Alþýðumaðurinn - 27.11.1951, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUMAÐURINN
Þriðjudagur 27. nóvember 1951
ALÞÝÐUMAÐURINN
Utgefandi:
Alþýðuflokk félag Akureyrar
Ritstjóri:
Bragi Sigurjónsson, Bjarkarstíg 7.
Sími 1604.
Verð kr. 20.00 á ári.
Prentsmiðja Björns Jónssonar h.j.
Hremsur
Er runnið af
iínusækjendunum?
í næstsíðasta Alþrn. var lítillega
sagt frá hj álpræðisherssamkomu
Sjálfstæðisflokksins og kölluð var
landsfundur, skýrt lauslega frá
hræsninni, lýðskruminu og aum-
ingjaskapnum, sem þar opinber-
aði sig gagnvart erfiðleikum
Jjjóðarinnar, svo og drepið á, að
20 sjálfstæðishetjur hafi riðið
héðan um héruð til að sækja lín-
una, hverja þær aldrei hefðu
fundið, heldur gamanleik í Þjóð-
leikhúsinu og „Nei, þelta er ekki
hægt“ í Sjálfstæðishúsinu.
Síðasta ísl. þykir óþarfi, að
Alþm. hafi sagt frá þessu og reyn-
ir af veikum mætti að sprengja
nokkrar reykbombur til að hylja
nekt Sjálfstæðisins í. Tekst blað-
inu þetta að vonum fremur ó-
hönduglega, fyrst og fremst af
því, að sá, er bomburnar spreng-
ir, er í hjarta sínu alveg sammála
Alþm. um það, að hinn svonefndi
landsfundur hafi verið fyrirlit-
legasta „skuespil“. Eitt upplýsir
blaðið Jaó, sem Alþm. vissi ekki.
Fulltrúar voru sviknir um sam-
eiginlegt kaffi í lokin, af því að
Bjarna, Birni og Olafi gekk ekki
alveg umsvifalaust að láta alla
sjá heilagan anda hjá sér. Vill
blaðið fúslega koma þessari leið-
réttingu áleiðis til lesenda sinna.
En svo kemur rúsínan. ísl- seg-
ir:
„Maður skyldi ætla, að Bragi
væri hér að telja upp þjóðfélags-
meinsemdir, sem núverandi ríkis-
stjórn hefið komið á, og liggur
þá næst að spyrja Jrenna vandlæt-
ara: Þekktist ekki svartur mark-
aður í stjórnartíð Stefáns Jó-
hanns? Eða húsnæðisleysi? Eða
taprekstur bátaútvegsins? Og
voru þá allir heiðarlegir í við-
skiptum?, Eða minnkaði dýrtíð-
in?“
Betur gat ísl. ekki viðurkennt,
að allt þetta ER NÚ fyrir hendi,
en samkvæmt „hósianna“-ræðu
Ólafs Thors á landsfundinum á
allt að vera komið í himnalag.
Gengislækkunin átti líka sam-
kvæmt kenningu Sjálfstæðis og
Framsóknar að vinna kraftaverk-
ið: Útrýma svartamarkaði (gerði
það með því að löggilda hann),
húsnæðisleysi (gerði Jiað með því
að gera byggingarframkvæmdir
óviðráðanlegar alþýðu manna),
taprekstri bátanna (gerðihannenn
stórfelldari), óheiðarleik í verzl-
un (ýtir undir hann í reynd með
grafarþögulli yfirhylmingu), —
minnka dýrtíðiná (hefir látið
hana vaxa risaskrifum). Vissu-
85 ára
Simeir Jónsson
söngkennari
Síðaslliðinn sunnudag varð
Sigurgelr Jónsson, Spítalaveg 15,
fyrrum söngkennari og organ-
leikaTÍ, 85 ára. Sigurgeir er Bárð-
dælingur að ætt, en flutti skömmu
eftir aldamótin hingað til bæjar-
ins, og má svo að orði kveða, að
hann ræki eins konar einkatón-
listarskóla hér í bæ um fjölmörg
ár, því að hljóðfærakennslu
stundaði hann mjög, bæði á org-
el og píanó, en auk þess æfði
'iann kóra og annaðist undirleik
einsöngvara o.s.frv. Má því óhik-
ið komast svo að orði, að hann
íafi haft mikil áhrif á tónlistar-
íf bæjarinsi Auk þessa hefir Sig-
irgeir verið áhugasamur með-
imur Góðtemplarareglunnar og
Guðspekifélagsins.
Sigurgeir er kvæntur Frið-
iku Tómasdóttur frá Litluvöll-
m í Bárðardal. Börn þeirra eru
! á lífi, 7 synir og ein dóttir. Eru
1 sonanna búsettir hér og meðal
ekkiustu borgara þessa bæjar:
’áll, atkvæðamikill og traustur
aupsýslumaður, Edvard, einn
lyngasti Ijósmyndari hér á
landi, Jón, ágætur kennari, og
faraldur, verzlunarmaður og
TÍkill músikunnandi. Onnur börn
eirra Sigurgeirs og Friðriku
er kennir söng og píanóleik, Her-
mína, píanóleikari, öll búsett í
Reykjavík og Hörður, ljósmynd-
ari, búsettur í Vestmannaeyjum.
Er m'ög eftirtektarvert, hve næmt
LÓn- og litaskyn virðist eðlislægt
í börnum þeirra Friðriku og Sig-
urgeirs.
■—> J, <—
Nauðlending á örœjum.
Framhald af 1. síðu.
arvötnum, en nú var fyrir stafni
fjallshnjúkur einn, norðaustan
vatnanna, með stórgrýtisurðum
einum í neðstu rótum. Þar varð
að taka lendingu, hvort sem þeim
félögum líkaði betur eða verr, og
tókst það farsællega í snjóskafli
einum í urðúnum. Þegar þetta
.gerðist var kl. um 3 á þriðjudag.
I lendingunni fékk Stefán allmik-
ið höfuðhögg, svo að hann mun
hafa misst meðvitund í bili og
fékk auk þess skrámur á andliti
ig glóðarauga. Viktor meiddist
ekkert að ráði. Vélin skemmdist
furðulítið.
Nú voru góð ráð dýr. Þeir fé-
lagar átlu langa göngu til byggða,
færð þung, hríð á og náttmyrkur
fór í hönd. Auk þes6a höfðu Jreir
farið maíarlausir úr Reykjavík,
aðelns drukkið kaffi um morgun-
inn, en fátt er verra á fjallferðum
en sulturinn. Allvel var Viktor
3ga þekktust þessar meinsemdir,
teðan samstjórn Alþ.fl., Fram-
óknarfl. og Sjálfstæðisfl. ríkti.
.lþm. var aldrei myrkur í máli
im það. En af hálfu Alþfl. var
Jarizt eftir getu gegn þessum vá-
estum og með verulegum á-
angri. Núverandi stjórn gælir
'ð þá eins og tilberamæður við
Iberana sína. Hún er meira að
■egja svo ósvífin að kalla það
iv'tt, sem er svart, tala um það
em bjargráð og hagsbætur, sem
efir orðið alþjóð til stórbölvun-
ir. Og svo hatrömm er sálar-
blinda þessara vesalinga, að þeir
ífast nú um „heiðurinn“ af því,
íver ódæðisverkið hafi framið.
Hins vegar virðist skína í það hjá
sl., að hann finni, að ekki sé
illt með felldu. Gæti það bent til
ess, að „heilagur andi“ Ólafs,
Ijarna og Björns sé farinn að
ússa kraftinn hjá línusækjend-
num, „hósianna“-víman sé að
enna af þeim og þeim sé að
rvrja að skiljast broddurinn að
baki revyjunnar: „Nei, þetta er
ekki hægt!“
Isi. í þjónustu
ritsí'j. Verkam.?
í næstsíðasta Alþrn. var stutt
klausa til ritstj. Vm. varðandi Jrá
staðhæfingu hans, að Alþm. hafi
spillt fyrir því, að Akureyri fengi
skyndilán hjá Landsbankanum
tJ atvinnubóta. Var í þessu svari
sýnt fram á, hve fádæma barnaleg
þessi staðhæfing Vm. var, og hef-
ir ritstj. þess blaðs haft vit á því
að þegja síðan. Hins vegar tekur
síðasti ísl. upp hanzkann fyrir
manntöírinu og beinir í því sam-
bandi nokkrum spurningum til
Alþm. Er alveg sjálfsagt að svara
þeim skýrt og skorinort, að eins
æskjum vér þess að fá fyrst að
vita afdráttarlaust, hvort Kobb-
arnir við ísí. og Vm. hafi með
öllu ruglað saman reytum s'num,
svo að deilur við annan séu einn-
ig deilur við hinn. Svar óskast
urn hœl.
Nýslárleg kvöldskemmtun
Síðasta nóvember efna Alþýðuflokksfélögin hér til nýstár-
legrar kveldskemmtunar að Hótel Norðurlandi. Verður það
eins konar Akureyrarkvöldvaka, samfelld útvarpsdagskrá
með sjónvarpsþáttum á milli. Flytur Friðjón Skarphéðins-
son, bæjarfógeti ræðu kvöldsins og frú Helga Sigvaldadóttir
syngur, en hina eiginlegu útvarpsdagskrá munu þeir Sig-
urður Kristjánsson og Jón Norðfjörð taka saman og verður
hún mjög fjölbreytt: músik, upplestrar, leikþáttur og loks
getraun. Verða verðlaunin fyrir rétta lausn hennar afhent
á sjálfri skemmtuninni, en að þessum þáttum loknum verður
dansað.
Alþýðuflokksfólk er eindregið hvatt til að fjölmenna á
skemmtun þessa, sem án efa verður ein nýstárlegasta skemmt-
un ársins. Verður þar lögð áherzla á, að hún verði állt í senn
skemmtandi og fræðandi og komi mönnum nýstárlega á
óvart.
búinn: í flugmanna-treyju og
buxum og í stígvélum, með eina
eítl nga, en berhöfðaður. Stefán
var verr búinn: Hann var að vísu
einnig í flugmanna-treyju, en
gaberdinebuxum, lágum skóm og
óskjóllega nærfataður, berhentur
og berhöfðaður. Frost reyndist
um 12 stig, þegar þeir höfðu lent.
Þeir félagar tóku áttavita úr
vélinni og héldu innan skamms í
áttina til byggða. Miðaði þeim
þó hægt, því að færð var þung
eins og fyrr segir, hríð fór vax-
andi. Mátti heita komin glóru-
laus stórhríð um kl. 6. Settust
þeir þá að undir steini einum
stórum og dvöldust þar fram til
kl. 8 á miðvikudagsmorgun. Var
það kuldaleg nótt, sérstaklega
fyrir Stefán, sem illa þoldi að
hreyfa sig mikið sér til hita. Ollu
því höfuðmeiðslin. Sótti á hann
svimi og vanlíðan.
Kl. 8 héldu þeir félagar aftur
af stað norður til byggða. Voru
þeir komnir norður á svonefnd-
an Hafrárdal, þegar einn leitar-
flokkanna mætti þeim. Var sá
undir forustu Karls Magnússon-
ar, en annars hafði Þorsteinn
Þorsteinsson, sj úkrasamlagsgj ald-
keri, yfirstjórn leitarflokka um
innanverðan Eyjafjörð. Eins og
að líkum ræður voru þeir Viktor
og Stefán allþjakaðir eftir þessa
svaðilför, en hresstust fljótt við
góða aðhlynningu. Stefán var þó
enn sl. sunnudag við rúmið af
völdum höfuðmeiðslanna. Hann
hafði einnig kalið lítilsháttar á
öðrum fæti. Hann hefir beðið
Alþýðumanninn að flytja öllum
þeim, er aðstoðuðu við leitina,
alúðarþakkir þeirra félaga.
Eins og fyrr getur, skemmdist
flugvélin furðulítið. Sl. sunnudag
höfðu vængir vélarinnar þegar
verið sóttir og fluttir niður á Mel-
gerðisflugvöll og 15 nianna flokk-
ur var þá á ferðinni með hesta og
sleða að sækja vélina sjálfa.
—^ J,
Bæluir
í ár mun Bókaútgáfa Pálma H.
Jónssonar gefa út flestar bækur
af öllum útgáfum á landinu eða
a.m.k. 26 bækur alls. Kennir þar
margra grasa og má segja, að
þar sé eitthvað fyrir alla: Börn-
in, unglingana, reyfaralesendur,
húsmæður, ferðasagnaunnendur,
ljóðlesendur og síðast en ekki
sízt þjóðleg fræði og drög að per-
sónusögum ýmissa bænda.
BARNABÆKUR.
Af barnabókum útgáfunnar
má nefna þessar: Syngið, sól-
skinsbörn, söngljóð eftir Valde-
mar Hólm Hallstað. Þau eru 15
að tölu og öll undir kunnum lög-
um. Teikningar eru eftir Borg-
þór Jónsson. Onnur barnasöng-
ljóð útgáfunnar heita Prinsessan
í Portugal og eru eftir Hjört
Gíslason. Þau eru 11 talsins,
einnig undir kunnum lögum.
Teikningar eftir Garðar Loftsson.
Þá er b'ókin Litlir jólasveinar eft-
ir Jón Oddgeir Jónsson. Eru þar
umferðareglur kenndar í jóla-
sveinasögu. Fyrir minnstu börn-
in eru svo Stafa, lita, teikna og
Einn dagur í lífi Dísu.
Aðeins ókomnar eru Dísa á
Grœnalœk, telpusaga eftir Kára
Tryggvason og /Lslcudraumar
rœlast, d engjasaga eft.r Eirík
Sigurðsson.
SKEMMTIBÆKUR.
Af þeim má nefna Sögusafn
Austra Il.b. í því er m.a. sagan
Trix, sem varð mjög vinsæl hér
á árum áður. Hefnd jarlsjrúar-
innar eftir sama höfund og sagan
af systur Angelu. Skipið siglir
sinn sjó, skáldsaga eftir Nordahl
Grieg og Þrjátíu ár meðal hausa-
veiðara á Filippseyjum e. Samuel
E. Kane. Er hin síðasttalda bók
auk þess að vera hin skemmtileg-
asta talin merk lýsing á lífi og
háttum villtra þjóðflokka þar á
eyjunum, áður en heimsmenning-
in lagði þá undir sig. Margt
mynda er í bókinni.
FRÆÐI- OG NYTJABÆKUR.
Merkust þeirra bóka hjá for-
laginu er vafalaust íslenzkir
bœndahöfðingjar, bók er ■ séra
Sigurður Einarsson í Holti hefir
búið til prentunar. Fjallar hún
um fjölmarga höfðingja lífs og
liðna í ísl. bændastétt og eru
myndir af þeim í bókinni. Þetta
er jólabók forlagsins og má ugg-
laust slá því föstu, að hún verður
ein merkasta bók ársins.
Vegamót og vopnagnýr er
framhald af minningum Hind-
riks Ottóssonar. Hafa þær verið
hinar vinsælustu. Um jorna stigu
heita ferðaþættir úr þrem heims-
álfum eftir Þorstein Jósefsson. Er
bókin skreytt mörgum myndum,
en Þorsteipn er svo sem allir vita
einn snjallasti ljósmyndari ís-
lenzkur. Eyfellskar sagnir Ill.b.
og jafnframt hið síðasta eftir
Þórð Tómasson frá Vallatúni eru
aðeins ókomnar út. Sömuleiðis
Ilúsmœðrabókin eftir Sigfríði
Nieljoniusdóttur. Fjallar sú bók
um hússtörf, smurt brauð og kök-
ur, og eru í henni fjöldi mynda,
m.a. 8 þriggja lita heilsíðumynd-
ir. Þá verður að nefna Landa-
fundi og landakönnun. Hefir
ÓlafurÞ.Kristjánsson þýtt bókina
úr ensku, en hún er hvort tveggja
skemmti- og fræðibók. Loks er
svo að nefna Niðjatal Helga Ás-
mundssonar á Skútustöðum skráð
af Þuru í Garði. Kemur sú bók
út um eða upp úr jólum.
LJÓÐ.
Ljóðmæli þau, er útgáfan gef-
ur út í ár, eru eftir Kára Tryggva-
son, Víðikeri. Er þetta 3. ljóða-
bók skáldsins og heitir Þar hörp-
urnar sungu. Mun Alþýðumaður-
inn geta þeirrar bókar nánar
síðar.
Afmœli. Sl. laugardag átti frú Þor-
gerður Konráðsdóttir, kona Sæmund-
ar Kristjánssonar, verkamanns á Hjalt-
eyri, sjötugsafmæli. Voru þau hjónin
stödd hjá Geiri syni sínum, Helga-
magrastræti 27, þenna dag, og héldu
þar daginn hátíðlegan. Á sunnudaginn
átti frú Þórhalla Jónsdóttir, kona Kon-
ráðs skálds Vilhjálmssonar, Norður-
pól, sextíu og fimni ára afmæli. og
fjörutíu og fimm ára afmæli frú Guð-
ný Ingvarsdóttir, kona Sigurlaugs
Guðbjartssonar, verkamanns, Lundar-
gölu 13b.