Dýraverndarinn - 15.05.1916, Blaðsíða 8

40
DÝRAVERNDARINN
AS endingu vil eg hvetja alla, æöri sem lægri, til aS ganga
í „Dýraverndunarfélag íslands", styöja j>aö, kaupa „Dýra-
verndarann“; þaö er nú óefaö eina blaöiö hér á landi, sem
stefnir aö göfugu og háleitu marki.
Akureyri, 20. janúar 1916
JÓNINNA G. S. SKAGFELD.
Grein þessi er úr blaöinu „íslendingur". Dýraverndarinn
þakkar fyrir hlýlegu oröin til sín, en þykir þó meira um vert
málefniö, sem greinin fjallar um; vill því halda henni á lofti.
Þetta eru orö í tíma töluö.
En hvaö verður svo?
Reynslan sýnir það. En fyrirfram skal þessu spáö: Ein-
hver skagfirskur bóndi les greinina með athygli og umhugsun;
hann leggur blaðið frá sér og fer aö hugsa um þetta mál. Hann
hrekkur við og verður alveg steinhissa á því aö hann skuli ekki
hafa séö þetta fyrri. Inn í þessa opnu rétt hefur hann látið
hrossin sín á hverju hausti, ár eftir ár — eins og hinir. Haust
eftir haust hefur hann séð þeim líða þar illa, og hann hefur
tekið þaö sárt. En sömu kostum hafa hestar allra h i n n a
sætt. Það hefur sljófgað hann. Vaninn sljófgar. Öllum finst
þetta verði svona að vera.
En nú sér hann, aö þetta cr harðýðgi viö skepnurnar, og
hann sér að það er vandalaust aö koma upp þaki yfir öll hross-
in, ef aðrir finna til þessarar haröýögi eins og hann, ef margir
vilja leggja saman. Hann man nú eftir Caroline Eest á Akur-
eyri betur en áður. Hann fer af stað og talar við nágrannana;
þeir taka sig saman um að safna liði til að koma upp skýli
yfir hrossin á þessu surnri, svo að hrossin, scm eru að
flytja björg í búin, þurfi ekki að standa oftar svöng og köld
í opinni rétt. Hverjum einasta Skagfirðing þykir vænt um
aö stinga hrossunum sínum inn í Sauöárkróksskýlið á haustin,
og enginn þarf að flytja minni vetrarforða heim fyrir það, þó
að hann legði saman við aðra nokkrar krónur til að láta skepn-
unum líða þolanlega meðan þær eru að bíða eftir böggunum
sínum í kaupstaðnum.
i, -------------