Alþýðumaðurinn - 22.07.1965, Qupperneq 1

»
ALÞYÐU
Ein nétt með lögreglunni n Ahureyri
MAÐURINN
og um miðnæturbil má líta fyrsta
verkefnið, er bíður úrlausnar,
tveir ölvaðir unglingar, annar
liggur í götunni, en innan stund
ar hefur lögreglan komið þeim
til tjaldborgar. Þeir voru að sunn
Framtíðarhúsnæðið, en nú er ekkert unnið við bygginguna.
Ljósmynd: Niels Hansson.
ins rofinn, dansinn er hættur og
úr samkomuhúsunum tveim
streyma gestir kvöldsins. Vissu-
lega er æska íslands falleg þá
er hún leggur undir sig stræt-
in, frj álsmannleg og sviphrein,
ör eftir liðinn leik. Geislagata
og Hafnarstræti fyllast af lífi
og fjöri og víst bera alhnargir
það með sér að dreypt hefur
verið á veigum Bakkusar, en
flestir eru þó prúðir og glaðir,
það er sungið „Je-je“ og margir
veifa vinalega til lögreglubíls-
ins og ég kemst að því, að lög-
regluþjónarnir eiga vini meðal
þeirra, er gist hafa fangaklef-
ana nótl og nótt. Geðþekkur ung
ur maður biður lögregluna að
keyra bíl sínum á áfangastað,
fordæmi t.il eflirbreytni öðrum,
er eigi standast freistingu Bakk-
usar. Er litið er yfir strætin eru
séðir margir fulltrúar eldri kyn-
slóðar.innar, uppalendur og und
lægður og þangað er flýtt för.
Sökudólgurinn er enginn ungl-
ingur, heldur eldri rnaður, of
„hátt uppi“ til að vita, hvert
förin var gerð, en góðviljaðir
lögreglumenn greiða för hans
til heimahúsa. Atburðir nætur-
innar halda áfram. Bílstjóri set-
ur í bakkgír í stað áfram, og það
þýðir áverka á næsta bíl aftan
við. Annar bílstjóri slær of mik-
ið í Fólksvagn sinn og fær á-
minningu, ungur maður biður
um hjálp til að ná læknisfundi
og af lipurð leysir lögreglan úr
þeim vanda hans. Olvaður bíl-
stjóri undir stýri er stöðvaður
og færður á Lögreglustöðina,
og kvaddur er til læknir til að
taka blóðprufu. Maðurinn er
stilltur en andleg átök eru auð-
sæ á andlitsdrátlum lians. Hann
biður hógværlega um sígarettu
og lögregluþ j ónn verður við
bón hans. Því þurfti sumarleyfið
„Róleg nótt,“ en þó margt að sjá
Yfirlögregluþjónn Akureyrar
veitti undirrituðum góðfúslega
leyfi til að fylgjast með störfum
lögreglunnar eina nótt, og var
sl. sunnudagsnótt valin til þeirr-
ar kynningar. Var ég með þessu
að uppfylla allhvassyrtar óskir
eins bréfritara míns, og einnig
ósk eigin löngunar, að kynnast
frá sjónarhóli lögreglunnar næt-
urlífi á Akureyr.i.
Lögreglumenn tóku þessum
næturgesli sínum með ágætum
og var mér í upphafi sýnd húsa-
kynni, og fljótt var séð, að
þau voru alls ónóg og vart vanza
laust, að þeir menn, er valist
hafa til þess að gæta laga og
réttar í næst stærsta bæ á Islandi,
skuli eigi búa við þægilegri að-
búnað en raun ber vitni um.
Einnig kom fram, að lögreglan
er oí fámenn, sem bezt sést á
því, að aðeins einn er á vakt
lduta úr sólarhringnum og hlýt-
ur það að liggja ljóst fyrir, að
ef eitlhvað kæmi fyrir á þessum
tíma, l. d. kall á sjúkrabíl eða
annað alvarlegt, þá er vaktmað-
ur nauðbeygður til að loka stöð-
inni meðan sinnt er kallinu. En
hver gelur ábyrgzt að annað
kall berist ekki á. meðan hann
er fjarverandi?
Annars er starfræksla sjúkra-
bílsins umtalsverð og þyrfti að
koma þar á betra skipulagi cn
nú er, en vart er v,ið lögregluna
að sakast í þeim efnum.
Eftir stutta stund var lagt af
stað í eftirlitsf'erð út í bæinn.
Hafnir voru dansleikir í tveim
samkomuhúsum bæjarins, og
Freyvangur og Árskógur buðu
einnig upp á dahsmennt þetta
kvöld, og það er fáförult á göt-
um og mörg bæjarhverfi þegar
í svefni. Ökumenn þeir, er um
vegi fara, kunna skil á hámarks-
hraða við akstur og því löghlýðn
,ir borgarar. Friður og kyrrð
júlínætur umvefur bæinn og um
hverfi hans, og frá himni er
sendur hressandi regnskúr til
svölunar Jryrstri jörð og lil eyð-
ingar göturyki, og víst er hægt
að finna guð hreinleikans anda
í blænum, hið eina, er minnir á
efnishyggju, er fnykur frá
Krossanesi og reykský þaðan,1
er líkjast þoku í miðjum hlíð-
um Vaðlaheiðar.
Friðsæl nólt og auðfundið er,
að lögreglumenn una því eigi
illa. Margt ber á góma í lög-
regiubílnum, væntanlegur leik-
ur l.B.A. við K.R. á morgun og
ánamaðkurinn, er nú hlaut að
teygja sig upp úr moldinni, end-
urnærður af ferskleika regnskúr
innar, girnilégt agn fyr.ir renni-
legan lax austur í Vopnafirði
eða /vestur í Húnaþingi.
Áfram er haldið eftirlitsför,
an og í sumarfríi, 16 ára að
aldri, prúðir piltar er taka vel
ráðleggingum lögreglunnar og
fara beint í háttinn, síðan eru
tjaldbúðir kvaddar, en spurn-
ing býr í brjósti. Hver veitti
ungmennunum vín,ið? Átti að
sakfella Jrá, en sýkna jiina seku?
Þessi spurning varð æ áleitnari,
er leið á nóttina. Næsta viðfangs
efni er yfirgefin ferðataska á
þvottaplani, ættuð úr Dalasýslu
og skjól fær hún hjá lögregl-
unni, sem og aðrir, er lenda á
hrakhólum.
Um tvöleytið er svefn bæjar-
ir „áhrifum.“ Einn starir stjörf-
um augum á ljósastaur, kannski
að finna út áttina heim, annar
gerir hosur sínar grænar fyrir
ungmeyju, án snefils af „séntil-
mennsku,“ þriðji fetar óstyrk-
ur ganstéttarhellur, eigi ólíkt og
svigmaður þræðir hiið keppnis-
brautar, en þó með ólíkt minni
glæsibrag, fjórði hefur lagt á
brekku Kaupvangsstrætis, meir
af karlmennsku en hæfni og varð
stofan kallar að ókunnur maður
sé óboðinn kominn inn í hús
eitt hér i bænum og húsráðend-
ur biðja um að hann sé fjar-
að fara svona?
Enn er lagt af stað út í bæ-
inn. Það skúrar og dimmt er
yfir Eyjafjarðardölum og enn
berst ánamaðkurinn í tal í lög-
reglubílnum. Hvort hann myndi
ekki skríða upp úr skúrinni?
En regnið hefur öfug áhrif á
mannfólkið en maðkinn, því hef
ur fækkað til muna á götunum,
enn eru þó nokkur „gengi.“ í
húsaportum er friðsæld ríkj-
andi, og skammt frá „Litla fiski
manninum“ kyssast karl og
kona í innilegum faðmlögum,
Jrað er líkt Jrví að Jjau séu ein
í heiminum, þau láta a. m. k.
tilfinningarnar tala feimnis-
laust og i huganum óskum við
Adam og Evu til hamingju með
áslúðina.
1 lögreglubílnum er rætl urn
mannlífið og ég finn næman
skilning lögreglumanna á vanda-
máluin, er v,ið blasa og eigi eru
þeir dómhvatir né kasta stein-
um til æskunnar og liafi þeir
Jrökk fyrir.
Akureyri er aflur komin í
værð, „róleg nótt“ er liðin að
meslu, og tveir árrisulir bæjar-
búar þegar komnir á fætur, ann-
ar í maðkinn, hinn leitár að
gulli á strætunum. Sólin teiknar
gullstafi á lygnan pollinn, en
skúr skyggir Garðsárdal, og
Framhald á bls. 4.
ÓVIÐUNANDI HÚSNÆÐI LÖGREGLUNNAR Á AKUREYRI —
Siglufjördur, margfalt fómcnnari bær, býr mun betur að sinni lög-
reglu. — Hér þarf að róða brúða bót ó. —
Ljósmynd: Niets Hansson.