Dýraverndarinn - 01.11.1939, Blaðsíða 12

óo
DÝRAVERNDARINN
DÝRAVERNDARINN
kemur að rninsta kosti á 11 a s i n n u m út á ári.
Dýraverndarinn er ódýrasta blaðið, sem nú er
gefið út hér á landi. Argangur hans kostar að eins
3 krónur.
Ætlunarverk Dýravcrndarans er að vinna að upp-
eldis- og menningarmáli allra þjóða, en þaö er sú
siðbót, sem fram kemur í verndun málleysingja og
miskunnsemi við munaðarlausa.
Dýraverndarinn er oft prýddur myndum, og i
honum munu verða ritgerðir og sögur eftir ritfæra
menn og merka.
Dýraverndarinn vill vinna sér traust og hylli allra
góðra manna, ungra og gamalla. Og er eigi sízt
leitað liðsinnis kennara og ungmennafélaga urn að
kynna blaðið.
Þeir, sem útvega 5 kaupendur að Dýraverndar-
anum, eða fleiri, fá 20% i sölulaun.
Dýraverndunarfélag Islands.
skríkjunnar. Eg heyri að hún syngur þetta litla
ljóS:
Gleöilegt surnar! Gleðilegt sumar!
Ljós og fegurö, lif og yndi
ljómar nú um gjörvalt strindi.
GleSilegt sumar ! Gleöilegt sumar !
Vetur burt úr véum skríSur.
VoriS kemur ! Starfið bíSur !
Gleðilegt sumar ! Gleðilegt sumar !
.... Aftur er eg staddur fjarri þessum litfagra
dal, og skynja angan skóga hans og fuglasönginn
álengdar. Svo falla rökkurtjöldin saman. Sumar-
myndin er horfin.
Sigfús Davíðsson.
„Músavetur."
Frostaveturinn mikli, 1880—1881, var sumstaðar
á landinu kallaður ,,músavetur.“ Þá var mikill
músagangur víða, ekki síst norðanlands. LagSist
vargur þessi mjög á sauðfé í húsum og jafnvel á
stórgripi. Dærni voru og til þess, aS mýs legðist
á sofandi fólk. Það er í frásögur fært, aö á einurn
bæ nyrðra, Silfrastöðum í Skagafirði, hafi verið
drepnar yfir tvö þúsund mýs frá haustnóttum til
áramóta.
Hvítabirnir
flækjast hingaS stundum á rek-ísum, sem kunn-
ugt er. Ganga þeir einkum á land á ystu töngum
noröanlands og vestan, en þó liefir komiS fyrir, er
ísa hefir rekiS meS meira móti suSur, aS þeir hafi
tekiS land hér sySra. Og víst er um þaS, aö áriö
1610 var björn aö velli lagöur í Herdísarvík fyrir
sunnan land. Stundum flakka birnir upp um sveitir
og fram til dala. Áriö 1615 kom bjarndýr í heim-
sókn á sjálfan Hólastól, en hlaut kaldar viötökur
og var drepið. — Áriö 1657 varö vart viö bjarn-
dýr í Svartárdal í Húnavatnssýslu. Þaö „var komiö
inn í fjárhúsiS á Eiríksstööum, hvítt aö lit, stórt
sem þrevett naut lítið, aö liðnum fráfærum.“ Þaö
var drepið. Sagt er, að voriö 1745 hafi nokkur
bjarndýr veriö unnin í Skaftaíellssýslu. Þá lá hafís
mikill fyrir landi. Frostaveturinn mikla 1880—1881
gekk margt bjarndýra hér í land. Þá voru margir
birnir feldir á Austfjöröum. Þá sáust birnir í Horna-
firöi og hurfu á jökla. Þá sáust nokkur bjarndýr á
Fljótsdalshéraöi og eitt komst upp í Hrafnkelsdal.
Sundraun.
Fyrir nokkurum árum var útiskemtun haldin í
Lausanne í Svisslandi, svo sem ekki er í frásögur
færandi. Um kveldið var skotiS flugeldum. Lög-
regluhundur, er þarna var, Bodo aö nafni, varö svo
hræddur viS flugeldaskrautið, aS hann hljóp út í
vatniö, sem Lausanne stendur viö, og lagöist frá
lahdi. Morguninn eftir, aö fullum 12 klukkustund-
um liönum, skreiö hann á land hinum rnegin vatns-
ins og reyndist vegalengdin 9 mílur enskar. Var
rakkinn mjög aS þrotum kominn, sem líklegt má
þykja, 'en lrrestist fljótlega.
Munið að gjalddagi blaðsins er 1. júlí.
Afgreiðslu og innheimtu „Dýraverndarans“ annast
Hjörtur Hansson, Aðalstræti 18 (Uppsölum), 2. hæð.
Pósthólf 566, Reykjavík, og þangað eru menn vin-
samlega beðnir að snúa sér með fyrirspurnir sínar,
eða annað, sem við kemur blaðinu.
Hitstj.: Páll Steingrímsson.
Útgefandi: Dýraverndunarfélag íslands.
Félagsprentsmiðjan h.f.