Alþýðumaðurinn - 21.05.1966, Blaðsíða 7
Verum djarfsæknari og þróffmeiri fyrir mikilli Norðlenzkri sókn
- segir Valgarður Haraldsson námsstjóri
T MARZ sl. voru 50 ár liðin síð-
an Alþýðuflokkurinn á íslandi
var stofnaður. 50 ár eru að sönnu
ekki langur timi í sögu þjóðarinn-
ar. En þó mun mörgum mannin-
■um þannig farið að ætla, að aldrei
hafi gerzt jafnmargar og stórfelld-
ar breytingar á lífsvenjum og at-
vinnuháttum fólksins í landinu
og nú á þéssum síðustu árum. —
Jafnvel hættir okkur, sem yngri
erum og nú í dag njótum góðs af
verkum genginnar kynslóðar, að
gleyma því, að ýms sjálfsögð
mannréttindi, sem almenningur
hefur öðlazt á liðnum áruin, liaíi
kostað baráttu og fórnir.
En það voru einmitt Jiessar tak-
markanir á almennum mannrétt-
indum alþýðunnar í landinu, sem
ruddu jafnaðarstefnunni braut
hérlendis, og leiddu til þess að
Alþýðuflokkurinn var stofnaður.
Þá fyrst fer að heyrast krafan
um það, að allur almenningur fái
og eigi rétt á því að lifa og búa
við mannsæmandi kjör, — krafan
um meira atvinnuöryggi, — kraf-
an um meiri menntun, krafan um
hlutdeild í stjórn bæjar- og sveit-
arfélaga í stjórn landsins og þar
fram eftir götunum.
Hér voru að verki, bæði knýj-
andi nauðsýn og einhuga vilji al-
þýðunnar um að sameinast, sam-
einast til samstilltra átaka í bar-
áttunni fyrir bættum lífskjörum.
Þannig er Alþýðuflokkurinn
sprottinn upp úr íslenzkum jarð-
vegi. Það var félagshyggja og sam-
takamáttur íslenzkrar alþýðu, sem
gerðu Alþýðuflokkinn að veru-
lpika. Þá er líka rétt að minnast
á það hér, að þegar Alþýðuflokk-
urinn bauð fyrst fram, var kosn-
ingaréttur bundinn við 35 ára ald-
ur. Nú eru uppi raddir, og að
frumkvæði Alþýðuflokksins^ um
það, að færa kosningaaldur enn
niður, frá því sem nú er, þ. e. a. s.
frá 21 árs aldri niður í 18 ára ald-
ur. Ég tel það vel farið. Oft er á
Jiað minnst, hversu æska landsins
í dag sé mannvænleg og gjörvi-
leg, sem vissulega er rétt.
Og hví Jiá ekki að kalla liana til
meiri ábýrgðar og Jiegnskapar en
nú er gjört? En vita skaltu Jiað, —
æskumaður, — að Jiví fylgir ábyrgð
að vera kjósandi. Sú ábyrgð fylgir
að kunna að velja og hafna, vinna
og fórna, — en láta ekki stundar-
hag eða einkahagsmuni stjórna
gerðum sínum.
Þetta hafa sannir Alþýðuflokks-
menn ávallt gert sér Ijóst. Alþýðu-
flokkurinn er til orðinn vegna
fólksins og störf Alþýðuflokksins
eru unnin í Jrágu fólksins.
Ég læt nægja að benda á hina
víðtæku tryggingarlöggjöf, sem
flokkurinn heíur ávallt haft for-
ustu um, þótt ýmsir aðilar, þar á
meðal Framsóknarflokkurinn, hafi
á sínum tíma reynt að bregða fæti
fyrir eðlilegri Jrróun þeirra mála.
50 ára saga Alþýðuflokksins
liefur að sönnu ekki verið ein sig-
urganga. Þar hafa skipzt á skin og
skúrir. En vegna tímaleysis get ég
ekki rakið jiú sögu hér, þótt æski-
legt væri.
í dag er nýr uppgangstími að
hefjast innari flokksins. Stuðn-
ingsmenn Aljiýðuflokksins liafa
fylgt liði og aldrei mætt eins öfl-
ugir til bæjarstjórnarkosninga hér
í bæ og nú.
Þegar við birtingu framboðs-
listanna fjögra mátti strax sjá og
heyra á tali fólks hér í bæ, að A-
listinn hafði áunnið sér gott for-
skot. Þessi samstaða og einhugur
stuðningsmanna A-listans hefur
farið vaxandi dag frá degi og mun
verða undirstrikuð með glæsileg-
um sigri A-Iistans á sunnudaginn
kemur. Sigur, sem marka mun
tímamót í bæjarmálum Akureyr-
ar.
En hvers vegna þessi óánægja
hjá kjósendum með framboðslista
hinna flokkanna? Jú, hún er bæði
auðsæ og auðskilin.
Allir liinir flokkarnir brugðust
hrapallega því trausti kjósenda,
að mynda ábyrgan og framsækinn
bæjarstjórnar meiri hluta. Allt
síðastliðið kjörtímabil ríkti því
mesti glundroði og fyrirhyggju-
leysi um stjórn bæjarmála vegna
dáðleysis og ráðleysis bæjarfull-
trúanna.
Því segja kjósendur f dag við
þá: „Ykkar var tækifærið, en er
ekki lengur."
Annars væri svo sem fróðlegt
að fá að heyra skýringu bæjarfull-
trúanna sjálfra á því, livers vegna
Jreim þótti henta að víkja sér und-
an Jieirri skyldu að mynda ábyrga
meiri hluta stjórn. En þeir hafa
nú allir gefið kost á sér til endur-
kjörs, þótt ekki Jiar með sagt að
hugarfar þeirra sé breytt.
• Að kjósa þá aftur er sama og
að kjósa yfir sig sama glundroð-
ann.
Reyndar liggur skýringin í aug-
um uppi, þeirra var aldrei ætlun-
in að mynda ábyrgan meiri hluta.
Nefnilega með ]>ví móti liefðu
Jieir orðið að sýna sitt rétta og
sanna eðli. Þeir voru ekki og eru
ekki fulltrúar fólksins, lieldur
fulltrúar einstaklingshyggju, stöðn
unar og úreltra kennisetninga. —
Það sýnir bezt þeirra frammistaða
í bæjarmálum sl. kjörtímabil. —
Abyrgðarleysi og sýndarmennska
var öll þeirra iðja. En í skjóli
glundroðans má fela marga mis-
felluna og gera út um hrossa-
kaupin.
Ef vitnað er í Jieirra eigin orð,
stendur í stefnuskrárblaði Sjálf-
stæðisflokksins. (Reyndar segja
Valgarður Haraldsson
sumir, að stefnuskráin sé pöntuð
frá Reykjavík. Við skulum bara
vona að svo sé ekki. Eftir Jiví að
dæma má ætla, að framkvæmdir
bæjarins við Glerárgötu sé upp-
haf á nýju Miklubrautar-ævin-
týri.)
En í áðurnefndu blaði stendur,
að þeir (fráfarandi bæjarfulltrúar
Sjálfstæðisflokksins) taka að sín-
um hluta ábyrgð á framkvæmdum
eða aðgerðaleysi, — ja, takið eftir:
aðgerðaleysi bæjarins sl. kjörtíma-
bil. Vissulega hraustlega mælt, —
drengir, — en er samt ekki til of
mikils ætlast, að biðja kjósendur
um enn sterkari og öruggari áð-
stöðu til að hlúa að öllu aðgerða-
leysinu.
Blað Framsóknarmanna, Dagur,
sem hefur um árabil hrósað sér af
Jiví, að vera eina málgagn sam-
vinnuhreyfingarinnar hér í bæ,
virðist algerlega hafa dottið út úr
rullu sinni. Samvinnuhugsjónin
horfin, en í hennar stað tíundar
ritstjórinn verk fráfarandi bæjar-
fulltrúa Framsóknar: Einn bæjar-
fulltrúi byggir iðnskólann, annar
nýjan slipp. Og guð má vita, hvað
efsti maður listans tekur sér fyrir
hendur? En það hlýtur að verða
eitthvað stórkostlegt, því enn hef-
ur það ekki rúmast á síðum Dags.
Kannske Tímapressan hlaupi þar
undir bagga á síðustu stundu.
Og í gegnum pressugnýinn sker
í eyru neyðaróp efsta manns G-
listans: „Mynda Jiarf samhentan
meiri hluta um stjórn bæjarmála."
Því miður barst neyðarkallið 4 ár-
um of seint, bæjarráðið drukkn-
aði í öllu aðgérðaleysinu. Yíir-
skrilt: „Ykkar var tækifærið“, að
bjarga ykkur.
Af því sem hér áð framan er
rakið furðar engan, þótt stuðn-
ingsmenn A-listans setji Jiað efst á
oddinn, að myndaður verði ábyrg-
ur meiri hluti innan bæjarstjórn-
ar eítir kosningar.
Á þann eina hátt er hægt að
vinna skipulega og skynsamlega
að eðlilegri áætlunargerð og þró-
un atvinnu- og uppbyggingarmála
bæjarins. En Jiað eru Jieir mála-
flokkar, sem væntanleg bæjar-
stjórn kemur til með að fjalla að-
allega um.
Góðir hlustendur! Vegna tíma-
teysis get ég ekki rætt Jiessa mála-
flokka ítarlega hér. Við fulltrúar
A-listans höfum skipt með okkur
verkum og munum hver á sínu
sviði vinna að Jieim eins vel og
við getum.
Ef við lítum yfir aðgerðir bæj-
aryfirvalda í skólamálum blasa
við eftirtaldar staðreyndir: 3
barnaskólar, þar af 2 yfirfullir og
lóð umhverfis Jiann 3. er ófrá-
gengin. Kennslustundafjöldi á
viku er í lágmarki vegna kenn-
araskorts og vöntunar ú kennslu-
rými. Er ég sótti um starf við
Barnaskóla Akureyrar fyrir 14 ár-
um, voru umsækjendur 13. Nú
telst Jiað til tíðinda; ef 1 kennari
með réttindum sækir um starfann.
Einn gagnfræðaskóli með rúm-
lega 700 nemendur, sem skiptast
í bóknáms- og verknámsdeildir. Sú
skipting eins og lnin er jafnan
framkvæmd, er með öllu óraun-
hæf og hættuleg eðlilegu mati
okkar og viðhorfi til verklegrar
kennslu. Elúsrými skólans er ætl-
að fyrir um 500 nemendur. Þar er
ekkert bókasaln, engin lesstofa,
enginn leikvangur, enginn sam-
komusalur enn, og fátt eitt um
nýjungar í kennslutækni. Samt er
Jretta íjölmennasti vinnustaður
unglinga í bænum.
Svipaða sögu er að segja um
Menntaskólann, að vísu er liann
rekinn af ríkinu. Engu að síður
lilýtur bæjarfélagið að láta sér
annt um vöxt hans og viðgang.
Allt of sjaldan heyrist frá bæjar-
stjórn sú krafa, að starfsskilyrði
menntaskólans verði stórum bætt.
A ég hér einkum við kennslustof-
ur fyrir raunvísindagreinir.
Einn húsmæðraskóli, tómur.
Hann hefur þó á undanförnum
árum gegnt því mikilvæga hlut-
verki að vera annexía annarra
skóla, sem ýmist hafa verið yfir-
fuílir eða engan samastað átt.
Nú hin síðari ár hefur iðnskólinn
verið Jiar til húsa. En frá því hann
hóf göngu sína, hefur hann aldrei
átt fastan samastað, sem einkenni-
legt má kallast, í öðrum eins iðn-
aðarbæ og við teljum bæinn okk-
ar vera. Nú rofar fyrir nýjum
degi í byggingarmálum Iðnskól-
ans og einkum vegna ötullar bar-
áttu skólanefndar Iðnskólans. Ný
sett lög um iðnfræðslu livetur okk
ur til að gera enn betur í þéim
efnum. Af þessari stuttu upptaln-
ingu, sem hvergi nærri er tæm-
andi sést, að þegar á Jiessum eina
vettvangi bíða mörg verkefni úr-
lausnar.
Við þökkum vissulega, það sem
vel er gert, en okkur finnst líka að
allt of margt liafi mistekizt eða
dregizt á langinn.
Góðir Akureyringar. — Samtaka
nú — um að skapa bjartari fram-
tíð — betri bæ.
Stuðningsmenn A-Iistans, vinn-
ið vel á sunnudaginn kemur. —
Munið fundinn í Borgarbíó arin-
að kvöld.
Sigur A-listans er sigur fólksins.
Sigur A-listans er sigur Akur-
eyringa.
MYNDARLEG HANDAVINNUSÝNING
Ólafsfirði 6. maí. J. S.
IÐSKÓLINN hafði handa-
vinnusýningu þann 1. maí
og mátti sjá þar marga fallega
muni bæði pilta og stúlkna. Af
sýningagripum pilta má nefna
sófa, hjónarúm og allskonar
borð og skápa og munir stúlkn-
anna vitnuðu um alúð og falleg
handbrögð. Eiga handavinnu-
kennararnir, þau Sigrún Jóns-
dóttir og Björn Þór Ólafsson,
þakkir skilið fyrir kennslu sína.
Fjöldi fólks kom á sýninguna og
var hún öll hin ánægjuleg-
asta.
Um aflabrögð hér, er það að
segja, að flestir stærri bátarnir
eru hættir þorskveiðum og farn
ir að búa sig úr á síldveiðar, en
þó er Stígandi enn úti á troll-
veiðum. Þorskafli er enn enginn
á smærri bátana og grásleppu-
veiði hefur einnig verið treg,
enda hefir óhagstætt veður
hamlað veiðum, og er ekki ann-
að sjáanlegt en grásleppuvertíð
in verði hér mjög rýr.
... . " K: -k: * -. ..t ■{ - •
Sluðningsmenn A-lisfans kjósið snemma - AM freyslir ykkur öllum