Dýraverndarinn - 01.11.1946, Qupperneq 10

56
DÝRAVERNDARINN
lians óþarft, verður alltaf fjöldi nianna, sem
vill eiga reiðhesta sér til ánægju. Þá verður
lízka, að fara vel nieð liesta sina og sæmd
og álitsauki, að láta þá lita vel út. En liin upp-
vaxandi kynslóð þarf að vita, að það verður
fyrst og fremst að vera vegna skepnunnar
sjálfrar, en ekki eigandans, að vel sé að henni
búið.
Hér hefir enn lítið verið minnzt á vitsmuni
dýra og tilfinningalíf. Heyrt hefi ég, að sum-
ir notuðu orðtakið „skynlaus skepna“ i merk-
ingunni skepna, sem ekki skynjar; finnur ekki
til, en fátítl mun það vera. Flestir munu nota
það í merkingunni: skei>na, sem ekki hefir
vit, þó að öllum megi vera það ljóst, sem
umgangast dýr, hve fjarstætt það er. Fjöl-
margar óyggjandi sannar sögur eru lil uin
vitsmuni dýra og tilfinningasemi, hyggindi,
tryggð, langminni og hefnigirni, svo svipar til
mannlegs vits og tilfinninga. Hver maður, sem
hefir tækifæri til, getur vakið athygli barna
og ungliiiga á þessu, en annars munu skólar,
dýraverndunarfélög, hlöð og bækur hafa bczla
aðstöðu til þess, Þau hafa ráð á orði en elcki
eftirdæmi og mörg tilefni til örvunar hinu
góða í börnunum á þessu sviði. Fræðsla i al-
ménnum orðum með glöggum dæmum úr dag-
legu lífi, hvort heldur er til eftirbreytni eða
viðvörunar, verður það bezta, sem skólarnir
geta lagt til þessara mála. Börn, sem hafa
vanizt þvi, að dýrum sé sýnd nærgætni, eru
fljót að leggja slíkt í sjóð þekkingar sinnar
á þessu sviði, og ef lil vill geta orðin vakið
einhverja sofandi sál, sem enginn hafði ýtl
við áður. Mörgum börnum hefir orðið ógleym-
anleg sagan um drenginn, sem sótti valn í
hattgarminum sínum handa uppgefinni sauð-
kind, svo eitt dæmi sé nefnt.
Ef til vill er þar líka bezta tækifæri til að
vekja samúð með þeim dýrum, sem menn
hafa engin ráð yfir, villtum dýrum og fugl-
um, fiskum, ormum og skordýrum, því að
hver lifandi vera hefir einhverja tilfinningu.
Löggjöfin á hér að vera sem girðing um
reit í ræktun. Hún bannar grófar yfirtroðsl-
ur, og styrkir þannig meðvitund þeirra, sem
sljóir eru fyrir þessum málum í ])ví, hvað
rétt cr eða rangt. Löggjöfina ber ])ví að styðja
í verki með löghlýðni, styrkja og bæta eflir
föngum. Rörnin eiga líka að vita það, að þeir,
sem stjóina málinn þjóðarinnar, láta sig mál-
efni dýranna miklu skipta. Þannig gelur hver
og einn, hvar sem liann er í sveit settur og
Iivort sem hann skipar hátt eða lágt sæti i
þjóðfélaginu, unnið dýraverndunarmálinu
gagn. Þvi fleiri sem leggja liér liönd á plóg-
inn, því betur vinnst og fljótar, að bæta hugs-
unarhátt uppvaxandi kynslóða. Mælti ]>á svo
fara, að maðurinn „geti drottnað yfir fiskum
sjávar, fuglum loftsins og yfir öllum dýrum,
sein lirærast á jörðunni“, án þess að þurfa
að fyrirvcrða sig fyrir „skapara alls, sem
skepna Iieitir".
Minningarspjöld:
Ilin fögru minningarspjöld Minningarsjóðs Jóns
Ólafssonar, fyrrum banlcastjóra og Dýraverndunar-
félags íslands, fóst í skrifstofu IÍjartar Hanssonar,
Bankastrœti 11, — árituð og send ef óska'ð er. —
Sími: 4361.
: mlú
kemur að minnsta lcosti út átta sinnuin á ári, inán-
uðina: febrúar, marz, apríl, maí, september, október,
nóvember og desember.
Ætlunarverk Dýraverndarans cr að vinna að upp-
cldis- og mcnningarmáli allra ]>jóða, en það er sú
siðbót, sem fram keniur í verndun málleysingja og
miskunnsemi við munaðarlausa.
Dýraverndarinn vill vinna sér traust og hylli allra
góðra manna, ungra og gamalla.
Þeir, scm útvega fimm kaupendur að Dýraverndar-
anurn, eða fleiri, fá 20% í sölulaun.
Afgreiðslu og innlieimtu „Dýraverndarans“ annast
Iljörtur Hanssón, Bankastræti 11 (miðliæð), póstliólf
566, Reykjavík, og ber að senda honum allar greiðslur
blaðsins og tillcynningar um nýia kaupendur. — Ar-
gangur „Dýraverndarans" kostar nú 10 krónur. —
Pað, sem til er af eldri árgöngum, er selt mjög lágu
verði, eða kr. 5,00 árg.
Heimilisfang ritstjóra Dýraverndarans er við Grett-
isgötu 67, (simi 4887), og sendist þangað hvers konar
efni, sem ætlað er til birtingar í blaðinu.
I veikindaforfölhnn Einars E. Sæmundsen, ritstjóra,
hefir Þorsteinn Jósepsson, blaðamaður, séð um út-
gáfu þessa tölublaðs.
Ritstjóri: Einar E. Saamundsen.
Útgefandi: Dýraverndunarfélag íslands,
Félagsprentsmiðjan h.f.