Dýraverndarinn - 01.10.1939, Side 9

DÝRAVERNDARINN
45
starfaS hafa fyrir félagið á márgvíslegan hátt, þótt
öllum beri þeim þakkir fyrir starfið og áhugann.
En á'Sur en horfiS er frá því efni, sem hér utn
ræSir, er skylt aS minnast þess, aS Ólafur Ólafs-
son kolakaupmaSur, sem lengi hefir veriS einn af
áhugamönnum félagsins, og nú á sæti í stjórn þess,
stofna'Si sjóS til minningar um hinn ágæta mann,
Tón heitinn Ólafsson bankstjóra, meS tvö þúsund
króna framlagi. SiSan hefir sjóSurinn aukist, meS
áheitum og gjöfum, og var hann urn síSustu ára-
mót kr. 3009,55. Þá hefir félagiS enn yfir aS ráða
sjóíSi, sem stofnaSur var til minningar urn Guð-
laug heitinn Tómasson, og er sá sjóhur nú aft upp-
hæK kr. 723,51.
ÁkveSnum hluta af vöxltum þessara sjóSa er
heimilt aS verja til dýraverndunarstarfseminnar í
landinu, og hefir félagi'S þannig yfir allmiklu fé
að rá’ða á ári hverju.
Dýraverndunarstöðin í Tungu.
Að lokum má geta þess, aS félagið rak um all-
langt skei'S dýraverndunarstöð að Tungu hér inn-
an viS bæinn. Festi félagiS kaup á þeirri eign vegna
hins mikla ferSamannastraums, sem hingaS lá, og
voru þar ferSamannahestar teknir til hýsingar, en
vanhirtar skepnur úr bænum og umhverfi hans til
hirðingar. Þessi stöS vann mikiS og gott starf til
Umbóta, um langt skeiS, en meS tilliti til hinna öru
breytinga, sem orðiS bafa í samgöngumálum hér á
landi síðustu áratugina, þar e'S bifreiSar hafa nú
'*utt á brautu öllum vöruflutningum á hestum, var
ekki talin þörf á því, að halda stöðinni lengur uppi
— og var hún því seld fyrir tveimur árum.
Dýraverndunarfélög barna.
Þá má geta þess, að stjórnendur Dýraverndun-
arfélagsins hafa gengist fyrir stofnun dýravernd-
unarfélaga í barnaskólunum hér í bænum, og hefir
tjöldi barna gengiS i þann félagsskap. Hefir hann
dafnab vel og starfaö í fimm ár, og má ætla a'ö ein-
nutt í þessari starfsemi hljóti æskan þá uppfræöslu
um aöbúö og meöferö dýra, sem henni er nauö-
synleg.
Af öllu þvi, sem aö framan er greint, má sjá, aö
starf Dýraverndunarfélagsins hefir ekki veriö unn-
iÖ fyrir gýg, og aö mikiö hefir oröiö ágengt í málum
þessum meöal þjóöarinnar. Fer þaö vonandi svo,
aÖ allir landsmenn iiölast skilning á starfsemi fé-
lagsins, og geri sitt til i því augnamiði, aö hlúa
aö þeim málleysingjum, sem þeim er trúaö fyrir.
Stjórn Dýraverndunarfélagsins er nú þannig
skipuö:
Þórarinn Kristjánsson hafnarstjóri formaöur,
Ludvig C. Magnússon skrifstofustjóri ritari og
Ólafur Ólafsson kolakaupmaöur gjaldkeri; meö-
stjórnendur eru Sigur'ður Gíslason lögregluþjónn
og Björn Gunnlaugsson innheimtumaöur."
Framanrituð grein er saman tekin eftir viötali
við núverandi formann Dýraverndunarfélagsins.
Þórarin hafnarstjóra Kristjánsson, og birt í dag-
blaðinu Vísi 12. júli s.l., degi fyrir 25 ára afmæli
félagsins. — Má öllum ljóst vera, þeim er grein-
ina'lesa, að félagiö hefir ekki legiö á liði sínu þann
aldarfjóröung, sem þaö hefir starfað. Er engi vafi
á því, aö starfsemi þess hefir haft mikil og góö
áhrif um land alt og m. a. komiö greinilega fram í
mannúðlegri og betri meðferð á búpeningi lands-
manna og meira skilningi á högum og háttum og
þörfum allra dýra. Hafa margir lagt þar hönd að
verki, konur jafnt sem karlar, og skal þeim öllurn
einlæg þökk goldin. En megin-þungi starfsins á
hverjum tíma hefir þó aö sjálfsögöu hvílt á stjórn-
öndum félagsins og þó einkum á formanni félags-
stjórnarinnar Hefir formaöurinn aö jafnaöi borið
hita og þunga dagsins og árangurinn af starfi fé-
lagsins mjög á því oltið, að forystan væri örugg.
Munu allir formenn félagsins hafa veriö dugandi
menn og- áhugasamir um málefni þess.
Um núverandi formann félagsstjórnarinnar, Þór-
arin Kristjánsson, er það aö segja, að hann er
hverjum manni traustari og hefir stjórnaö málefn-
um félagsins af áhuga og skynsamlegu viti. Hann
lætur ekki hátt um störf sín, varast tildur og hé-
góma, en tekur fast í taum, er honum þykir viö
þurfa. Hefir m. a. gengið röggsamlega fram í ]>ví,
að koma lögum yfir þá menn, sem reynst hafa
sannir að sök um dýraníöslu. En hér er við ramm-
an reip aö draga, sem víöa í öðrum löndum, því
að svo er aö sjá, sem dómstólunum sé ekki bein-
línis um þaö hugaö, aö dýraníðingar veröi fyrir
óþægindum eöa skeinist til muna af hinu bitra og
bjarta sverði réttvísinnar. En þess er að vænta, aö