Dýraverndarinn - 15.09.1916, Side 3

DÝRAVERNDARINN
6 7
hátt í samanburöi viö þaö sem áöur var. Aö þessu sinni skal
minst á kynbót þeirra.
Alstaðar þar sem íslenskir hestar hafa verið reyndir er-
lendis, heyrist ekki annað en hrós um þá. Þeir eru alment
lofaöir fyrir þrótt og þol, nægjusemi og fótfimi. Alla þessa
kosti þekkjum viö sjálfir Frónbúarnir. En eru hestarnir okkar
þá ekki eins góðir og þeir geta verið ? Eru nokkrar kynbætur
á þ e i m hugsanlegar ?
Erlendis er gerður mikill greinarmunur á vinnuhestum og
reiðhestum ; það eru eins og tvö ólík hestakyn, sem hafa skap-
ast á löngum tíma, og eru orðin hvort öðru svo ólík sem
mest má verða. Hvílikur munur á öllum líkamsskapnaöi lura-
lega vagnshestsins og spengilega reiðhestsins, aö eg ekki nefni
veðhlaupahestana hábeinóttu, holdlausu — og þó vöðvastæltu
— grannvöxnu og hálslöngu.
Þetta þurfum við að gera : við þurfum að fara að hugsa um
val á folum og hryssum kynjuðum frá bestu reiðhrossum í
báðar ættir. Án skynsamlegs vals verður aldrei nema einn og
einn afbragðs reiðhestur, og reiðmennirnir segja, að afbragðs
reiðhestunum fari fækkandi. Svo getur því fariö að þeir verði
innan skannns ekki til. Blóð þeirra verður meira og meira
blandað og reiðhrossa kostirnir liggja fjær og fjær í kyninu,
svo að þeirra gætir minna og minna. Þessa kynbót verðum vér
að fara að hugsa um, ekki einungis fyrir þá sök, að íslend-
ingar munu ávalt kunna því illa, að hafa ekki eitthvað gott
að koma á bak, heldur af því að verulega góðir reiðhestar selj-
ast afar háu veröi í öörum löndum. Þegar ísl. áburðarhestar
voru borgaöir erlendis með ioo—150 kr. var hægt að selja
reiöhesta fyrir 3—400 kr. Nú eru ótamdir folar borgaðir hér
til útflutnings með 200 kr. og þar yfir, og mundu reiðhestar þá
að líkindum seljast að sama skapi betur, ef til vill fyrir 6—800
kr., þó að ekki væru þeir neitt afbragð eftir íslenskum mæli-
kvarða.
Með skynsamlegu vali á folum og hryssum til reiðhestakyn-
bóta batnar reiðhestakynið smátt og smátt, og með tímanum
verða allir hestar af því kyni góðir, og margir afbragð.
Hryssur og fola þarf að velja eftir fegurð, stærð og reið-
skjótakostum.
En áburðarhestar og vagnhestar! Þar þarf eigi síður að hugsa
um kynbætur. En liverju skyldi þar helst breyta? Fyrst og