Alþýðumaðurinn - 08.07.1965, Blaðsíða 2

2
RITNEFND: STEINDÓR STEINDÓRSSON (ÁB.), ALBERT SÖLVA-
SON, HREINN PÁLSSON OG GUÐMUNDUR HÁKONARSON —
ÚTGEFANDI: ALÞÝÐUFLOKKSFÉL. AKUREYRAR — AFGREIÐSLA
OG AUGLÝSINGAR: STRANDGÖTU 9, II. HÆÐ, SÍMI 11399
PRENTUN: PRENTSMIÐJA BJÖRNS JÓNSSONAR H.F. AKUREYRI
Landsmót sskunnar
Þúsundir æskumanna lögðu leið sína að Laugarvatni um
s.l. helgi á landsmót U.M.F.Í. og voru veðurguðirnir sannar-
lega hliðhollir mótsgestum og skartaði Laugarvatn og fagurt
umhverfi þess sínum fegursta skrúða. Ollum bar saman um
að þetta fjölmennasta mót sem haldið hefur verið á landinu
hafi tekizt með ágætum og verið til sóma stjórnendum þess
og þeim fjölda æskumanna er þar háði drengilega keppni.
Sá andi er þar ríkti var ólíkt fegurri en á mörgum hinum
svokölluðu héraðsmótum er tveir stærstu stjórnmálaflokkar
þjóðarinnar halda á hverju sumri víðs vegar um landið.
Starfsemi ungmennafélaga og annarra æskulýðssamtaka á
vissulega ekki að liggja í láginni en flestum verður þó á að
kasta steinum, er æskan veldur hneykslun með framkomu
sinni, en hitt fremur látið kyrrt liggja þá er hún gerir vel.
Þetta er vissulega ekki réttsýni og gefur æskunni vart tilefni
til að veita okkur þeim eldri mikinn trúnað né fara eftir holl-
ráðum, ef þau eru borin fram í áklögunartón líkt og af ákær-
anda í dómssal. Slík framkoma er ekki líkleg til jákvæðs
árangurs né happasæl leiðsögn á vegi unglingsins mót mann-
dómsárum.
U.M.F.Í. kallar ekki aðeins saman æsku landsins til fjöl-
mennustu íþróttahátíðar sem haldin er á íslandi, heldur
hefur það líka gerzt brautryðjandi í því, að færa dagleg störf
fólksins inn á leikvanginn, tengja saman leik og starf, þættina
tvo er heilbrigðri æsku eru nauðsynlegir, ef vel á að fara.
Þjóðin hefur ekki veitt athygli sem skyldi þessari starfsemi
ungmennafélaganna sem er þó vissulega virðingarverð og
sýnir vel að þau halda vöku sinni, og þeirri braut, er frum-
herjarnir beindu kyndlum sínum að á árdögum ungmenna-
félagshreyfingarinnar.
Starfsíþróttirnar eru vissulega þarfur skóli er beinir aug-
um unglingsins að nytsemi vinnunnar og einnig því að í
vinnunni megi finna ánægju, ef hugur og hönd eru samtaka
í því að gera sitt bezta í úrlausn þess sem unnið er að hverju
sinni. Vonandi hefur landsmótið að Laugarvatni opnað augu
þjóðarinnar fyrir því að enn er frjór akurinn og vökumenn
margir er halda á lofti með sæmd, merki Aðalsteins Sig-
mundssonar og annarra fallinna forustumanna.
Ungmennafélögin þola vel gagnrýni og gagnrýni er þörf
öllum félagsskap, en sleggjudómar og grjótkast er annars
eðlis og þjónar öðrum hvötum.
í fullri vissu fyrir því að U.M.F.I. gegnir þörfu og heilla-
drjúgu hlutverki fyrir æsku íslands þykir Alþýðumanninum
vel hlýða að senda því beztu heillaóskir með nýafstaðið
Landsmót sitt, það sannaði að íslenzk æska er þróttmikil og
mannvænleg og engin ástæða sé til að taka undir hróp böl-
sýnismanna um glataða æsku, svo fremi að eldri kynslóðin
sé fær um að gegna starfi uppalandans. S. J.
Togarasjómenn og við hin
Nokkrir ölvaðir menn á einni
götu bæjarins — og ég spurði,
hverjir væru þar á ferð: „Tog-
arasjómenn“, var svarið,og ég
fann í svarinu því endurómun
þeirra radda er ég títt hef heyrt,
bæði á götum úti og húsum inni
þann tíma er ég hef dvalið á
Akureyri: „Togarasjómenn“,
„togarasjómenn“ hefur alltaf
klingt í eyrum, ef svallmennska
hefur borizt á góma. Víst fór að
bögglast fyrir brjósti mér, að
einkennilegur skratti væri það,
að slíkir menn skyldu veljast
öðrum fremur á togaraflota
landsins, ef allur sannleikur fæl-
ist í vandlætingu almannaróms-
ins.
Eg verð að játa það, að ég
hef að vísu haft lítil kynni af
togarasjómönnum sjálfum, eða
lífi þeirra nema í gegnum mann-
réttindabaráttu þeirra og liðs-
manna þeirra er lesa má af sögu-
spjöldum þjóðarinnar þá er þeir
brutu af sér hlekki skilnings-
lausra atvinnurekenda, er höfðu
lítið meira af mannkærleika en
drottnendur galeiðanna fyrr á
öldum.
Jú, ég hafði kynnzt heiðvirð-
um togarakarli fyrij 20 árum er
eigi mátti vamm sitt vita í neinu
og ég hafði gert mér nokkuð
svipaða hugmynd af þessum
mönnum og kemur fram í ljóði
Kristjáns frjá Djúpalæk, er allir
landsmenn eflaust þekkja, ef ekki
úr bókum hans, þá frá dansstöð-
um um allar byggðir landsins.
Kjarnmiklir menn er fjösuðu
eigi um hættur hafsins í stór-
hríðarbyl á Grænlandshafi, dá-
lítið hrjúfir en þó óleynt heitt
hjarta undir skelinni.
En nú fnæsir virðuleg frú í
Akureyrarkaupstað út á milli
samanbitinna tanna, fordæmingu
yfir stétt þá, sem veitir Ú. A., því
þarfa fyrirtæki, blóðið og merg-
inn í starfsemi sína.
Vissulega væri næsta fróðlegt
að kynnast „togaraskrílnum“
svo viðhöfð séu ummæli sem oft
hafa verið sögð í mín eyru.
Og sjá, mín fróma ósk var
heyrð og ég bænheyrður, og
þau kynni er ég hef hlotið af Páli
og Pétri á akureyrskum togurum
hafa eigi orðið til þess að sann-
færa mig, að þeir séu fordæm-
ingar verðir fremur en Pétur og
Páll á skrifstofunni eða búðinni.
Meira að segja hef ég fundið í
þeirra hópi frjóan anda e. t. v.
arftaka Davíðs frá Fagraskógi,
a. m. k. hefur Sigurður Anton
Friðþjófsson ort hugðnæmustu
eftinnælin er ég hef litið um hið
látna þjóðskáld okkar, og vænti
ég þess að hin fróma frú, en of
dómhvata, er ég áðan vitnaði í
þiggi að gjöf frá mér Ijóðabók
hins unga skálds og togarasjó-
manns.
Ungur maður situr gegnt mér,
með gullið hár, geðþekkur og
með sólskin í augum, þó er hann
skipsverji á akureyrskum togara.
Við skiptumst á skoðunum um
„togaraskrílinn“ hann kannast
við nafngiftina frá hendi okkar
landkrabbanna, laun okkar fyrir
þorskinn, ýsuna og kolann er
hann færir að landi. Hann er hóf-
samur í málflutningi og flytur
mál sitt án offors og upphróp-
ana. „Eru ekki allir í kapphlaupi
við tímann,“ segir hann. „Við
drekkum kannske verr en sumir
ykkar landkrabbanna, en hvað
því veldur er auðskilið, þið getið
byrjað í ró og næði á föstudag
og helgin framundan, þið getið
varðveitt ,,séntilmennsku“ ykkar
i viðskiptum ykkar við Bakkus
konung en v,ið „skríllinn“ af tog-
urunum drekkum bikarinn strax
í botn því stundin er stutt unz
Það var í Alþýðumanninum
seint í júní 1965, að Sigurjón Jó-
hannsson setur ofaní við Þórar-
inn Björnsson skólameistara fyr-
ir að hafa farið einhverjum niðr-
andi orðum um starfsemi ung-
mennafélaganna. Um þetta þarf
ekki langt mál. Honum hefur lík-
lega ekki verið liðið úr minni
það sem stóð í sunnanblaði að
fulltrúar á sambandsþingi Ung-
mennafélaganna í Haukadal um
60 að tölu líafi verið ofurölvi svo
að safna varð saman lögregluliði
til að láta flest alla í poka þar á
staðnum.
Ungmennafélög og þeirra sam-
tök hafa safnað um sig liði í
Vaglaskógi og á Laugum.
Þessi félög virðast helzt vilja
umgangast ölóðan skríl? Gefur
líklegast frekast eitthvað í aðra
hönd.
Til Alþýðumannsins,
Alcureyri.
EFTIRMÁLI.
Kveðjan, er hér birtist, var í
pósthólfi Alþýðumannsins s.l.
máhudagsmorgun og þótt nafn-
laus sé taldi ég rétt að birta hana
að mestu án athugasemda að
þessu sinni.
Vænti ég þess þó, að vöku-
menn ungmennafélagshreyfing-
arinnar taki hana til athugunar
og þann anda er einkennir kveðj-
una, og hiklaust vil ég fullyrða,
að þessi kveðja er eigi send í
þökk hins ágæta skólameistara
okkar, Þórarins Björnssonar.
Að endingu vildi ég biðja bréf
leystar eru landfestar á nýjan
leik og haldið á haf út, en þið
getið notið veiganna án hlaupa,
en þó verður sumum ykkar land-
krabbanna hnotgjarnt. Hvað á
hátíðisdegi okkar, Sjómannadeg-
inum, þá er þið drekkið og dans-
ið á meðan við hetjur hafsins,
eins og þið kallið okkur á þeim
•eina degi, drögum þosk og ýsu
við Kolbeinsey eða á Halamið-
um svo að þjóðarbúið kollsteyp-
ist ekki, en þá er þið vaknið í
timburmennsku á mánudags-
morgni eru „hetjur hafsins“
gleymdar en guði þakkað fyrir
að „togaraskríllinn“ var úti á
hátíðisdegi sjómanna.“
Sannleika fann ég í orðum
sjómannssins sviphreina og játa
skal ég það i fullri hreinskilni að
ljúfara væri mér að lyfta hatti
mínum fyrir akureyrskum tog-
arasjómönnum, en öllum þeim
er berja sér á brjóst að hætti
Faríseans. S. J.
ritara allra vinsamlegast að heim
sækja Sumarbúðir U.M.S.E. að
Laugalandi og kynna sér af eig-
in reynd einn þáttinn í starfi ey-
firzkra ungmennafélaga sem
vissulega er fremur í ætt við sól
og gróður hinna björtu júlídaga
en kaldan klaka gróðahyggjunn-
ar.
Á nýafstöðnu glæsilegu Lands-
móti U.M.F.Í. flutti forseti ís-
lands ungmennafélagshreyfing-
unni heilar þakkir fyrir vel unn-
in störf í þágu alþjóðar. Myndi
hann hafa ómakað sig að Laug-
arvatni til að heiðra þau samtök
„er lielzt vilja umgangast ölóðan
VeriSum í sumarleyfum sem hér
segir: Séra Pétur Sigurgeirsson í
júli og séra Birgir Snæbjörnsson [
ógúst og þjónar hvor fyrir annan.
KvöldferSir í ÓiafsfjarSarmúla á
hverju laugardagskvöldi kl. 20 frá
Ferðaskrifstofunni Sögu. — Ekið um
Svarfaðardal og drukkið kaffi á Dal-
vík.
Matthíasarhúsið er opið alla daga
nema laugardaga kl. 2—4 e. h.
Nonnahús verður opið daglega
frá kl. 2—4.
Minjasafnið er opið daglega frá
kl. 1.30 til 4 e.h. — Á öðrum tím-
um eftir samkomulagi við safnvörð.
Símar 1 1162 og 1 1272.
Náttúrugripasafnið verður í sum-
ar, frá 15. júni til 31. ágúst, opið
almenningi alla daga frá kl. 2 til
kl. 3 e. h. — Á öðrum tímum eftir
samkomulagi við safnvörð. Sími
12983, á kvöldin. »
Kveijt tíl nngnenaofÉloga