Dýraverndarinn


Dýraverndarinn - 01.11.1946, Blaðsíða 5

Dýraverndarinn - 01.11.1946, Blaðsíða 5
DtRAVERNDARlNN 51 Vik oria (ja&mandidóttir jrá Jddrunnaitodiin. Böw'nin o#/ dýrin. Enginn veit, live langt er siðan mennirnir lærðu fyrst að nota dýrin sér til hjálpar i lífsbaráttunni. Sjálfsagt er það langt, miðað við eins manns ævi. Vafalaust liafa mennirn- ir fyrst liænt dýrin að sér, með því að gefa þeim fóður og síðan tamið þau lil ])ess að þjóna sér, hverl eftir sinni getu. Margar sorgarsögur er einnig að segja frá sambúð manna og dýra, því að oft liafa dýr- in verið knúin áfram af miskunnarlausri liörku meðan kraftar þeirra entust og síðan látin afskiptalaus eins og ónýtt verkfæri, þó að sorglegast sé að minnast ])ess, live oft menn- irnir hafa brugðizt þeirri sjálfsögðu skyldu, að sjá dýrunum fyrir fóðri, eftir að þeir höfðu vanið ])au af ])ví að bera sig eftir björginni af eigin rammlejk. Vafalaust er það þyngsta svnd okkar Islendinga í sambúð okkar við dýrin, ])ví þó að liér sem annars staðar liafi verið nokkrir menn, sem í fólsku bafa mis- ])yrmt skepnum, þá er tala þeirra hverfandi lílil samanborið við þá, scm af nizku, sljó- leika, slóðaskap cða kæruleysi hafa fellt bú- pening sinn lir lior. Ekki skal þó frekar far- ið út i það mál hér, því enginn verður betri Herbragðið hafði iiep])iiast. Áður en Inkilæ fór burtu, snéri hann sér til þýzks aðstoðar- manns og fékk skráð á innköllunarskipunina, að þýzku yfirvöldin hcfðu ekki viljað hund- inn, sakir „elli og lasleika.“ Seinna, ])egar Þjóðvcrjar kröfðust fleiri hunda, notfærði fulltrúinn scr yfirlýsingu þessa og komst þann- ig hjá þvi að afhenda hundinn. Ef þýzki liðs- foringinn hefði séð seppa næsta dag, þcgar hann var þveginn og kemdur, þá hefði liann ekki haft sömu skoðun á honum og deginum áður. Síðan hefir seppi lifað i bezla yfirlæti og gengið daglega um götur Oslo-borgar i fvlgd með húsbónda sinuin. Nú geta ])eir báðir gengið áhyggjulausir. (Þýtt úr Hunde-Journalen). eða fullkomnari fyrir það eitt, að starblina á yfirsjónir genginna kynslóða og nota þær ef til vill sem afsökun á eigin ávirðingum. Þvi ber lieldur ekki að neita, að mikil fram- för er i þessum efnum frá þvi, sem áður var, þó að ekki sé lilið lengra en 50—100 ár aft- ur i tímann. Þá þótti ekki tiltökumál, þótl meiri liluti búpeningsins, sauðfé og hross, væru „sett á guð og gaddinn“, þ. e. a. s. að það væri alveg komið undir tiðarfarinu, sem enginn gat vilað neitt um fyrir fram, livort þessar skepnur björguðust frá hungurdauða. Nú dæmir almenningsálitið 3'firleitt slikt seni óliæfu, og þó að þessi hörmungar-óvenja sé þvi miður ekki að fullu undir lok liðin, ber þess að gæla, að alllaf finnast einliverjir, sem fremja óliæfuverk i von um hagnað, og enn- ])á hefir varla svo illt verk verið unnið, að ekki hafi einhver orðið til þess að afsaka það. Löggjöfin gerir einnig silt til ])ess að skapa og viðhalda almenningsáliti, því að lengi var það talið einkamál hvers fjáreig- anda, hvort hann færi vel eða illa með hús- dýr sín. Enn fremur má víst mcð sanni segja, að „hugann mildar mýkri tið“, eins og skáld- ið kvað, og leggst þar margt á eitt til ])ess að líðan dýranna megi verða betri en ver- ið hefir. En hetur má ,ef duga skal. Enn þá er langt frá þvi, að meðferð á dýrum sé eins og liún ætli að vera, og ærin verkefni fyrir hendi fyrir þá, sem hafa samúð með þessum mál- lausu smælingjum, scm cru „lagðir undir mannsins fætur“, sökum yfirhurða lians á sviði vitsmuna. En ævi mannsins cr svo stutt og starfstim- inn skammur, þess vegna hlýtur aðalviðfangs- efni núlifandi kynslóðar að verða það, að merkið standi þótt maðurinn falli, og að þeir, scm enn eru færir um að starfa i orði og verki, geri sitt ítrasta til þess að börn og unglingar eignist þann hugsunarhátt, að það

x

Dýraverndarinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dýraverndarinn
https://timarit.is/publication/598

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.