Alþýðumaðurinn - 09.09.1965, Blaðsíða 4
KITNEFND: Stcindúr Steindórsson (áb.)‘, Albert SöIVason, Hrcinn Pálsson
og Guðinundur Hákonarson — ÚTGEFÁNDI: AlþýðuIIokksfélag Akureyrar
- AFGREIÐSLA OG AUGLÝSINGAR: Strandgötu 9, II. hæð, sími 1-13-99
Prentverk Odds Iijörnssonar h.f. Akurevri.
ÞAÐ FR samdóma álit allra sannsýnna manna, og þá ekki
sízt meðal kennarastéttarinnar og annarra skólamanna, að í
tíð núverandi menntamálaráðherra hafi verið unnið meir
og betur að skólabyggingamálum og aðbúnaði fræðslumála
en í tíð annarra fyrirrennara hans. Auðvitað dettur engum
í hug, að skilningur Gylfa Þ. Gíslasonar og áhugi á þessum
málum hafi einn áorkað öllu, þar hefir hann að sjálfsögðu
notið skilnings samráðherra sinna, alþingis og leiðandi
manna kennslumála, en forysta hans hefir verið ótvíræð og
svo skörungleg, að mjög vel hefir miðað. í kaupstöðum og
kauptúnum hafa á síðustu árum risið upp mörg glæsileg og
vel búin barna- og gagnfræðaskólahús og víða um sveitir
hinir myndarlegustu heimavistarbarnaskólar, auk þess sem
húsakostur eldri skóla í bæjum og sveitum hefir verið mjög
bættur, þar á meðal héraðsskólanna.
Það kemur því úr hörðustu átt, er Tíminn, aðalmálgagn
Framsóknarflokksins, ræðst nýverið á Gylfa Þ. Gíslason fyr-
ir linlega forgöngu í skólabyggingarmálum og reynir að
laaða inn þeirri skoðun, að hann setji sveitir hjá um skóla-
byggingar, en líti meir á hag þéttbýíisins. Af forystu Fram-
sókriar í fræðslu- og skólamálum hafa semsé farið litlar sög-
ur síðan í tíð Jónasar Jónssonar, og frá menntamálaráðherra-
tíð Eysteins Jónssonar þekkjast sárafáar skólabyggingar.
Arásarefni Tírnans er annars það, að í ár taldi ríkisstjórn-
in sig neydda til að minnka fjárfestingu í opinberum fram-
kvæmdum, m. a. skólabyggingum, og var þá ákveðið að haga
þeirri frestun þannig, að hefja eigi nýbyggingar, heldur
freista þess sem víðast að koma í gagnið skólabyggingum á
lokasmíðastigi.
Allir sjá, að þetta var skynsamlegt, en auðvitað hefir jressi
ákvörðun snert einhverja illa, sem eygt hafa skólabyggingu
á næsta leiti, skólabyggingu, sem brýn þörf er á, en varð nú
enn að bíða. \hð jressa óleystu þörf reynir Tíminn að slá sig
ti! riddara, en bæði er verkið illt, enda Vonlaust, því að al-
menningur fylgist betur með þessum málum en Tíminn
virðist vita. Þetta stafar af því, að fræðslnmálin snerta svo
mikinn hluta landsmanna, annars vegar æskuna, hins vegar
foreldrana og kennarastéttina. Hinir síðarnefndu vita líka
vel, hver stórbylting hefir orðið og er enn að gerast í fræðslu-
málunum, m. a. með lengingu skólagöngunnar, fjölgun
þjóðarinnar og sívaxandi menntnnarkröfur. Þetta allt gerir
það að verkum, að vér þurfum á samheldni, samvinnu og
ríkum skilningi að halda til farsællar og góðrar úrlausnar,
svo sem núverandi menntamálaráðherra hefir orð á sér fyrir
að hafa getað laðað fram undir forystu sinni, en ekki rangar
ásakanir, eins og Tíminn gerir sig sekan um.
Heilbrigð gagnrýni er að sjálfsögðu góð, og hér er því ekki
hajdið fram, að forystu menntamála.sé á engan hátt hægt að
gagnrýna. Allir geta gert sín mistök og skekkjur. En í þessu
tilfelli Tímans er ekki um gagnrýni að ræða, heldur ómak-
lega árás, gerða í flokkspólitízku sliyni svo augljóslega, að
henni hvorki á né má vera ómótmælt.
Yrér vonum hins vegar einlæglega, að Tíminn sjái fram-
vegis meiri fylgismöguleika í því að vinna jákvætt að
fræðslumálunum með núverandi menntamálaráðherra, en
ekki gegn honum. Því fleiri sem standa vel að verki, því
betra.
Frá aðalfundi Skógræktar-
félags Islands
DAGANA 27.-29. ágúst sl. var
aðalfundur Skógræktarfélags ís
lands haldinn að Blönduósi, og
sátu hann um 70 til 80 manng,
fulltrúar og gestir.
Hákon Bjarnason skógræktar
stjóri gerði þar grein fyrir skóg-
ræktarmálunum almennt, og
kom víða við. Kom þar fram,
að nú er sýnt, að tré hafa rétt
furðu mikið við eftir áfellið
sunnanlands 1963, og að vöxtur
skóglendis í sumar er víðast
hvar ágætur, enda þótt sl. sum-
ar væri kalt. Ljóst er nú að ým-
is barrtré, bera fræ í flestum
árum, svo sem stafafura, brodd-
fura og blágreni austur á Hall-
ormsstað. Sýnir það ótvíræði-
lega, að tegundir þessar eru að
ílendast, og geta talizt íslenzkir
gróðurborgarar fyrr en varir.
Hins sama má vænta um fleiri
tegundir, svo sem lerki og sitka-
greni. Annars er fjárskortur
skógræktinni nokkur fjötur um
fót eins og fyrri daginn, svo að
naumast hefir verið unnt að
halda áætlun um að gróðursetja
1.5 millj. plantna í ár.
Einnig benti skógræktarstjóri
á, að gróðursetning væri ekki
svo góð sem skyldi, og hvatti
mjög til vandvirkni í þeim efn-
um, því að þar er bæði um beint
hagsmunamál að ræða, auk þess
sem ill gróðursetning, spillir
framgangi málsins.
skamms. Þótt félögin njóti
styrks af ríki, bæjar- og sveitar-
félögum og sýslum, er fjárhag-
ur þeirra örðugur og hefir held-
ur gangið á sjóði þeirra og skuld
ir aukizt. Komu báðir ræðu-
menn inn á það, að félögin
þyrftu að eflast og félagsmönn-
um að fjölga, enda héldi vöxt-
ur þeirra ekki í horfi í samræmi
við fjölgun þjóðarinnar.
Miklar umræður urðu á fund-
inum, og ríkti þar almennur
áhugi og vilji um að efla félög-
in og störf þeirra. Að vísu er
þar víða við ramman reip að
draga, annars vegar er fólks-
fækkun í sveitunum, og hins-
vegar of mikil vantrú ýmissa
manna, á gagnsemi skógræktar.
Hefir skógræktin orðið fyrir
nokkrum næsta ómaklegum
árásum hin síðari árin.
Af ályktunum fundarins, mun
athyglisverðust sú, er fjallar um
skógrækt í Fljótsdal, en þar hef
ir verðið gerð áætlun um að
tengja saman búrekstur og
skógrækt í heilli sveit. Verði úr
þeim framkvæmdum, sem vitan
lega getur ekki orðið, nema með
tilstyrk ríkisvaldsins, fæst ófrá-
víkjanlega úr því skorið, hvort
skógræktin getur orðið fastur
liður í landbúnaðinum. En í
Fljótsdal eru skilyrði góð til
slíkra hluta, og mikið að byggja
á reynslunni frá Hallormsstað.
Þá var og rætt um og ályktanir
gerðar um aukna skógrækt á
Vestfjörðum, en sá landshluti
hefir að nokkru orðið útundan
í þeim efnum.
Þá má geta þess, að skóg-
ræktarstjóri flutti erindi um
ferð sína um Vestfirði, og lýsti
þar árangri þeim, er náðzt hafði
þar á ýmsum stöðum, og sýndi
myndir, af hversu tekizt hefir
að breyta þar grjótholtum í
skógarlundi. Einnig flutti dr.
Bjarni Helgason mjög athyglis-
vert erindi um jarðveg.
Fundarmenn fóru inn í Vatns
dal og skoðuðu þar tilrauna-
reiti, sem gerðir höfðu verið á
Haukagili og Hofi. Var þar sáð
birkifræi í óræktarjörð fyrir all-
mörgum árum, en upp af þvf
hefir vaxið álitlegur skógur, og
það sem mesta furðu vakti, var
hvílíkri gjörbreytingu jarðveg-
ur og gróður hafði tekið við til-
komu skógarins. Mátti margt af
þeim tilraunum læra. Skógrækt-
arfélag Austur-Húnvetninga tók
á móti fundarmönnum í Veiði-
mannaskála þeim hinum nýja
við Þórdísarlund. Var þar veitt
af rausn, og skemmtu menn sér
ágætlega um stund.
Fundurinn var haldinn í Fé-
lagsheimili Blönduóss, sem er
eitt glæsilegasta og vistlegasta
samkomuhús landsins og hérað-
inu til mikils sóma.
Þá fór hann og allmörgum
orðum um landgræðslulögin
nýju, og hver bót mætti að þeim
vera, en minnti jafnframt á, að
gróðurverndarmálið hefði fyrst
verið tekið upp á opinberum
vettvangi af Skógræktarfélagi
íslands og væri því ástæða, til
að fagna því sem fengizt hefði
með lögunum, en mikið vantaði
þó enn á, að skógræktin væri
tekin í þágu landgræðslunnar,
og gætti bar misskilnings hjá
forystumönnum í landbúnaði.
Á margt fleira minntist skóg-
ræktarstjóri í ræðu sinni, sem
ekki verður hér getið.
Snorri Sigurðsson erindreki
skýrði frá störfum félaganna á
sl. ári. Nýjar girðingar þeirra
væru um 100 ha. að flatarmáli,
en hinsvegar tálmaði fjárskort-
ur því, að unnt væri að halda
gömlum girðingum við sem
skyldi, en sjálfboðavinna fyrir
félögin færi óðum minnkandi.
Alls hefðu félögin gróðursett
530 þús. plöntur og væri það
heldur minna en árið áður. Stöð
ugt ykist eftirspurn eftir rauð-
greni og hvítgreni, en nú um
skeið hefði verið erfitt að út-
vega heppilega stofna af sitka-
greni og lerki, en úr því mundi
verða unnt að bæta innan
Miklar byggingaframkvæmdir
Húsavík 5. september. Ógæftir
hafa hamlað veiðum hér að
undanförnu. — Þilfarsbátarnir,
sem stunduðu ufsaveiðar í sum
ar, eru nú aftur áð byrja með
dragnót.
Mjög mikið er um bygginga-
framkvæmdir hér nú, auk
margra íbúðarhúsa er verið að
byggja félagsheimili, sjúkrahús
og Fiskiðjusamlagið er að ljúka
við að steypa upp fjórðu hæð-
ina ofan á hús sitt, neðan við
bakkann. Þá er verið að reisa
tvö fisk- og iðnaðarhús á höfð-
anum.
Kennsla í yngstu bekkjum
Barnaskólans hófst í vikunni.
Áuk hans starfa hér í vetur
Gagnfræðaskóli, Iðnskóli og
Tónlistarskóli. Kennaralið skól-
anna er að mestu það sama og
s.l. vetur.
Hestamennska er mjög vin-
sæl hér um þessar mundir. —
Stofnað var hér hestamannafé-
lag á s.l. vetri og hefir mikill
fjöldi ungra sem gamalla fengið
sér hesta og mun tala þeirra
vera farin að nálgast 100.
Sigurður Björnsson óperu-
söngvari söng fyrir skömmu í
Húsavíkurkirkju á vegum Tón-
listarskólans hér. Undirleikari
var Reynir Jónasson. Húsfyllir
var og söngvara og undirleikara
forkunnarvel tekið.
Sauðfjárslátrun hefst hér hjá
Kaupfélaginu um miðjan mán-
uð. Ekki er enn vitað, hver
sláturtalan verður. Sláturhús-
stjóri verður, eins og í fyrra,
Benóný Arnórsson á Hömrum.
Lítil síld hefir borizt hingað'
í sumar, eins og á aðrar hafnir
hér norðanlands. Síldarverk-
smiðjan hefir tekið á móti rúm
lega 20 þúsund málum og salt-
að hefir verið í 2400 tunnur og
eru þær að mestu farnar.
Albert Schweitzer
látinn
HINN heimsþekkti mannvinur
og hugsuður Albert Schweitzer
er látinn, níræður að aldri.
Schweitzer hefir byggt sér óbrot
gjarnan minnisvarða á spjöld-
um mannkynssögunnar fyrir
göfugt starf, yljað fórnfýsi og
mannkærleika.