Alþýðumaðurinn - 10.02.1966, Blaðsíða 7

NokkurorSumsósíðlisma,
af gefnu tilefni
ÞESSUM orðum mínum nú
má líkja við flýtis snjómokst-
ur frá húsdýrum á milli élja á
þeim rökum byggt, að tilgangs-
laust sé að hreinmoka, því að
í næsta éli muni skafa í mokst-
urinn, en þá er fer að vora mun
ég, ef guð lofar, hreinsa af tröpp
unum, án nokkurra undan-
bragða. Þetta þar mitt nú er
fyrst og fremst kvittun fyrir all
mörg bréf er hafa verið undir-
skrifuð af sósíalistum, mönnum,
sem eru skoðanabræður mínir
og trúa því að, í hagkerfi sósíal-
isma megi finna meira réttlæti
fyrir fólkið, en í kapítalisku hag
kerfi. Því hefir það valdið mér
nokkrum vonbrigðum aö lesa
mörg þessara bréfa, þar sem
mér er borið það á brýn, að ég
sé ótíndur kvislingur: svikari
við sósíalisma, á það bendi sú
staðreynd, að ég sé nú sem
stendur ritstjóri vikublaðsins
Alþýðumaðurinn á Akureyri.
Þessi aðdróttun veldur því, að
ég gríp nokkrar skóflustungur
á milli élja. Ekki ætla ég að
fara að rifja upp nú að sinni
harmsögu sósíalisma á íslandi
frá liðnum ármu, en ég tel að
vítin séu aðeins jákvæð, ef þau
benda fólki á vegvísi, er liggur
á bráutu, er liggur frá eldi og
brennisteini, en. stuðlar eigi að
því, að fallið sé í dýkið sjálft.
Þessa játriingu læt ég nægja og
í henni má hver og einn finna
er vill, að sósíalismj og komm-
únismi er ekki éitt bg hið sama,
á sama hátt og glæpaverk rann-
engu minni sósíalista en þann
ágæta mann Björn Jónsson al-
þingismann í Norðurlandskjör-
dæmi eystra, eða sjálfan for-
séta íslands, Hannibal .Valdi-
marsson, þótt ég geti á engan
hátt stært mig af neinum veg-
tyllum, nema þá því einu, að
vera sveitamaður úr Svarfaðar-
dal .En mér finnst það dálítið
nöturlegur andskoti, þá er ís-
lenzk alþýða flumbrar sig á grá
um múrvegg þeirra hryggilegu
staðreyndar, að tveir .kapital-
iskir flokkar hér upp á íslandi
eiga aðeins snertispöl eftir að
innleiða bandarískt ástand á
pólitísku sviði hér og ég, án
nokkurs efa, færi það á reikn-
ing þess púka, er kommúnismi
heitir, andlegt fóstur Rann-
róknarréttarins á Spáni og
Páls í Selárdal. Nú er svo kom-
ið að ýmsir sósíalistar á íslandi
hafa verið hraktir í faðm þess
flokks, er lét alla þingmenn
sína, utan einn, greiða atkvæði
gegn almannatryggingalöggjöf-
inni á sínum tíma. Já, og líka
í faðm þess flokks, er Alþýðu-
flokkurinn íslenzki hefir reynt
að draga úr nagtennur í núver-
andi stjómarsamstarfi.
Ég viðurkenni, að það er
máttlítil tilraun, en þó betri en
engin Svo lengi sem hún varir,
er engin hætta á algerum kap-
ítalisma á íslandi. Við getum
gagnrýnt ýmsar aðgerðir Al-
þýðuflokksins á íslandi, en það
er tímasóun á líkan hátt og að
tína upp allar yfirsjónir þeirra
ismann í gervi fagurrar kóngs-
■ dóttur leiða sig á villubrautir.
Við eigum nú tvo glögga veg-
vísa að þessu sinni: Braut
brezkra jafnaðarmanna, þótt
deilur ríktu, létu þeir þó aldrei
neinar flagðir sundra samtök
um sínum, til hagsbóta fyrii
brezkt auðvald. Hinn vegvísir
inn er þáttur Gústafssona
Noregi, er stuðluðu að sam
stjórn sundraðra borgaraflokka
í landinu, hvort dæmanna sé já-
kvæðara læt ég sósíalista um
að dæma.
Við vitum það, að leiðsögn
kommúnista leiðir aldrei sísíal-
ista úr eyðimerkurgöngu, held-
ur verðum við að stokka upp
spiþn, þótt það angri Eystein
og Bjarna Ben., foringja kapítal
ismans á íslandi. um þessar
mundir.
Ég tel mig enga kvisling þótt
ég veiti Alþýðuflokknum. fylgi
mitt, fremur en þeim sundruðu
fylkingum til „vinstri“ er offrað
hafa mun fleiri milljónum á alt-
ari auðvaldsins á íslandi, en
þeim, er íslenzka ríkið fórnaði
til kaupa á embættisbústað
Guðmundar í. Guðmundssonar.
Þið fyrirgefið flýtissnjómokstur
á þorradægri. En ég er reiðu-
búinn til frekara viðtals, ef þið
óskið.
Með sósíaliskri kveðju.
Sigurjón Jóhannsson.

sóknarréttarins á Spáni og sósíalista, er látið hafa kompiún
bannfsefingár Og gaidráhfcnnur
voi'u eigi í anda ' Jesús Krísts’,
né kenninga hans. Því tel ég
mig engan kvisling við sósíal-
isma á íslandi, þótt ég að sinni,
gegni ritstjórnarstörfum við
málgagn jafnaðarmanna á Ak-
ureyri, nema síður sé, þótt ég
sé andstæðingur herstöðva á
íslandi, þótt ég sé andstæðingur
dátasjónvarps og aðdáunartil-
beiðslu íslendinga á Washing-
ton og Moskvu, og þótt ég lýsi
því yfir af fullri einurð og hrein
skilni, að sterkasta stoð auð-
valdsins á landi hér hafi ein-
mitt verið þeir menn, er gengizt
hafa undir kommúnistiska trú,
og laðað að sér einlæga sósxal-
jsta, sér til fylgis. Tel égTmg
MAÐUR DRUKKNAR
CT LAUGARDAG féll Adólf
Einarsson frá Siglufirði
útbyrðis af vélbátnum Orra, en
báturinn var á leið til Akur-
eyrar, en Adólf var háseti á
Orra. Veður var slæmt er at-
burðurinn skeði.
■\\\v

Stúdentar mótmæla
SEX HUNDRUÐ háskólastúd-
endar hafa sent áskorun til
Alþingis, þar sem þess er kraf-
ist, að sjónvarp varnarliðsins
verði takmarkað við herstöðina
eina nú þegar, eða í síðasta lagi
um leið og íslenzkt sjónvai-p
tekur til starfa. í áskoruninni
er tekið fram, að sjónvarpsmál-
ið hafi frá upphafi verið hafið
yfir alla flokkadrætti meðal há-
skólastúdenta. Meðal þeirra er
•; áttu þátt í því að hrinda í fram-
kVíemd undirskriftasöfnuninni
Iljartkær ciginmaður minn og faðir,
JÓHANN Ó. HARALDSSON, tónskáld,
lézt a Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri hinn 7. þ. m.
María Kristjánsdóttir, Ingvi R. Jóhannsson.
meðal stúdenta voru menn úr
öllum stjórnmálaflokkum. Und-
ir áskorunina hafa m. a. ritað
allir núverandi stúdentaráðs-
menn, þeir þrír fyrrverandi for-
menn stúdentaráðs, sem enn
eru við nám í háskólanum, og
auk þeirra nær allir aðrir for-
ystumenn í félagslífi stúdenta.
- Rætt A Íð Níels Hans-
son um ákvæðisvinnu
(Framhald af blaðsíðu 5).
Níels staðsr numið, þótt meira
rnætti um rriálið ræða, en ég
vona að lesendum AM þyki
nokkui-s um vert að líta skoðan
ir og rök framkvæmdastjóra
Tx-ésmiðafélagsins í þessu all-
umrædda og viðkvæma máli.
Svo þökkum við Níelsi Hans-
syni fyrir innlitið og spjallið.
s. j.

N
BARNÁSAGA ALÞÝÐUMANNSINS
Fjallgangan
cftii MÁ SNÆDAL
12
JA, GUNNÁRvþaðtgetur ekki endað svona, Guð mun
bjarga okkiu:. yegJia.'iUixnnnu, er svar Geirs og án fleiri
orða snúa þeir við, þeir.vissu það svo sem báðir, að þetta
var enginn leikur. - beiðin. Iilaut að vera löng til byggða í
Skeggjadal, Og'.alJtaf her.tL.illviðrið. Þeir fetuðu sig upp á
egg fjallsins á nýjain leik 'og án viðstöðu hófu þeir ferð sína
austur eftir gnípinn fjálisins, en leiðin var sannarlega ekk-
crt II jótfarin, það skiptustxá örmjóar klettastrítur og kvosir,
stórgrýttar og ililar yfírferö'ar, er erlitt var að fóta sig í.
Hver strýtan og dældin tóku við af annarri, sú von er
glæddist er þeir klulu riýft klettarið, að það væri hið síðasta
varð að engu,• erárý-’kvos■ tók við og að baki hennar grillti
enn í ófrýnilega gnípu í ''gegnum þokuna. Ef til vill var
þetta ekki réttj sem pabbi’hafði sagt þeim, kannski lá hrygg-
ur Ivlettafjalls eitthvað inn á auðnir (öræfanna. Enn voru
þeir á leið yfir ósléttann hraunbolla, en Gunnar tók strax
eftir því, að það var meiri halli á honum en hinum er þeir
höfðu áður farið yfir fram til Jxessa og hallinn jókst alltaf
meira og meira, jxað glæddl von hans að fjallið væri að enda
og nú hallaði niður í Skuggadal. Hann herti gönguna í
ákafanum, og gætti Jiess ekki að bróðir hans dróst aftur úr.
Hann sá að Jxað glytti í eitthvað hvítt og enn jókst hallinn
að mun. Það hlaut að merkja það að þeir væru á leið niður
at fjallinu, og nú sá hanri að þetta hvíta framundan var
snjór, líklega smájöktill í botni Skuggadals og í fögnuði sín-
um og ákafa hafði hanri gleyint allri varúð og stökk án
nokkur-s hiks út á snjoinri, en fyrr en hann vissi af var hann
búinn að missa fótanna og barst á flugaferð niður eftir gler-
hálum jöklinúm. Harin heyrði Geir reka upp skerandi ang-
istarvein og kalía nafn sitt Gunnar, Gunnar, Gunnar. Hann
reyndi að beita höndtim og fótum til að stöðva sig, en án
árangurs, hraðinn jókst sífellt og framundan leyndist efiaust
stórgrýti eða hengifiug í þökunni. Þetta átti að verða endir-
inn á ævintýri dagsins. Framhald.
......
Sfórlenni er í Hörgárdal
Hörgárdal 4. febr. G, J.
HÉR ER stórfenni, miklir
skaflar, en bert á milli, og
er færð erfið, og eigi hefur
náðst reglulega mjólk frá
fremstu bæjum hér í dalnum.
Trukkur tróð slóð þann einá
dag er bjart váx-,, en. litið gagn
var að því, sökum þésS að strax
skóf í slóðina. Sl. sunnudag vaf
hér iðulaus stórhríð, en éijgav
skemmdir urðu, því fátítt er að
hann verði svo hvass'héf í:norð
anátt, að mikil hætta sé á slíku.
Þorrablót átti að halda um ’síð-
ustu helgi, en varð að fresta því
sökum ótíðarinnar, ép' félágslíf
fáskrúðugt um þessar mun,dir,
sem vonlegt er:
Mai-gir bændur beittu fram
að norðaagarðinum, og var beit
góð, en ekkert hefir verið látið
út siðustu daga.
Heilsufar má kalla gott, víð-
ast hvar. Halldór bóndi á Ás-
gerðai'stöðum varð fyrir því
slysi að detta á. svolfbunka og
bringubrotna, o* líggur harin
enn á sjúki-ahúsi, í jjagr. sótti
snjóbill frá Akureyri sjúka
konu fram í Sel og flutti hana
á sjúkrahúsið, en öðrum farar-
tækjum var ekki fært þangað
frameftir.

j AKUREYRINGAR |
I A IIM FÆST í lausasölu á f
f i»-Iil eftirtöldum stöðum: f
i Söluturninum Norðurgötu 1
f 8, Blaðávagninum Ráðhús- i
i torgi, Borgarsölunni, Bóka- f
f búð Jóhanns Valdemarsson- \
i ar, Bókabúðinni Huld, Verzl f
f unirmi Iiöfn Hafnarbakkan- f
f um. — Lausasöluverð kr. 5. f
i Nýir áskrifendur boðnir vel- f
f komnir í lesendahópinn. — i
í Áskriftarsíminn er 1-13-99. f
•ll.MIIIIIIIÍlTHÍIIIIIIlrtílltltlllllllll*t*l*l*llrillllllllllllS