Alþýðumaðurinn - 16.10.1951, Blaðsíða 4
4
ALÞÝÐUMAÐURINN
Þriðjudagur 16. október 1951
er komið.
Kaupfél. Verkamanna
Nýlenduvörudeild.
H|iýðuflol(ksfé(a0
Skureyrar
heldur FUND fimmtudaginn 18. þ. m. kl. 8.30 e. h. í Tún-
götu 2.
FUNDAREFNl :
1. Félagsstarfið í vetur.
2. Frá flokksstjórnarfundi Alþýðuflokksins, málshefj-
andi Bragi Sigurjónsson.
3. Onnur mál.
Fé'.agsmenn, hefjið vetrarstarfið með því að fjölmenna á
fundinn.
Stjórnin.
Nýtt sönglagahefti,
Strengjasteí
eftir Jónas Tómasson,
er nýkomið í hljóðfæra- og bóka-
verzlanir. — í heftinu eru 32 lög
fyrir blandaðan kór, 25 frumsam-
in og 7 íslenzk þjóðlög.
Verð 25 krónur.
Útgáfan Sunnuslef, ísafirði.
Nnrfot
kvenna og barna
Nóttkjólar
Undirföt
Undirkjólar
stakir
Sokkabandabelti
Sokkabönd
Brjóstahaldarar
Nylon sokkar.
Kaupfél. Verkamanna
Vefnaðarvörudeild.
FRUMSKÓGA-
STÚLKAN
III. hluti
(Jungle Girl)
Afar spennandi kvikmynd úr
frumskógum Afríku.
Aðalhlutverk:
Frances Gifford
Tom Neál.
Svar frá íþróttaunnanda til Halldórs
Ilelgasonar bíður næsta blaðs.
Nvia Bíó
UTANRÍKIS
FRÉTTARITARINN
(Foreign Correspondent)
Mjög spennandi amerísk mynd
um hættur og erfiði fréttarit-
ara á hættulegum tímum.
m
Aðalhlutverk:
Joel McGrea
Herbert Marshall
Laraine Day
George Sanders
Albert Bascemann.
Hremsur
Slæm reikningskunnátta
Bæjarbúar þykjast nú hafa
fundið nokkra skýringu á því,
hve útsvarsálagningin gangi erfið-
lega hjá Kristni Guðmundssyni,
þýzkum doktor í hagfræði. Hann
virðist svo slæmur í reikningi,
blessaður. í slðasta Degi segir
hann, að vinnutíminn á skrifstofu
bæjarfógeta kl. 10—6 daglega sé
22 vinnustundir á viku! Leiðin-
legt, þegar maður í opinberri og
ábyrðarmikilli trúnaðarstöðu aug
lýsir fávizku sína svo tröllslega.
„Ekki heiti ég Eiríkur,
þótt ég sé það kallaður"
Eiríkur Einarsson, skjaldsveinn
bæjarverkfræðingsins okkar er
farinn að æfa sig í óljósum skrif-
um. í ísl., 5. sept. s. 1. sagði hann
orðrétt:
„En Braga hefir aðeins láðst
að geta þess, að kaup bæjarverk-
fræðingsins hér er nákvæmlega
jafnhátt kaupi lægst launuðu
verkfræðinga hjá Vegagerð ríkis-
ins. Munurinn á því er aðeins sá,
Velkominn ti
skattstjóri sæll.
Mesta fárviðrið er nú um garð
gengið á skattstofu Akureyrar.
Málshöfðun er ekki lengur nefnd.
Hugstæð orð skattstj órans eins
og „ragmenni“, „Júdas“, „dylgj-
ur“, „ódrengskapur“ og „níð“
eru að vísu enn notuð þar, en
þetta virðist þó nánast eins og
magnlítill vindsperringur eftir að
stormsveipur hefir gengið hjá.
Mér er sagt, að engum blaðaskrif-
um hér í bæ upp á síðkastið hafi
verið veitt eins mikil athygli og
okkar skattstj órans. Sérstaklega
hefir það vakið athygli manna,
hve afdráttarlaust skattstj órinn
tekur allar ádeilur mínar á niður-
jöfnunarnefnd í heild til sín sér-
staklega og hve eiturviðkvæmur
hann er fyrir „partískunni“. Þyk-
ir það segja sína sögu. Enn þyk-
ir það skemmtilegt fyrirbrigði,
hve ritstjóri Verkam. reynir eftir
sinni litlu getu að launa skatt-
stjóranum fyrir sig og Steingrím,
og má vissulega segja, að þeim
manni sé ekki alls varnað, sem
ber þakklætiskennd í brjósti,- enda
þótt fyrir það sé að sjá í gegnum
fingur við Steingr. Aðalsteinsson
og Jakob Arnason um framtal.
En það sem er mest um vert í
síðustu grein skattstj órans til
mín, er, að hann loksins gefur
okkur nokkra innsýn í vinnu-
brögðin við niðurjöfnunina. Er
það fyrst, að hann gefur það til
kynna, að gefinn sé afsláttur á
útsvari bæjarstjórans, af því að
hann eigi sonu í háskóla. En á þá
ekki að gefa öðrum það líka, ef
réttlætið er óhlutdrægt? Við at-
hugun á útsvarsskránni sést, að
Sigurður Sölvason, Finnbogi
Skúli Bjarnason, Baldvin Pálma-
son, Friðþjófur Guðlaugsson, Ei-
1 ið ókunnugt um þetta, en ekkert
sýnir þá betur, hve algert handa-
hóf ívilnunin er. Vera má, að
hann segi líka, að piltarnir hafi
kostað nám sitt sjálfir, en er það
ekki líka vafasamt réttlæti, að
bæjarbúum almennt sé gert að
greiða hluta af útsvari bæjar-
stjórans, af því að hann hefir
efni á því að kosta sonu sína í
skóla sj.álfur, hinir fái enga íviln-
un, af því að þeir hafa ekki efni
á því sama, heldur verði að láta
piltana bjarga sér sjálfa?
Annars gleymir skattstj órinn
þarna veigamiklu atriði, semsé
því, að a.m.k. annar sonur bæjar-
stjórans vann fyrir þúsunduin
króna við landmælingar hér í
bænum á s.l. ári. Fer því málið
að verða óhreinna og óhreinna,
því betur sem það er krufið. Það
kemur nefnilega æ betur í ljós,
að hér hefir ekki verið lagt á eftir
eínum og ástæðum.
„Skattstofan (hingað til hefir
skattstjórinn alltaf sagt, að nið-
urjöfnunarnefnd legði á útsvör-
in) hefir ekki ívilnað Jakobi
(Árnasyni),“ segir skattstjórinn,
„enda tel ég mér það ekki tryggt
til pólitísks framdráttar,“ segir
hann ennfremur, Það skyldi nú
ekki vera eftir skrifum Vm? En
sleppum því. Skýringuna á mis-
ræminu milli tekjuskatts Jakobs
og útsvars telur skattstjórinn
stafa af því, að hann hafi ekki
talið fram í ár. En taldi hann þá
fram í fyrra? Hann er nefnilega
í náðinni þá Fka hjá skattstjóran-
um. Jakobsdæmið er því enn
óupplýst.
Ranglætið gegn Birni Jónssyni
viðurkennir skattstj órinn, og má
það teljast virðingarvert. Aftur
vill hann ekki viðurkenna, að
Tryggvi Helgason sé ómegðar-
Iaus, og spyrjum vér því: Hvar
eru börnin hans Tryggva, Krist-
inn minn?
Loks er svo skattstjórinn ekk-
ert nema sakleysið, þegar hann
talar um dæmið Arngrímur
Bjarnason. Skatturinn er áætlað-
ur, en útsvarið lagt á samkvæmt
raunverulegum tekj um, segir
hann. Einmitt það. Hefir Arn-
grímur kannske lægra kaup hjá
KEA sem skrifstofustjóri en Kári
Johansen sem deildarstjóri? Kári
hefir semsé 500 kr. hærra útsvar
en Arngrímur og þó a.m.k. helm-
'ngi meiri ómegð.
Það er þannig' augljóst mál, að
þú verður að skýra gerðir þínar
betur, Kristinn minn. Hver veit
nema það takist að lokum fyrir
þér, þegar þú ert að fullu orðinn
af hjarta lítillátur og allur fjall-
sperringur úr þér? Loks get ég
svo glatt þig með því, að við
þekkjumst ekkert teljandi, t. d. er
ég alls ekki einn af bridgefélögum
þínum.
Skattgreiðandi.
Kristjáia
á Klænsfiiliófii 65 ára
ríkur Stefánsson, svo að dæmi
séu nefnd, og allir áttu sonu s.l.
vetur við háskólanám, virðast
engan afslátt fá á útsvörum sín-
um. Skattstjórinn segir kannske,
að niðurjöfnunarnefnd hafi ver-
að það er öðru vísi útfært á
reikningum þar syðra en hér.“
Alþm. sýndi frani á, að sam-
kvæmt launalögum, þá er bæjar-
verkfr. hér hcerra launaður en
yfirverkfræðingur Vegagerðarinn
ar, hvað þá aðrir verkfræðingar.
Bein kauphækkun hefir ekki ver-
ið leyfð af alþingi, því er þá ekki
til aðdreifa. Greiðsla í fríðu er
heldur ekki leyfð samkvæmt
launalögum til þessara manna.
Hin eina kauphækkun virðist því
vera eftirvinna skrifuð en ekki
unnin, því að engin kauphækkun
er það, að fá unna eftirvinnu
greidda. Samt sem áður þykist
Eiríkur alls ekki hafa átt við
þetta, eftir því sem hann segir í
ísl. 3. okt. s. 1. Við hvað átti þá
maðurinn? Oss er hin mesta for-
vitni að vita, hvað Eiríkur á við
með orðunum: „Munurinn á því
er aðeins sá, að það er öðruvísi
útfært þar syðra en hér.“
Þan 20. þ. m. á Kristján á
Klængshóli í Skíðadal 65 ára af-
mæli.
Hér verður eigi rekin starfs-
saga Kristjáns bónda, en síðar
mun ég ef til vill gera henni nokk-
ur skil á öðrum vettvangi. Vildi
ég aðeins biðja Alþýðumanninn
fyrir beztu kveðjur og árnaðar-
óskir til Kristjáns og vil ég óhik-
að fullyrða, að allir Skíðdæling-
ar munu vilja taka undir þær
kveðjur mínar.
Allir þeir, sem þekkja Kristján,
kunna skil á dugnaði hans og ó-
sérhlífni, frjóum gáfum og heiðri
drenglund. Orðtak fornmanna:
„Hann er drengur góður“, fmnst
mér vel við eiga, er Kristjáns er
getið, og hygg ég, að hann hafi
flest þau einkenni og þeir, er
söguritarar fornsagnanna sæmdu
nefndu hrósyrði.
Kvæntur er Kristján Margrétu
Árnadóttur frá Atlastöðum og
eignuðust þau 7 dætur og eru þær
nú allar uppkomnar og flestar
komnar úr föðurgarði.
Gestrisni hefir jafnan verið
aðalsmerki Klængshólsheimilis-
ins, og munu fáir, sem borið hafa
þar að garði, hafa komizt undan
því að þiggja beina áður en lagt
yrði af stað að nýju. Munu
gangnamenn jafnan minnast
Klængshólshj óna með hlýju og
virðingu, því að á hausti hverju
hefir Klængshóll verið sjálfsagð-
ur áningarstaður þeirra.
Kristján hefir ætíð fylgzt af á-
huga með þjóðfélagsmálum og
myndað sér ákveðnar skoðanir,
sem enginn fær hann hvikað frá.
Hann skipaði sér strax í raðir
samvinnumanna og hefir ætíð
verið ákveðinn Framsóknarmað-
ur frá fyrstu tíð, en nær er mér
að halda, að ef menn líkir Krist-
jáni hefðu verið forsvarsmenn
þess flokks, hefði íhaldinu reynzt
það öllu erfiðara að innbyrða
hann í „Heiðnabergið“, eins og
skeði illu heilli.
Að svo búnu óska ég Kristjáni
og heimili hans allra heilla í
framtíðinni og von mín er sú,
að enn um langan tíma verði
Kristján og Klænghóll nátengt
hvort öðru og hygg ég, að slík sé
einnig von Kristjáns sjálfs.
Lifðu heill, Kristján!
Sigurjón Jóhannsson.