Alþýðumaðurinn - 27.03.1945, Blaðsíða 2
2
ALÞÝ5¥MAÐURINN
nyusKU iuuuu^
Þökkum hjartanlega alla þá samúð, er okkur
verksmioa var sýnd við andlát og útför mannsins míns, sonar
okkar og bróður,
HAUKS HELGASONAR, rafvirkja.
Undanfarið hefir nokkuð verið Sérstakar þakkir viljum við færa samstarfs-
rætt um það, hvað vænlegast muni mönnum hans og skátafélögum, fyrir vináttu hon-
vera til atvinnúaukningar í bæn- um sýnda lífs og liðnum.
um á komandi árum. Félagasam-
tök hafa komið málinu inn á bæjar- SVAVA JNGIMUNDARDÓTTIR.
stjórnarfundi, og svo langt er kom- SIGRÍÐUR ODDSDÓTTIR. PÁLL SIGURGEIRSSON.
ið í áttina til athafna í því, að bæj- SVERRIR PÁLSSON. GYLFJ PÁLSSON.
arstjórn hefir samþykkt að senda IIELGA I. HELGADÓTTJR.
nefnd manna til Reykjavíkur til c ■■ ..■i. n -
viðræðna við Nýbyggingarráð, og
í uppsiglingu er stoínun félagsskap
ar um kaup og byggingu fiskiskipa
Rætt heíir verið um byggingu og
rekstur tunnuverksmiðju, sem
einn þáttinn í væntanlegum atvinnu
framkvæmdum. Er það einmitt
þessi grein atvinnúmálanna, sem
ég yildi ræða ofurlítið nánar en
gjört hefir verið, og aðrar hugsan-
legar framkvæmdir í sambandi við
hana.
Það liggur í loftinu að sjálfsagt
sé að hér rísi upp tunnuverksmiðja
Uni hitt hefir orðið nokkur ágrein-
ingur hvey og hvernig eigi að reka
hana. ,
, Mér finnst fyrsta atriðið það, að
ákveða að ekki komi til mála ann-
að en verksmiðja með nýjum og
jullk^mnum vélum. 'ViS höfum þeg
ar fengið næga og illa reynslu af
gömlu verksmiðjunni, og hún á að
vera úr sögunni. I verksmiðjunni á
að vera hægt að smíða heiltunnur
og hálftunnur jöfnum höndiim,
hvorutveggju í ákveðinni, löglegri
stærð. Byggja á nýtt hús yfir þessa
starfsemi og geymsluskála íyrir
mestan hluta tunnanna. Hve inikið
er framleitt af tunnum, verður að
fara nokkuð eftir eftirspurn, én
ekki mun fjarri að gera ráð íyrir
allt að 100 þús. tunnum á árii fneð'
það fyrir augum að hægt sé að
selja verstöðvum hér nyrðra, aust-
Hjartans þökk fyrir auðsýnda hluttekningu og vináttu vic
andlát og jarðarför móður okkar
ÞURÍÐAR SIGURÐARDÓTTUR.
Fyrir hönd alli'a vandamanna.
Sigrún Jónsdóttir. Finnur Jónsson.
. Ingólfur Jónsson. Jóhann Jónsson.
an Siglufjarðar, þær tunnur, sem
þær þarfnast. Tvennt hefir komið
til mála. Fyrst að bærinn reisti og
ætti tunnuverksmiðjuna, og ræki
hana. Hefir því þá verið haldið
fram, að tunnusmíðið væri atvinnu
bótavinna að vetrinum, með líku
smiði og var í gömlu tunnuverk-
smiðjunni.
Annað, að hlutafélag ,verði stofn
að um verksmiðjuna og leggi bær-
inn fram vissan hluta hlutafjárins.
í báðum tilfellum mætti gera ráð
fyrir nokkru framlagi frá ríkis-
sjóði sem nýbyggingarstyrk.
Af þeirri reynslu, senj fengin er
í þessum efnum hér á landi (ísa-
firði og Hafnarfirði), verður að
telja að hagkvæmast sé að taka
nokkuð af báðitm tillögunum.
Stofna hlutafélag, þar sem bærinn
sé stærsti hlutháfinn, og hafi auga
með rekstrinum; leggi t. d. fram
25—30% af hlutafénu. Síðan
mynda þeir verkamenn, sem vilja
tryggja sér atvinnu í verksmiðj-
unni, samtök með sér og leggi fram
fé eftir getu. Er þá gengið út frá að
sömu menn vinni ár eftir ár í verk-
smiðjunni, og sé hér um 40—50
manna hóp að ræða með vélamönn
um, framkvæmdastjóra og skrif-
stofufólki, og unnið sé á tveim 6
tíma vökturn í sólarhring mánuð-
ina'Október til Maí.
Þriðji aðilinn, sem komi til með
að leggja fé í fyrirtækið, séu vænt-
anlegir áíldarsaltendur í bænum,
en vinna verður að því að auka
síldarverkunina til atvinnuauka
bæði fyrir karla og konur yfir sum
artímann.
Éru þessar tillögur þá til athug-
unar, en í næsta blaði Alþm. mun
ég koma fram með ákveðna tilhög-
un á starfrækslu þessa fyrirtækis.