Dýraverndarinn - 01.03.1959, Blaðsíða 8

Ta> V'"\
•j). J®0 S^ *%;
Æfintýrin hans Tralla
Tralli og kattarrófan — eða hvað?
Eins og þið vitið, eru ekki til höggorm-
ar hér á landi. Þó munu vera dæmi þess,
að þeir hafi flutzt hingað í vörum. Minnsta
kosti gæti þessi saga ekki hafa gerzt, ef
slíkt hefði ekki komið fyrir, því varla geta
menn fundið upp á að skrökva á annan
eins hund og hann Tralla.
Dag einn í haust trítlaði Tralli út á tún
í Strandvík, en rétt þar hjá er vöru-
skemma verzlunarinnar, og við eitt hornið
á henni er stærðartré, sem danskur verzl-
unarstjóri gróðursetti fyrir fimmtíu árum.
Allt í einu sér Tralli eitthvað standa upp
úr holu í hólbarði. Hann þangað. Hvað
gat nú þetta verið ? Kaðalendi, reipisspotti
— eða kannski skrýtinn trefill, sem einn
af drengjunum hefði týnt? Ne-nei, það
kvikaði! Kattarrófa, vitanlega rófa á
bröndóttum ketti! Tralli hugsaði ekkert
um, hvernig sá bröndótti hefði komizt of-
an um svona mjótt op, heldur flýtti sér
að holunni og beit í rófuna. Æ, æ, æ! Mik-
ið varð Tralli hræddur og hissa, og ekki
var hann lengi að sleppa þessari skrýtnu
og skelfilegu rófu. Svo þaut hann heim
ýlfrandi með skottið á milli fótanna.
Ekki fylgdi sögunni, hvort höggormur-
inn var drepinn, en reynandi væri að
spyrja, hvort nokkur skrýtin sending hafi
komið í Náttúrugripasafnið með Skjald-
breið í haust.
8
dýraverndarinn;