Dýraverndarinn - 01.11.1946, Page 3
Reykjavík nóvember 1946
7. tbl.
SIGURÐUR E. HLÍÐAR:
DVRAVERNDLAI.
Fræðilega skoðað, livílir dýraverndun á
í'j órum formrökum:
1. Af trúarlegum ástæðum liefir margur
maðurinn lmeigzt lil dýraverndunar. Frum-
stæðar þjóðir trúðu á illa og góða anda. í
háskalegum dýrum, svo sem drekum og slöng-
um, áttu liinir illu andar að húa, en góðu and-
arnir voru i nytjaskepnunum. Á hærra menn-
ingarstigi varð trúin á sálnaflakk til. Átti þá
sálin, fyrir fæðingu mannsins og eftir dauða
iians, að búa í einhverju dýri. Af þessu lilaut
afstaða manna til dýra að mótast, að meira
eða minna leyli. Margir forlagatrúarmenn og
menn, sem trúa á guðlega forsjón, skoða dýr-
in scm hliðstæðar lifverur í sköpunarverki
Guðs, sem þeim ljcri að elska og annast, ekki
til J>ess að litillækka sjálfa sig, heldur til þess
að göfgast og fullkomnast á þroskabraut
mannkynsins.
2. Af hreinni réttlætiskennd og mannúð
hefir fjöldi manns um lieim allan heitt kröft-
um sinum og áhrifum í þágu dýraverndunar-
málefnanna. Iiefir starfsemin þá aðallega
beinzt gegn illri og ómannúðlegri meðferð á
skepnum. Af þessum rökum og fyrir ])essa
starfsemi voru fyrstu dýraverndunarfélög
stofnuð í byrjun 19. aldar. Það fýrsta i London
1824, í Stuttgart 1837, í Paris 1845, í Wien
1846 o. s. frv., og nú er svo komið, að ])ús-
undir dýraverndunarfélaga eru um allan hinn
menntaða heim. í liinuni stærri löndum l)afa
félögin myndað sambönd sín á milli og nokkr-
um sinnum hafa alheimsmót dýraverndunar-
félaga átt sér stað. Með fræðandi fyrirlestr-
um og ritgerðum í hlöðum og tímaritum um
dýraverndun, vinna þessi félög markvisst og
reyna þannig að hafa áhrif á löggjöf og leið-
andi menn. Auk þess er þessi starfsemi merk-
ur þáttur i uppeldi liinnar uppvaxandi kyn-
slóðar á hverjum tíma. —- „Það ungur nem-
ur, gamall temur“.
3. í flestum eða öllum menningarlöndum
lieims eru lit lagafyrirmæli um friðun nátt-
úrunnar, dauðrar og lifandi. Þannig er frið-
að, að meira eða minna leyti, dýralif, gróð-
ur eða jarðmyndanir, þar sem nauðsyn l)cr
lil að þessu sé eigi spillt eða þvi útrýmt.
Sumstaðar cru afmörkuð landsvæði friðuð.
Skógarleifar, eða staðir, sem hafa sögulegt
eða náttúrufræðilegt gildi.
Með hinni hraðvaxandi vélamenningu eru
vissar dýrategundir í stórri hættu staddar, og
menn hræðast jafnvel, að alger útrýming
þeirra standi fyrir dyrum, nema öflugar gagn-
ráðstafanir komi til. Til varnar ýmsum fram-
andi (exotiskum) dýrategundum hafa laga-