Dýraverndarinn - 01.10.1953, Blaðsíða 8

48
DÝRAVERNDARINN
DÝRAVERNDARINN
Útgefandi: Dýraverndunarfélag fslands.
Ritstjóri: Sigurður Hclgason,
Brávallagötu 12, Reykjavík. (Sími 5732).
Afgreiðslu og innheimtu annast:
Hjörtur Hansson,
Bankastræti 11 (miðhæð), pósthólf 566, Reykjavík.
Ber að senda honum andvirði blaðsins og tilkynn-
ingar um nýja kaupendur.
Prentaður í Prentsmiðju Jóns Helgasonar.
Dýraverndarinn kemur út að minnsta kosti átta
sinnum á ári, mánuðina febrúar—maí og septem-
ber—desembor.
Þeir, sem útvega fimm kaupendur að „Dýravernd-
aranum“, eða flairi, eða vilja gjörast útsölumenn
hans, fá 20% í sölulaun.
Árgangur „Dýraverndarans" kostar nú 15 krónur.
— Það sem til er af eldri árgöngum, er selt mjög
lágu verði, eða kr. 8,00.
V.___________________________________________J
urra gríðarlega, eins og þegar þeir gengu með
ótamið rándýrseðlið í skógunum, löngu áður
en sögur hófust.
Sjötta skilningarvitið — eða hvað?
Furðulegast er það tungumál dýraríkisins, sem
,,talað“ virðist vera án hljóðs, lyktar eða hreyf-
inga — yfirleitt án nokkurra líkamlegra hjálp-
armeðala. Sumir náttúrufræðingar halda, að
hér sé um fjarskynjun að ræða; aðrir geta þess
hins vegar til, að það byggist á líkamlegum til-
finningum, sem fari fram hjá okkur mönnun-
um vegna þess, að okkur vanti skynfæri til að
verða varir við þær.
Ekki er þessi kenning samt viðurkennd af
öllum. Margir fræðimenn segja fullum fetum,
að hún sé bull og slúður frá upphafi til enda
án þess þó að hafa neinar betri eða sennilegri
skýringar á reiðum höndum.
Ég ætla ekkert að fullyrða og ekki að kveða
upp neinn dóm um þetta efni, en ég get sagt
athyglisverða sögu af köttunum mínum.
Þeir voru óaðskiljanlegir vinir — með einni
undantekningu þó. Sim var veiðiköttur mikill
og stundaði veiðina af kappi, en Sam var mjög
værukær og gerði ekki víðreist. Veiðiferðir Sims
voru það eina, sem sleit samvistir þeirra, en
þó var eins og eitthvert dularfullt samband væri
milli þeirra meðan á þeim stóð.
Stundum, þegar Sim hafði verið úti á veið-
um hálfan dag eða svo, gat Sam allt í einu
átt það til að rísa upp af móki sínu á skrif-
borðinu, sperra eyrun og halla undir flatt, eins
og hann væri að hlusta. Svo hentist hann fram
að dyrum. Þegar honum var hleypt út, þaut hann
af ctað og stefndi rakleitt þangað, sem förinni
virtist vera heitið, stundum yfir á akrana og
stundum út í skóg. Ef ég elti hann, gat ég verið
viss um, hvað mér gæfi að sjá. Innan skamms
mætti ég Sim hinum veiðifúsa á heimleið með
nýveidda bráð, og Sam hinum værukæra í fylgd
með honum. —— Með einhverjum undarlegum
hætti vissi Sam auðsjáanlega, hvað gerzt hafði,
áður en hann fór af stað til að mæta vini sín-
um og félaga.
— — — Hvað skal segja? . . . Að þetta sé
ótrúleg saga — eða hvað? — Satt er það, en
hún er sönn eigi að síður. — Fjarstæða munu
sumir segja — ekki þarf að efa það, — en þetta er
staðreynd eigi að síður. — Og það er svo margt
í tilfinninga- og sálarlífi dýranna, sem við menn-
irnir vitum lítið eða ekkert um, að enginn reynd-
ur náttúrufræðingur mun loka eyrum fyrir
,,tungumáli“ hinna ,,mállausu“ dýra í hvaða
mynd sem það kann að birtast.
(Þýtt og samið). S. H. og L. H.
VERÐLAUNAKEPPNI.
Þeir, sem hafa í huga að keppa um verðlaun þau,
sem veitt eru árlega úr Minningarsjóði Jóns Ólafs-
sonar bankastjóra fyrir RITGERÐIR UM DÝRA-
VERNDUN, eru hér með minntir á að senda þær rit-
stjóra Dýraverndarans fyrir næstkomandi áramót.
— Ritgerðirnar skal einkenna með sérstöku merki,
en nöfn höfunda fylgja í lokuðu umslagi.
v---------------------------------------J
r h
MINNINGARSPJÖLD:
Hin fögru minningarspjöld Minningarsjóðs Jóns
Ólafssonar, fyrrum bankastjóra, og minningar-
spjöld Dýraverndunarfélags íslands fást í skrif-
stofu Hjartar Hanssonar, Bankastræti 11, árituð
og send, ef óskað er. — Sími 4361.
I____________________________________J