Dýraverndarinn - 01.12.1939, Blaðsíða 8

64
DÝRAVERNDARINN
— Þá var eftir aÖ ráða fram úr því, hvert vera
skyldi fæði kálfanna, er ])eir væri komnir undir
umsjá manna. VarÖ aÖ ráði að nota skyldi „Baulu-
mjólk“, blandaða fjörefnum þeim (C og D), sem
forgörðum fara við niöursuðu. Var mjólkur-megn-
ið haft svo mikiÖ, að nægja mundi 6—io kálfum
hálfs mánaðar tíma. Þá voru og pelar keyptir og
„túttur“ eftir þörfum.
— Eftir það leggur Bertel af stað og fer á skipi
til Reyðarfjarðar, en þaðan um Fagradalsbraut að
Egilsstöðum. — Leiðangursmenn á Brúaröræfi urðu
]iessir, auk Bertels Sigurgeirssonar: Gunnar Sigurðs-
son, sem áður er nefndur, Friðrik Stefánsson á
Hóli í Fljótsdal, og tveir menn aðrir. Lagt var af
stað í 3. viku sumars, og voru í förinni 11 hestar
alls — til reiðar og undir tjöld og annan farangur.
Færð reyndist þung á öræfum og var snúið aftur
til bygða. Biðu leiðangursmenn 10 daga, en lögðu ])á
upp öðru sinni og farnaðist vel. Og áður en klukku-
stund væri liðin, frá ]iví er þeir komust í færi við
hreindýrin, höfðu ]ieir náð 5 kálfum. Dó einn þeirra
litlu síðar (kvíga). Vildi nú svo óheppilega til, að
ekki var nema ein kvíga eftir. Var þá enn reynt að
ná í kálfa og náðist einn hreinn (tarfur). Honum
var slept. ]jví að nóg var fyrir af hreinum (þrír).
— Var nú farið með kálfana i tjöldin og húið um
þá i stiu. Reyndust þeir fremur óværir fyrst í stað.
Létu og heldur illa við „túttunni", er þeim var lioð-
inn peli hið fyrsta sinn, en urðu hrátt rólegir —
og þæg og þakklát „pelahörn".
Á þessari mynd eru
kálfarnir h. 11. I). 5
mánaða gamlir. Hafa
þeir þrifist ágætlega
og þyndust um rúmt
pund á sólarhring að
meðaltali, frá því er
þeir komu suður (10.
júní) og þar til seinl
í ágúst, en siðan
munu þeir ekki liafa
verið vigtaðir.
Dvöldust þeir Bertel og Friðrik á öræfunum hátt
á aðra viku, en hinir þrir héldu þegar heimleiðis,
svo sem ráðgert hafði verið. Urðu kálfarnir hrátt
hressir í hragði og döfnuðu vel á „Baulumjólkinni"
(með fjörefnunum). Var þeim „gefinn pelinn" á
klukkustundar-fresti eða oftar fyrstu sólarhringana
og var lystin í hesta lagi. AÖ deginum voru ]>eir
tjóðraÖir úti fyrir tjöldunum, en stundum slept laus-
um. Urðu þeir frelsinu fegnir um stund, hlupu oft-
ast góðan spö!, en komu fljótlega aftur. Gerðust
]ieir nú mannelskir, og varð eigi annað séð, en að
þéir yndi sér liið besta. Eftir ii eða 12 daga komu
aftur leiðangursmennirnir þrír, er heim höfðu farið.
Var nú haldið til hygða og kálfarnir látnir elta.
Gekk ]iað ferðalag mjög að óskum. — Reyndust
kálfarnir furðu-duglegir, en tóku sér. hvild annað
veifið, og var þá dokað við. Vegalengdin úr tjald-
stað til hygða er geysi-mikil. —• Frá Brekkn í Fljóts-
dal voru kálfarnir fluttir loftleiðis suður hingað —
að Arnarfelli i Þingvallasveit. Komu þeir þangað
io. júní og munu þá hafa verið þriggja vikna eða
þar uin liil.
- Hreinkálfar þessir (4) hafa nú verið misseris-
tima i Arnarfelli og dafnað prýðilega. Hafa ]>eir
mestmegnis hafst við utan túns, en stundum komiÖ
i kynnisleit heim að hænum. Verður ekki annað séð.
en að þeir hafi unað vel hag sínum. Fyrstu 5—6
vikurnar var ]ieim gefin mjólk 6 sinnum á sólar-
hring, alls 3ýý litri hverjum fyrir sig. Eftir þann