Dýraverndarinn - 01.05.1965, Blaðsíða 12

mesta lostæti, er enn sem komið er enginn markaður
fyrir þá, og því eru þeir eingöngu hafði til heimilis-
nota. Ef bændur væru sviptir þessum tekjum með
eyðingaraðgerðum í svartbakavörpum, mundu þeir
eflaust geta krafizt fullra skaðabóta.
15. gr. segir, að veiðistjóra sé lieimilt að lela hin-
um ráðnu veiðimönnum „eyðingu minka, refa og
hvers konar vargfugla", sem herja á æðarvörp. Hér
er villandi að tala um „hvers konar vargfugla," jrví
margir hinna svonefndu vargfugla, eins og örn og
fálki, eru friðaðir allt árið, og aðrir eins og skúmur,
silfurmáfur og sílamáfur njóta tímabundinnar frið-
unar. í 10. gr. er að vísu tekið fram, að veiðimönn-
um sé stranglega bannað að skjóta aðrar fuglateg-
undir en svartbak á friðlýstum tíma, en Jretta Jryrfti
einnig að koma fram í 5. gr.
í 8. gr. er kveðið svo á, að svartbakur (veiðibjalla)
skuli hvarvetna réttdræpur. Er mér ekki fyllilega
ljóst við hvað hér er átt. í 4. gr. er tekið fram, að hin-
um ráðnu veiðimönnum skuli leyfilegar eyðingar-
aðgerðir, hvar sem er, og virðist Jjví helzt mega
álykta, að samkvæmt ákvæðum 8. gr. sé öllum heim-
ilt að veiða svartbak hvar sem er, en slík takmarka-
laus heimild verður að teljast mjög varhugaverð.
í 11. gr. segir, að eigendum eða forstöðumönn-
um fiskvinnslustöðva og sláturhúsa sé skylt að eyða,
grafa niður eða fjarlægja úrgang. Ef Jjetta væri
framkvæmanlegt, væri J)að eflaust til mikilla bóta.
Hins vegar virðast engin líkindi til jjess, að menn
muni leggja í Jrann mikla kostnað, sem Jressu er
samfara, að svo komnu máli. Þessi grein má Jrví telj-
ast Jaýðingarlaus. Þetta er auk Jæss svo mikið stór-
mál, að Jjað verður alls ekki leyst með setningu sér-
stakra laga.
í 12. gr. segir: „Fyrir hvern unnin svartbak, ung-
an (grámáf) og fullorðinn fugl, á veiðimaður 20. kr.
í verðlaun.“ Þetta er villandi að því leyti, að nafnið
„grámáfur" er notað meðal almennings sem safn-
heiti yfir ungfugla allmargra máfategunda (m. a.
svartbaks), auk þess sem Jjað er einnig notað um
fullorðna hvítmáfa.
Tillögur.
Það hlýtur að vera augljóst mál, að hér fari fram
nákvæm rannsókn á lífsháttum æðarfugls og svart-
baks, svo og á ýmsu er að æðarvarpsrækt lýtur. Því
mðiur virðast engin tök á því, að hægt verði að
framkvæma slíkar rannsóknir á næstu árum vegna
Samþykktir aðalfundar
Sambands dýraverndunar-
félaga íslands 1964
Tillögur frá stjórn S. D. í.:
1. „Aðalfundur samjjykkir að hækka verð Dýra-
verndarans úr 50,00 í kr. 75,00.
2. Fundurinn samþykkir að fara Jjess á leit við
háttvirt AlJjingi, að inn í frumvarp til girðingalaga
sé felld skilgreining á Jjví, hvernig ristahlið, sem
nefnd eru í 9. gr„ skulu úr garði gerð, líkt og kveð-
ið er á um í 1. gr„ hvað sé girðing.
3. Fundurinn samþykkir að leita til háttvirts
menntamálaráðherra um setningu laga, sem banni
sinubrennslu eftir 1. maí. Einnig sé felld inn í kafla
Jjessara laga, sem fjallar um viðurlög vegna brota á
lögunum, sektarákvæði við Jjeim verknaði að vekja
ekl í gróðri á víðavangi án leyfis og eftirlits.
4. Fundurinn samjrykkir að skora á utanríkis-
málaráðherra að hraða samningu frumvarps til laga
um heimild til lianda ríkisstjórn íslands að undir-
rita alJjjóðasamJjykkt Jjá um varnir gegn óhreinkun
sjávar af völdum olíu, sem samþykkt var í Lonclon
1962.
5. Fudurinn samþykkir að fela stjórn S.D.Í. að rÍLa
Norrænu framkvæmdanefndinni um varnir gegn olíu-
Jjess, að Jjeir menn, sem færir eru um að annast
Jjær, eru bundnir við önnur verkefni.
Það er álit mitt, að áður en ráðist verður í vafa-
samar framkvæmdir, sé rétt að taka málið til eins
rækilegrar athugunar og kostur er. Að sjálfsögðu
ber að stefna að Jrví, að unnt verði að framkvæma
slíkar rannsóknir, en á meðan það er ekki hægt, tel
ég rétt, að í beinu framhaldi af endurskoðun laga um
fuglaveiðar og fuglafriðun, sem nú er unnið að,
verði skipuð nefnd sérfróðra manna til Jjess að
semja reglugerð eða frumvarp til laga um eyðingu
svartbaks.
44
D Ý R AV ERNDARINN