Dýraverndarinn - 01.09.1962, Side 11

ATHYGLISVERT BRÉF:
OLÍUPLÁGAN
Dýraverndarinn fékk í vor svohljóðandi bréf
Irá Vestmannaeyjum, og einnig fékk hann þá send-
ar myndir Jjær, sem hér eru birtar. Bréfið er frá
Hilmari Jónassyni bílstjóra, og hefur hann tekið
myndirnar.
bað hljóðar svo:
„Herra ritstjóri!
Ég undirritaður sendi Jiér tvær ljósmyndir af
íugli, ritu, sem pilturinn, sem sést á annarri mynd-
inni, skaut inni í Herjólfsdal. Piltur [jessi heitir
Haukur Guðjónsson, og er hann bifreiðarstjóri.
Hann ekur vörubíl, og þegar hann var að aka
ofaníburði í veginn, veitti hann athygli fugli, sem
>sat alltaf á steini uppi í brekkunni.
Hann sá, að eitthvað amaði að Jiessum fugli og
skauzt heim til sín og sótti byssuna sína. Skaut
hann rituna, og sannarlega var hún illa útlítandi,
grindhoruð og ræfilsleg. Hún hafði lent í olíubrák
á sjó og fengið að auki á sig tjöru. Olían hafði
klístrað fiðrinu saman og tjaran harðnað á bring-
unni á fuglinum og vængbroddunum, eins og mynd-
in sýnir ljósfega.
Ég vildi óska [jess, að [jú sæir þér fært að birta
þessar myndir, ef vera kynni, að þær gætu orðið til
viðvörunar, sérstaklega fyrir sjómenn, því að mér
hefur virzt, að þeir séu mjög kærulausir um það,
hverju þeir kasti eða helli í sjóinn — innan hafnar,
helli meðal annars í hana olíusulli. En í höfninni
cr mikið af fugli, og er algengt að sjá fuglinn verða
sjóþungan og síðan sökkva vegna olíubrákar.
Ég þakka svo kærlega fyrir ritið Dýraverndarann.
Hann er gott blað og vel frá gengið, og er ég áskrif-
andi blaðsins.
Með þökk fyrir birtinguna."
Dýraverndarinn þakkar bréfritaranum brét hans
°g myndirnar, og þá einnig ummælin í lok bréfs-
ins.
Hér skal á það minnst, að samþykkt hafa verið
h>g um aðild íslands að alþjóðasamþykkt um varnir
gegn olíumengun sjávar, og er nú verið að semja
DÝRAVERNDARINN
Ritan á steininum.
umfangsmikla og ýtarlega reglugerð, samkvæmt
þessari samþykkt. Er vonandi, að það verk dragist
ekki á langinn meira en nauðsyn krefur, enda hefur
sjávarútvegsmálaráðherra, Emil Jónsson, sýnt fyllsta
skilning á nauðsyn þeirri, sem hér knýr á.
Loks skal þess getið, að í hainarreglugerðum —
og þá sjálísagt í hafnarreglugerð Vestmannaeyja
— er ákvæði, sem bannar að láta í sjóinn þau efni
— til dæmis tjöru og olíu og þá einkuni hráolíu, sem
valda óþrifum á hafnarmannvirkjum eða skipum,
sem í höfninni liggja eða um hana fara.
Eins og nauðsynlegt er, að löggæzlumenn verði
vel á verði gegn broturn á þeirri samþykkt, sem
sjávarútvegsmálaráðherra er að láta semja, eins er
og mikils um það vert, að neínd ákvæði hafnar-
reglugerða séu í heiðri höf'ð, og vill Dýraverndarinn
góðfúslega benda greinarhöfundi á það, að æskilegt
væri, að hann og íleiri dýravinir í Vestmannaeyjum
stofnuðu deild innan Sambands dýraverndunar-
félaga Islands — og deildin hefði síðan gætur á
öllu, sem varðar fuglalíf Eyjanna og meðferð á
hvers konar húsdýrum. Það þurfa ekki fyrir hvern
mun að vera ýkjamargir, sem taka þátt í stofnun
deildarinnar — til þess nægja t. d. fimm menn — en
fleiri mundi auðvelt að fá í Eyjum til þátttöku.
Forystumenn slíkrar deildar hafa betri aðstöðu til
að skipta sér af ýmsu, sem urn þarf að bæta, til
dæmis olíu- og tjörumengum hafnarinnar, heldur
en hver einstaklingur, — því að deildin hefur á bak
við sig heildarsamtök, sem í Iöggjöf eru viðurkennd
sem merkur aðilil, er ekki verði gengið fram hjá.
59