Dýraverndarinn - 01.02.1974, Blaðsíða 7
Fuglastofnar
virðast ekki dragast
saman
54 tegundir sáust suðvestanlands á
annan jóladag m. a. fjórða korp-
ondin, sem sést hér á landi.
Ur sunnan- og norðanblöðunum
er getið um hina árlegu talningu
fugla sem fram fer síðasta sunnu-
•fag ársins. Fer hér á eftir frásögn
Urn talninguna í landnámi Ingólfs
°8 nágrenni Akureyrar.
Síðan árið 1956, hefur á hverju
ari farið fram árleg fuglatalning
hér á landi. Talning þessi hefur
°ftast verið framkvæmd á annan í
jolum, og svo var enn að þessu
sinni.
Engan veginn er hægt að segja
a6 allir fuglar, sem á landinu eru
a þessum tíma séu taldir. Því fer
fjarri. Heldur er talið á sömu svasð-
unum ár eftir ár og með því fæst
nokkuð öruggur samanburður og
v*tneskja um stofn og viðgang
hverrar tegundar.
Svæði þau, sem talningin fer
frarn á eru aðal vetursetusvæði fugla
°S þá einkum suðvestur-ströndin,
en auk þess er talið á nokkrum
svæðum öðrum, flestum norðaust-
anlands.
Að þessu sinni var talið á 17
svæðum suðvestanlands, þ. e. a. s. á
svæði, sem afmarkast nokkurnveg-
'nn af landnámi Ingólfs, eða nánar
61 tekið frá Kollafjarðarbotni með
ströndinni austur í Selvog og síðan
UPP á Sog.
þessu svæði sáust alls 33.475
hr&lar af 54 tegundum. Þetta er
DviUverndarinn
svipað og venjulega og ekki hægt
að merkja stórar sveiflur. Þessar
upplýsingar fékk blaðið hjá Arn-
þóri Garðarssyni fuglafræðingi.
Hann sagðist þá ekki vera búinn
að fá í hendur tölur alls staðar að af
landinu, og gæti því ekki sagt til
um heildina.
Arnþór gaf okkur síðan fjölda
nokkurra tegunda, en á þessu svæði
var svartbakurinn „fjölmennastur”.
Af honum sáust 7.761. Æðarfugl-
inn fylgdi fast á eftir en þeir reynd-
ust vera 7.533. Þessar tvær teg-
undir skera sig mjög úr og hafa
alltaf gert. Þetta gefur þó engan
veginn rétta mynd af hlutföllunum
milli stofna þessara tegunda hér-
lendis, því að svartbakurinn heldur
sig einkum við verstöðvarnar hér í
grenndinni. Aftur á móti má geta
þess, að í Hvalfirði eru vanalega
um 10.000 æðarfuglar, en þar var
ekki talið að þessu sinni.
Marga kynni að óa við fjölda
svartbaksins, en Arnþór sagði, að
hann væri ekki eins bölvaður og
margir vildu vera láta. Hann væri
að vísu mikill skaðvaldur í varpi
en svo hefði hann sína kosti, t. d.
væru fáir betri sorphreinsarar. Þrátt
fyrir æðarungarán hans, og önnur
skakkaföll þess stofns, virðist æðar-
fugli ekki fara fækkandi. Að vísu
hafi kuldaárin 1966-1969 leikið
stofnin nokkuð hart, eins og aðrar
andategundir, en þær séu nú flestar
að ná sér úr þeirri lægð, sem þær
lentu þá í.
Næst að fjölda komu svo snjó-
tittlingar, en þeir reyndust vera
3.800. Það er snjórinn til fjalla, sem