Dýraverndarinn - 01.05.1940, Qupperneq 8

32
DÝRAVERNDARINN
launahæfar og hve hátt þær skulu verBlaunaðar. ‘
— Stjórn sjóösins skipa „á hverjum tima sömu
menn og sitja í stjórn Dýraverndunarfélags ís-
Iands.“ —r
Meö auglýsingu hér í blaÖinu í nóvembermán-
uöi s.l. var heitiö tvennum verölaunum (50 kr. og
25 kr.) fyrir ritgeröir um dýraverndunarmál-
efni og áttu þær aö vera komnar í hendur
ritstjóra blaðsins fyrir lok marsmánaöar þetta
ár. — Þátttaka reyndist sæmileg. Hefir stjórn
sjóösins nú dæmt um ritgerðirnar og lagt þann
úrskurð á, að ritgeröin Dýraverndun, eftir Guö-
mund skáld Friðjónsson á Sandi, skuli hljóta fyrstu
verðlaun, en önnur verðlaun liljóti ritgeröin Rekstr-
ar og réttastörf, eftir Grím S. Norðdahl á Úlfars-
felli í Mosfellssveit. Birtist ritgerð Guðmundar hér
að framan, en ritgerð Gríms veröur, því miður, að
bíða næsta blaös, er út mun koma í september n. k.,
að öllu forfallalausu. — Gert er ráð fyrir, aö kepni
um verölaun úr sjóðnum íari fram árlega og vænt-
ir stjórnin þess, að sem flestir ritfærir dýravinir
taki þátt í henni. Verðlaunin eru ekki há aö vísu,
en málefnið er gott og þykir miklu skifta, aö sem
flestir góöir menn og konur taki til máls á þess-
um vettvangi. Mun jafnan verða auglýst hér i
blaðinu tneð nægum fyrirvara, hvenær verðlauna-
ritgerðir skuli komnar í hendur réttum hlutaðeig-
öndum.
Áður en skilist er viö þetta mál að sinni, þykir
rétt að láta þess getið, að stjórn „Dýraverndunar-
félags Islands“ er þakklát hverjum þeim, er sendir
blaðinu gagnlegar og vel ritaðar greinar um dýra-
verndunarmálefni. En sakir þess, hversu rúm blaðs-
ins er lítið, eru menn beðnir að gera sér far um,
eftir því sem við verður komið, að rita ekki langt
mál.
Fjárhagur Dýraverndunarfélagsins er því miður
ekki svo rúmur, að stjórnin sjái sér fært, að greiða
ritlaun að öllum jafnaði. En fyrir afbragðs rit-
gerðir mun höfundum þó verða þægt aö nokkuru,
eftir þvi sem ástæður leyfa, þó að ekki sé um verð-
launagreinar að ræða. — Fyrir ritgeröir Magnúsar
fuglafræðings Björnssonar hér í blaðinu (,,Súlan“
og „Súludrápið í Eldey“) var t. d. greidd nokkur
þóknun, enda mega þær teljast meö því besta, sem
birst hefir í „Dýraverndaranum", vel ritaðar og
mikilvægar að efni.
Dýraverndarinn.
Stjórn „Dýraverndunarfélags íslands“ hafði, sem
mörgum er kunnugt, ráðgert að stækka blaðið til
mikilla muna frá síðustu áramótum (úr 8 blöðum
á ári upp í 12 blöð). En er styrjöldin skall yfir
þótti bráðlega sýnt, að úr því gæti ekki orðið aö
sinni, sakir aukins kostnaðar og yfirvofandi papp-
irsleysis. Var nokkuð aö þessu vikið í febrúarblaði
þ. á. og skal ekki endurtekið hér. — Það hefir nú
farið svo, aö pappír hefir reynst fáanlegur að þessu.
Hefir stjórn félagsins viljað láta lesendur blaðsins
njóta þess eftir föngum og haft apríl- og maí-blöðin
12 síður í staö 8, hvort um sig, þrátt fyrir hækkaö
pappírsverð og gífurlega aukinn prentunarkostnað.
Þykir stjórninni og öðrum aðstandöndum blaðsins
mjög leitt, að ókleift skuli hafa reynst aö fram-
kvæma hina ráðgerðu stækkun, því að Dýravernd-
arinn er alt of lítill og í raun réttri öldungis ófært,
aö láta útgáfuna falla niður mánuðum saman ár
hvert. Við það verður þó ekki ráðið, meðan alt er
á hveríanda hveli og enginn veit hvað verða kann
á næsta dægri. — En mjög væri æskilegt, að sem
allra flestir og helst allir dýravinir legðist nú á
eitt um þaö, að efla blaðið sem mest með góðum
greinum og aukinni tölu skilvísra kaupanda. —
Verð „Dýraverndarans“ er svo lágt, einar 3 krónur
á ári, að engan munar verulega um þanu smá-skild-
ing. — Tryggvi Gunnarsson, hinn ótrauði braut-
ryðjandi dýraverndunar hér á landi, treysti konun-
um hið besta í dýraverndunarmálunum og er þess
að vænta, að þær láti nú brátt til sín taka. Mál-
efnið er gott og vissulega samboðið öllum þeim,
sem góðviljaðir eru og líknsamir.
Ur »Hestavísum«
Stephans G. Stephanssonar.
En það er — og margt sem eg minnist ei á —
svo myrkvað, að trauðlega veit eg,
hvort manninn eg heldur í hestinum sá
eða hestsál í manninum leit ég.
Og dýrt yrði dóm á það leggja
þeim dreng, sem er góðvinur beggja.