öllu. Gefur þetta hug-
mynd um hvaða hugur fylgir mál-
um þegar kommúnistaforystan er
að skora á bæjarstjórn að bæta
eitthvað úr atvinnuleysi verka-
manna.
AUKIN ATVINNA SKAPAR AT-
VINNULEYSI!
Það er haft eftir bæjarstjóra á
síðasta fundi bæjarstjórnar, að
hann liafi haldið því fram að
tunnur ætti aðeins að smíða í at-
vinnubótavinnu, því yrði tunnu-
smíðið gjört hér að stöðugum at-
vinnuauka myndi það draga menn
annars staðar frá í bæinn og skapa
aukið atvinnuleysi. Og auðvitað
vildi þessi maður ekki vinna að
því að kalla slíka óhamingju yfir
bæinn. Fyrir næstu bæjarstjórnar-
kosningar væri tilvalið að fá þi
skýringu hjá bæjarstjóra og þeim
bæjarfulltrúum, sem ala hann enn
á íé bæjarins, hvort þeir hugsi sér
Akureyrarbæ þannig í framtíðinni
að enginn vilji hingað flytja? Ætla
þeir að halda fólki í þeim hungur-
kút, að alla lnylli við að búa hér?
Það tilkynnist vinum og vandamönnum, að jarðarför móðúr
okkar, Guðnýjar Margrétar Jónsdóttur. fer fram frá Akureyrar-
kirkju Þriðjudaginn 20. Marz n.k. kl. 1 e. h.
Mundíana Jónsdóttir. Dagbjört Tveiten.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem auðsýndu mér samúð og
vináttu í sambandi við andlát og jarðarför HJALTA sonar míns
Anton Tómasson.
HÓGVÆRIR MENN Á BÁÐUM
LEITUM.
Ritstj. „Dags“ getur ekki nóg-
samlega rómað þá hógvœrð, sem
lýsi sér í kröfum fulltrúaráðs
verklýðsfélaganna til síðasta bæj-
arstjórnarfundar. Blaðið smitast
líka svo greinilega af þessari hóg-
værð, að það náðarsamlegast tel-
ur sjálfsagt að taka þessi mál til
athugunar og meðferðar, en hliðr-
ar sér algerlega við að ræða um
framkvœmdir í málunum.
%
HRIFL U -JÓNA SAR-LÍNA N.
Kommar hafa nú enn einu sinni
skift um línu. Áður máttu þeir
ekki heyra minnst á nokkuð sam-
starf eða samkrull við atvinnurek-
endaflokkinn, en í síðustu viku
tilkynnir aðalblað þeirra, að sam-
vinna verði að hefjast milli at-
vinnurekenda og kommúnista-
sósialista kalla þeir sig, eftir stríð,
ef heimurinn eigi að verða eins og
þarf að vera.
Eins og vitað er hefir Jónas frá
Hriflu undanfarið barist tvíell-
eftri baráttu fyrir því að atvinnu-
rekendur láti meira til sín taka á
stjórnmálasviðinu en verið hefir.
Og nú koma þeir Moskvamennirn-
ir, glaðir og vígreifir, og segja
við Hriflumanninn. Við erum með
á línunni.
Margt hefir fyrir Jónas komið
um dagana. En að hann fengi
Moskvamennina inn á sína línu,
svona andsk.... og fyrirhafnar-
laust, hefir hann sjálfsagt aldrei
dreymt um.
BRYNJÓLFUR SKRIFAR.
Brynjólfur Bjarnason, mennta-
málaráðherra Hefir ritað skóla-
meistara Menntaskóla Norður-
lands bréf, þar sem hann aftur-
kallar fyrirskipun menntamála-
ráðherra fyrir röskum tug ára,
sem leggur bann við að nemendur
nefnds skóla blandi sér opinber-
lega í stjórnmáladeilur meðan þeir
dvelja í skólanum. Fyrirskipun
þessi var gerð á þeim árum þegar
þeir Brynjólfur og Einar Olgeirs-
son töldu það sáluhjálparveg sinn
að spilla friði og menningu í skól-
um landsins, og Einar, að undir-
lagi Brynjólfs, æsti nokkra drengi
í skólanum til að fara að spila fífl
og hóta byltingu og skólameistarí
gerði þessum piltum svo hátt und-
ir höfði að taka þá alvarlega,
„Verkam.“ rómar mjög þetta.
hreystiverk Brynjólfs, sem virðist
þó verða ærið mikið minna við það
að samtímis kemur tilkynning frá
vígstöðvum hans, sem byltingar-
foringja íslenskra kommúnista,
þar sem talið er lífsnauðsyn til að
bjarga æsku framtíðarinnar, að
hefja samstarf við þau „auðvalds-
öfl“, sem drengirnir í M. A. fyrir
10 árum síðan voru látnir segja.
stríð á hendur.
EFTIR HNATTSTÖÐU.
í langri grein sem Sveinrr
Bjarnason ritar í síðasta „ísl.“
aðallega til að sannfæra almenn-
ing um að ekki eigi að byggja
nýju hafnarmannvirkin norðan á
Tanganum, telur hann það eitt a£
sínum framtíðardraumum, að stór-