Dýraverndarinn - 01.10.1939, Page 16

52
DÝRAVERNDARINN
DÝRAVERNDARINN
kemur að minsta kosti átt'a sinnum út á ári.
Dýraverndarinn er ódýrasta blaðið, sem nú er
^efiS út hér á landi. Árgangur hans kostar að eins
3 krónur.
Ætlunarverk Dýraverndarans er aS vinna að upp-
eldis- og menningarmáli allra þjóSa, en þaö er sú
siðbót, sem fram kemur i verndun málleysingja og
miskunnsemi við muna'Öarlausa.
Dýraverndarinn er oft prýddur myndum, og í
honum munu verða ritgerðir og sögur eftir ritfæra
menn og merka.
Dýraverndarinn vill vinna sér traust og hylli allra
góðra manna, ungra og gamalla. Og er eigi sízt
leitað liðsinnis kennara og ungmennafélaga um að
kynna blaðið.
Þeir, sem útvega 5 kaupendur að Dýraverndar-
anum, eða fleiri, fá 20% í sölulaun.
Dýraverndunarfélag íslands.
okkar. Þetta var um vetur og kalt þar, sem hún
hafSist viS. Eg settist þá með hana við boröiö og
lét hana liggja í keltu minni á meðan eg borðaöi
og strauk hana öðru hverju. Hún virtist nú kunna
vel við hlýjuna og atlotin og ger'Si enga tilraun til
þess aS flýja. ASrir máttu þó ekki snerta hana.
Svona fór eg með hana í þrjá daga. Fjórða daginn
skifti -eg mér ekkert af henni, en sá svo um, að
hún gæti komist inn, ef hún vildi. Hún skaust þá
eins og örskot inn og undir borðið, en þaðan hljóp
hún upp á hnén á mér og lagðist þar. Þessum sið
hélt hún lengi, að læðast til mín undir borðum,
eSa þangaS til alveg tókst aS uppræta tortrygni
hennar og hún varS vinur allra á heimilinu.
Þegar eg flutti til EskifjarSar frá Vattarnesi,
var kisa mín meS. Eg veitti því nú enga eftirtekt
hvernig hún kunni viS sig í nýja heimkynninu. En
eitt sinn, þegar eg var staSinn upp og ætlaSi til
vinnu minnar, kom kisa til mín og mjálmaði aumk-
unarlega, gekk hringinn í kring um fæturna á mér,
nuddaSi sér upp viS mig, leit upp til mín og hélt
áfram aS mjálma. í fyrstu vissi eg ekkert hvaS
þetta átti aS þýSa, en sýnilega var hún aS biSja
um eitthvaS eSa kvarta yfir einhverju. Svöng gat
hún ekki veriS, því henni var ávalt ætlaSnr næg-
ur matur. Þá veitti eg því eftirtekt, aS hún var
komin aS því aS gjóta. Mér datt nú í hug, hvort
hún mundi ekki vera aS biSja mig um þaS, aS vísa
sér á hentugan staS í þessu ókunnuga húsi, og
kannske aS búa um sig. Önnur eSa betri ráSning
á atferli kisu hugsaSist mér ekki. Eg fann því staS
handa henni og bjó vel um hana, kallaSi á hana og
sýndi henni staSinn. Sama daginn gaut hún þarna.
Bjarni Sigurðsson.
Þeir, sem hafa í huga að senda „Dýraverndar-
anum“ sögur eða annað efni til birtingar, eru vin-
samlegast heðnir að varast málalengingar eftir
föngum, því að rúm blaðsins er lítið, en hins vegar
æskilegt, að efni þess sé jafnan sem fjölbreyttast.
— Stuttar, laglega orðaðar frásögur um skynsöm
dýr eða einkennileg á einhvern hátt, eru kærkomn-
ar, enda eiga þær heima í „Dýraverndaranum“
fremur en öðrum blöðum. Sama máli gegnir um
frásagnir um meðferð á skepnum, illa eða góða, og
annað þess háttar, sem orðið gæti til viðvörunar
eða fyrirmyndar. — Ritsmíðar, sem „Dýravernd-
aranum“ kunna að berast, en þykja ekki birtingar-
hæfar af einhverjum ástæðum, verða ekki endur-
sendar, nema því að eins, að þess sé óskað sér-
staklega.
„Dýravemdarinn“ vill komast inn á hvert heim-
ili. Hann vill eiga samstarf og góð skifti við sem
flesta dýravini víðsvegar um landið. Hann vill að
allir íslendingar verði dýravinir.
Munið að gjalddagi blaðsins er 1. júlí.
Afgreiðslu og innheimtu „Dýraverndarans“ annast
Hjörtur Hansson, Aðalstræti 18 (Uppsölum), 2. hæð.
Pósthólf 566, Reykjavík, og þangað eru menn vin-
samlega beðnir að snúa sér með fyrirspurnir sínar,
eða annað, sem við kemur blaðinu.
Ritstj.: Páll Steingrímsson.
Útgefandi: Dýraverndunarfélag íslands.
Félagsprentsmiðjan h.f.