Alþýðumaðurinn - 17.04.1945, Side 1

XV. árg. Þriðjudaginn 17. Apríl 1945 16. tbl.
ÁrsjjiHö
/þróttabandalags Akureyrar
hófst 4. þ. m. og lauk á Sunnudag-
inn var. Síðasta dag þingsins bauð
stjórn bandalagsins fréttamönnum
útvarps og blaða til kaffidrykkju
að Hótel KEA og síðan á þingfund
og skýrði þeim frá fyrirhuguðum
hátíðahöldum, mótum og keppn-
um, sem bandalagið gengst fyrir
eða sér um á þessu sumri. Kennir
þar margra grasa og djarflegra á-
ætlana, og verður fæst af því talið
hér nú. Þó má strax geta umfangs-
mikillar hátíðar og íþróttasýning-
ar 17. Júní n. k., Arsþings Í.S.Í.,
sem verður háð hér 28.—30. Júní
n. k. og Islandsglímunnar, sem
verður þreytt hér í samhándi við
þingið. Verður alls þessa getið nán
ar hér í blaðinu á næstunni.
Gamall maður segir frá.
„Dagur“ hefir gengið á fund
Bernharðs Stefánssonar, alþingis-
manns,. og spurt hann um álit hans
á ríkisstjórninni og útlitið á hinum
pólitíska vettvangi. Fer B. St. eins
og Guddu í Skugga-Sveini, að hon-
um finnst kerlingarsvipur á öllu.
Sérstaklega bítur það illa á hann,
að opinberir embættismenn skuli
hafa fengið samræmingu í kaupi
sínu, enda eru slíkar framkvæmd-
ir í hrópandi andstöðu við megin-
hugsjón Framsóknarflokksins og
aðal baráttumál eins og stendur,
allsherjar kauplækkun hjá launa-
fólki.
Roosevelt Bandarlkja-
forseti látinn.
FRANKLIN DELANO ROOSEVELT, forseti Bandaríkj
anna, varS bróðkvaddur að Warm Springs í Georgía
síðdegis 12. þ. m 63 óra að aldri. Banamein hans var
heilablóðfall.
Er ekki ofsagt að hann hafi orðið harmdauði öllum þeim,
sem unna frelsi og lýðræði, hvar í heiminum sem er; enda á
hann litið, sem þann stjórnmálamann nútímans, er líklegastur
væri til að leiða það starf er bíður Bandamanna, er þeir standa
yfir moldum nasismans. En stórmennin falla eins og hinir, sem
lægra her. Um það verður ekki sakast. En ekki er það að á-
stæðulausu að ugg slær að smáþjóðum við þessa helfregn, jafn
öruggar vonir og þær höfðu bundið við hinn víðsýna þjóðhöfð-
ingja, sem virtist þekkja og virða sjálfstæðisþrár þeirra og
frelsishugsjónir betur en nokkur annar. Þær munu líta svo á
að með dauða Franklín Delano Roosevelts hafi þær verið svift-
ar vini og verndara, sem þeim hefir aldrei verið meiri þörf en
nú að eiga.
Hér er þess enginn kostur að geta æfistarfs þessa manns,
enda þekkti hann allur hinn siðmenntaði heimur. Verða þvj
engar tilraunir gerðar til þess. Það munu margir aðrir verða
til þess.
* * *
Þegar fregnin um dauða forsetans harst hingað til lands,
voru fánar dregnir í hálfa stöng á opinberum byggingum í höf-
uðstaðnum og víðar um landið Forseti íslands og utanríkis-
% málaráðherra sendu samúðarkveðjur vestur. Minningarathöfn
fór fram í dómkirkjunni í Reykjavík á Laugardaginn að til-
hlutun bandarísku herstjórnarinnar hér á landi, og dagblöð
höfuðstaðarins hafa minnst hins látna þjóðhöfðingja á viðeig-
andi og veglegan hátt. Hefir ísland sérstaka ástæðu til að minn-
ast Franklín Delano Roosevelts með hlýhug og virðingu fyrir
vináttu hans og virðulega framkomu við land og þjóð.