Dýraverndarinn - 01.09.1948, Blaðsíða 6

36
DYRAVERNDARINN
Fjallskil og réttir,
Leitirnar eða göngurnar, fjallskilin og rétt-
irnar hafa löngum verið meðal helztu starfa
haustsins á landi hér. Þái eru afréttirnar smat-
aðar og sauðféð rekið niður í byggð til réttar.
Mestar eru leitirnar frá þeim sveitum, sem
eiga afréttarlönd, er liggja að aðalúbgggðun-
um. Sums staðar taka þær allt að vikutíma
eða vel hað. Hér á mgndinni sjást gangnamenn
á leið til réttar með safnið.
Fregja Jónsdóttir:
GÆ8ARLNGARNIR
Vorið 1946 fann ég villigæsarhreiður niðri
við Miðfjarðarvatn. Tók ég úr því tvo unga
og liafði iieim ineð mér. Þegar ég kom lieim,
Iét ég þá til liænu, sem sat á ungum. Hænu-
greyið varð víst mjög Iirifið af þessum grænu
börnum og breiddi vængina yfir ungana, en
þeir vildu alls ekki vera hjá henni. Varð ég
að lokum að láta allt hafurtaskið í stóran
kassa, svo að gæsarungarnir týndust ekki.
Aumingja hænan, sú átti nú ckki sjö dagana
sæla, þegar liún ætlaði að fara að gefa þeim
að borða. Þeir fengust ekki til að bragða
neitt. Svo liljóp annar þeirra ofan í fulla
mjólkurskál, og stcypti öllu niður. Sá ég mér
varla annað fært en að fara að hjálpa hæn-
unni til að reyna að koina einhverju ofan i
]>á. Náði ég í arfa handa þeim, en ekki feng-
ust þeir til að borða hann, nema setið va>ri
/ réttinni er safnið dregið sundur, en svo
er það nefnt að aðskilja féð svo að unnt sé
að koma hverri kind þangað, sem hún á að
fara. í sumum sveitum fara allir, sem vettlingi
geta valdið til réttarinnar. Réttin hér á mgnd-
inni er full af fé, en á hólnum, sem sést á miðri
mgndinni, er krökt af fólki og hestum. Þar
munu vera réttargestirnir, sem komnir eru
gmissa erinda, en margir aðallega sér til
skemmtunar.
Gæsi.
Hann var i fóstri hjá hænu, þegar hann var
Ittill, en í fgrrahaust fór hann fljúgandi á engj-
arnar til að gcta verið hjá fólkinu.
með þá og þeim rétt á cinum fingri. Siðan
fengu þeir vatn í þvoltaskál til að drekka og
baða sig i. Um kvöldið vorii þeir orðnir ósköp
þa'gir og voru víst fegnir að fara að sofa Iijá
fóstru sinni.
Eftir tvo daga var hænunni og ungunum