Dýraverndarinn - 01.09.1959, Blaðsíða 5
Svolítið um strútinn
Tegundir og heimkynni
ALLIR strútar eru stórir fuglar nema kvívíarnir
á Nýja-Sjálandi. Þeir eru ekki stærri en fullorðin
ítölsk hæna. Aðrar tegundir eru Afríku-strútur-
inn, sem oftast er átt við, þegar talað er um strúta
eða þeim lýst, kasúarnir á Nýju-Gíneu og í norð-
austur hluta Ástralíu, emúarnir í öðrum hlutum
Ástralíu og nandúarnir í Suður-Ameriku. Hjá
þremur síðastnefndu tegundunum eru það karl-
fuglarnir eingöngu, sem unga út eggjunum, enda
eru kvenfuglar sumra tegundanna haldnar þeirri
ónáttúru, að þeir éta bæð egg sín og unga, ef
karlfuglinn gætir þeirra ekki nægilega vandlega.
Engir strútar geta flogið, og kvívíarnir hafa ekki
einu sinni vængjastúfa.
Það, sem hér fer á eftir, á fyrst og fremst við
Afríkustrútinn:
Átthagar og útlit
Afríkustrúturinn á heima á þurrum grassléttum
sunnan við miðjarðarlínu og er nábúi Zebradýra
°g antílópa. Hann lifir eingöngu á grasi, en étur
sitthvað, sem fyrir honum verður og hann vinnur
á eða getur kyngt. Því er það, að í dýragörðum
étur hann stundum ýmislegt, sem verður honum
að bana, og getur hann þó melt alltormelta fæðu,
enda gleypir hann steina, sem mylja fæðuna. Hann
er stærstur allra fugla, hefur ekki mjög smáa
vængi, en getur ekki flogið, því að engar fanir
eru á fjöðrunum. Hann hefur aftur á móti mjög
langa og sterka fætur, og eru á þeim hvassar
klær. Hann notar fæturna sér til varnar, sparkar
af reginafli, og skera þá klærnar eins og hárbeittir
hnífar. Þegar hann hleypur hraðast, kemst hann
að sögn hálfan kílómetra á einni mínútu. Eru þá
fjórir metrar milli sporanna. Karlfuglinn er svart-
ur, en ljósar og litskærar fjaðrir í vængjum og
stéli, kvenfuglinn er hins vegar brúnn. Ekkert
fiður er á hálsinum, sem er mjög langur og sveigð-
ur líkt og á álft. Þó að strúturinn þoli vel að vera
vatnslaus löngum og löngum, heldur hann sig í
nánd við lindir eða polla og fer að vatnsbóli einu
sinni á dag, og er þá gjarnan í félagsskap antí-
lópa eða zebradýra, sem treysta mjög á árverkni
hans gagnvart hvers kyns hættum. Hann þambar
ósköpin Öll, rekur nefið niður í vatnið og fyllir
það, réttir sig síðan upp og rennir niður.
DÝRAVERNDARINN
53