Alþýðublaðið - 16.07.1923, Síða 1

„Vanðræðamár
„MorganMaðslns“.
Niðri í aur eigin ókvæðisorða
sinna íárast >Morgunblaðið< á
laugardaginn var mjög yfir því,
að ekki megi blanda saman þeim
tveim >vandræðamálum<, er það
svo kallar, káupgjaldsmáli sjó-
mannanna og viðskiftum þeirra,
og lögregiunnar 12. þ. m.
í>ess er nú að gæta, að fyrst
og fremst eru þetta engin >vand-
ræðamál< fyrir neiria nema þá,
sem orðnir eru samsjúkir »Morg-
unblaðinu< að rugii. Kaupgjalds-
málið er auðvelt að Ieiða til far-
aællegra Iykta á þann einíalda
hátt að greiða sjómönnum það
kaup, sem _ þeir verða að fá
fyrir vinnu sína til að geta lifað,
enda hefir aídrei vsrið fram á
annað farið. Það er þvf ekkert
vandræðamál nema fyrir þá, sem
ekki geta unt þeim þess og þora
þó ekki að koma hreint fram
með það. í annan stað er hér
ekki nema um þetta eitt að ræða
frá sjómannanna hálfu. I>eir hafa
ekki á neinn hátt reynt að abb-
ast upp á stjórnina í iandinu eða
ríkisvaidið. Verkalýðuíinn er
enginn ribbaldalýður. Hitt er
eðlilegt, að þeim verði skaptátt,
þegar þeir sjá fram á það, að
svifta á þá, konur þeirra og
börn náuðsynlegu iífsuppeídi, og
svo mun um fiesta, sem ekki er
sama um ait og alla.
Hitt er annáð mát að stjórn-
málabraskarar í hópi togaraeig-
enda hafa viljað nota þetta mál
til þess að koma fram valdráni,
og það er engu að þakka nema
skarpskygni og lagni foringja
verkalýðsins, áð það tókst að
koma í veg íyrir, að kaupgjalds-
málið væri notað í þágu þeirra
fyiirætlana. Þeir sveigðu til við
lögregluna, svo sem hægt var,
pg þó að þáð hafi et til vill
ekki tekist til fulls, þá er engu
um að kenna nema þvl, að þeir
voru eðlilega varbúnir fyrir því,
að reynt yrði að gera kaup-
gjaldsmálið að valdránsmáli.
Það, að »Morgunblaðið< kall-
ar þetta »vandræðamál< um leið
og það reynir að kljúfa það í
tvent, verður ekki skilið á ann-
an veg en að það sé nú í vand-
ræðum út af því, að þvf tókst
ekki að stofna til vandræða.
Að gefnu tilefni.
Ætiið ekki, að ég sé kominn
til áð flytja frið á jörð; ég er
ekki kominn til að flytja frið,
heldur sverð. Því að ég er bom-
inn til áð gera mann ósáttan við
föður siún og dóttur við móður
sfna og tengdadóttur við tengda
móðnr sína, og heimilismennirnir
verða óvinir húsbónda síns.
Jesús Kristur
'(Matt. io, 34.— .36).
Hirðirinn, Jesús Kristur, skildi
betrir en sumir sauðir hans, að
það getur kostað stríð að koma
fram góðu máii, »fagnáðarboð-
skap<, þótt forgörigumenn þess
vilji forðast þáð. Hinum er fást
í hendl.
Erlend símskeyti.
, Khöfn, 14. júlf.
Frakbar í Barmen.
Frá Berlfn er símað: Frakkar
hafa í gær tokið borgina Barmen,
en sfðan orðið þaðan á burtu,
haít með sér 80 milljarða marka
og farigað íjölda sýsluuarmanna,
Bretar fyrir svörum.
Frá Lundúnum er stmað:
Baldwin hefir í fyrra dag lagt
til, að Englendingar svari sfð-
ustu orðsendingu Þjóðverja at
hálfu bandamanna.
Xolldeila við Bandaríkln.
»Dáily Mail< skýrir frá því,
að landstjóranum í Kanada hafi
verið fengið umboð til þess að
banna útflutning á trjáviði tii
Bándaríkjanna f hefndarskyni
fyrir tollstefnu þeirra vegna
hagsmuna bænda gagnvart Ka-
nada-mönnum. Hefir þetta skotið
pappírsgerðamönnum í Banda*
rfkjunum skelk í b.ingu, og
heimta þeir þvt breytingu um
stefnu í tollmálunum gagnvart
Kanada.
&osin úr Etnn.
Gosin úr Etnu hafa aukist af
nýju.
Khöfn, 15. júlf,
Undirtektív við tillögu Breta.
Frá Lundúnum er sfmað: Tii-
lögu Eoglendinga um rannsókn
sérfræðingánefndar á greiðslu-
þoli Þjóðverja er tekið góðfús-
lega. Stungið hefir verið upp á
Taít, íyrrum iorseta, til formanns
í nefndinni. Enska stjórnin óskar
að þýzkir sérfræðingar taki þátt
f nefndarstarfinu.
Ehrhardt sloppinn.
Frá Berlín er símað: Ehrhardt
höfuðsmaður er flúinö úr fang-
elsinu í Leipzig. Hefir stjórnin
heitið 25 milljónum marka fyrir
handsömun hans. Ríkisstjórnin
ieggur ábyrgðina á flóttá hans á
herðar saxnesku stjórninni. Blöð
lýðstjórnársinna og jafnaðar-
manna álfta flóttann upphafsmerki
til aíturhaldsuppreisnar, en hvít-
liðablöðin fagna mjög.
1923
Mánudaginn xó. júlf.
159. töiubíáð.