Alþýðumaðurinn - 24.11.1966, Blaðsíða 2

BÆJARSTJÓRNARANNÁLL
(Framhald af blaðsíðu 1).
þýðuflokksins í vor og þar með
rofið eitthvert hlutleysi. Fyrir
næstsíðustu kosningar var bæj-
arstjórinn fundarstjóri á út-
breiðslufundi Félags ungra jafn
aðarmanna, og þótti engum til-
tökumál. Sjálfstæði og Fram-
sókn fengu hins vegar móður-
sýkiskast nú, af því að jafnaðar
menn stórjuku fylgi sitt. Sömu
aðilar hafa gleymt því, að aldrei
gáfu þeir Steini Steinsen, fyrr-
um bæjarstjóra, að sök, þótt
hann kæmi fram bæði sem bæj
arstjóri og yfirlýstur Sjálfstæð-
ismaður, enda munu þeir vita
undir venjulegu jafnvægi hug-
ans, að skoðanafrelsi á að ríkja
hér á landi.
Alþýðuflokknum var það
Ijóst — og er það enn ljósara
eftir liðið sumar, eins og dæmi
éýna síðar í þessari grein — að
það er óviðunandi starfsaðstaða
fyrir framkvæmdastjórn bæjar
félags að hafa ekki á bak við
sig ábyrgan meirihluta, heldur
ráðist mál fx-á fundi til fundar.
Að þessari staðreynd Ijósri og
samkvæmt yfii’lýsingum sínum
þar um í kosningunum, í'itaði
flokkui'inn Fi’amsókn og Sjálf-
stæði bréf að kosningum lokn-
um og óskaði samstai'fs við
báða flokkana um myndun
ábyi'gs meirihluta. Alþýðuflokk
ui-inn leit svo á, að þannig
mætti skapast traxxstust bæjár-
málafoi-ysta, þar sem Alþýðu-
flokkur og Sjálfstæði væri þeg
ar í stjórnarsamstarfi í ríkis-
stjórn og undir hana hefðu bæj
arfélög max'gt að sækja, en jafn
fi'amt væi'i tekið tiJlit tU þfirf-,
ar staðreyndar, að Fi'ámsókn
væri stæx-sti flokkui'inn í bæn-
um og bæx'i áumdeilanlega að
taka sinn ábyrgðai'hluta af
stjói-n bæjarfélagsins. Fram-
sókn neitaði aðild Sjálfstæðis-
ins að slíku samstarfi, Sjálf-
stæði sagðist ekki þurfa neitt
við Alþýðuflokkinn að tala, ef
Framsókn vildi ekki ganga til
hins boðna samstai'fs. Þannig
mistókst þessi samstai'fstil-
raun. Um samstarf við nefnda-
kjör vildi Sjálfstæði heldur ekki
tala við Alþýðuflokkinn. Það
var í „fýlu“. Síðar hefir Sjálf-
stæði gefið í skyn, að það hefði
verið til viðtals um samvinnu
við Alþýðuflokk og Alþýðu-
bandalag, tæpir á slíku jafnvel
enn, en flestir þar í flokki munu
þó hafa líkt álit á fulltrúum Al-
þýðubandalagsins og Fram-
sókn, að þeim sé ekki ti'eyst-
andi til ábyi'grar samstöðu og
því algert ævintýri að taka þá
í samstarf. Alþýðuflokkurinn
hefði ugglaust átt kost á því að
mynda meirihluta með Fram-
sókn einni þegar í voi', þó ekki
um ákveðna bæjarmálastefnu
til framkvæmda. Þessi mögu-
leiki.var ræddur innan Alþýðu
flokksins, en hlaut ekki byr,
þótti vai'asamur vegna leyni-
banda milli Fi-amsóknar og Al-
þýðubandalagsins, ekki rétt-
mætur gagnvart samstai'fs-
flokki í x’íkisstjói’n, Sjálfstæði,
væri annars köstur, og ekki lík
legur til að skapa bæjai’félag-
inu svo sterkan og ákveðinn
meii’ihluta, sem það vissulega
væi'i nú í þöi-f fyrir vegna
margra aðkallandi vei'kefna.
Alþýðuflokkurinn valdi því
þann kost að gei-a samkomulag
um kjör bæjai'stjóra og forseta
við Framsókn með þá von í
huga, að síðar næðist fullkomn
ara samstarf við hana og Sjálf-
stæði um málefni bæjai'félags-
ins — þegax-.kósningaskjálftinn
rynni af. Af þessum sökum
gekk Alþýðuflokkurinn eftir
fi'áfarandi báéjarstjóra, sem var
á báðum áttum að halda áfram
starfi, að gefa kost á sér til
endiirkjorS. Það var trú Al-
þýðuflokksins; að um hann gæti
tekist víðtækari og ti-austari
samstaða en nýjan mann, þar
sem hann naut almennrar viður
kenningar sem mikilhæfur bæj
arstjórí. Þessi von glæddist við
það, að bæjai'fulltrúar Sjálf-
stæðis sýndu þá ábyi'gðarkennd
að endurkjósa Magnús E. Guð-
jónsson sem bæjai'stjói'a með
Alþýðuflokk og Framsókn óum
samið.
Rýtingur í erminni
EÐ hinu í-eiknaði Alþýðu-
flokkui’inn ekki, sem síðar
kom á daginn, að Fi’amsókn
hýgðiát nota styrkleika sinn í
bæjarstjóm til árásar en ekki
ábyi'gðar á framkvæmdarstjórn
bæjarins og taka þar höndum
saman um ábyrgðarleysi við
fyrri fulltrúa Alþýðubandalags
ins. Skylt er að taka fram, að
hér áttu tveir fulltrúar Fram-
sóknar þó engan hlut að máli,
þeir Jakob Frímannsson og
Ai-nþór Þoi’steinsson, en hinum
tveimur virtist hins vegar ekki
sjálfi’átt um taugaveiklun, því
að þeir, ásamt fyrrgreindum
fulltrúa Alþýðubandalagsins,
lágu á því laginu í aljt sumar
að elta uppi hver framkvæmda-
vandkvæði bæjai'ins, mikluðu
þau og jafnvel affluttu og lét-
ust ekki vita af afsakanlegum
ástæðum, sem þeim voru þó
vel kunnar vegna afskipta sinna
og kunnleika af bæjarmálun-
um, heldur létu í sífellu að því
liggja á bæjai’stjórnarfundum
eða í málgögnum sínum, að hér
ætti bæjarstjóri einn sök. Nú
átti að taka Alþýðuflokkinn
steinbítstaki, svo að honum
kæmi ekki til góða kosninga-
sigui-inn frá í vor. Fyrsta skref-
ið skyldi vera að brjóta niður
álit bæjax-stjói'ans meðal bæjar
búa.
Til hins íti-asta var notað, að
bæjarstjórinn lá vel við höggi
í augum þeii'i'a, sem ekki
þekktu nákvæmlega til allra
aðstæðna:
Fráfai'andi bæjai'i'áð — sem
Alþýðuflokkurinn átti ekki
fulltrúa í — hafði skotið sér
undan því að ákveða afdi'átt-
ai'laust í hvaða gatnafi-am-
kvæmdir skyldi í'áðist árið
1966, þ. e. í sumar, hvað mal-
bikun snerti. Einbýlishúsa-
gatan Hamragei'ði var hins
vegar ákveðin.
Sömuleiðis hafði fráfarandi
bæjarráð skotið sér undan
því, að endui-skipuleggja alla
verkstjói-n bæjai-fram-
kvæmda.
Þegar svo allt gei'ðist, að
seint voraði, verkstjórnin
hafði ekki getað tryggt sér
xxægan mannskap, Hami-a-
gerði í-eyndist miklu dýi’ara
og seinunnai'a í lagningu en
menn höfðu haldið og malbik
un komst af þessum sökum
seint í gang, ui'ðu bæjai'búar
vonsviknii’, og á þessa von-
brigðasti-engi þótti Framsókn
og Alþýðubandalagi sjálfsagt
að leika af hjartans lyst. Er
það bættist enn við, að frá
fyrra ári var ekki nægilegt
til af undii'byggðum götum
til að malbika í sumar og því
þótt rétt að vinna malbikun-
arverk fyrir flugvöllinn og
nýta þannig betur malbikun-
arvélakost bæjai'ins í sumar
■ en ella hefði verið hægt,
vissu bæjarbúar margir ekki
hver var ástæðan, héldu sum
ir, að hér væi'i óstjói-n að
vei-ki, og enn fannst Fram-
sókn og Alþýðubandalagi
sjálfsagt að taka undir þann
. söng. Bæjarstjóranum skyldi
um kenna.
Ryk af fótum
Ú hefir það gerzt, að Magn-
ús E. Guðjónsson hefur
óskað eftir lausn frá bæjar-
stjórastarfi og verið veitt hxin.
Hann kveður ástæður fyrir
lausnarbeiðni algerlega per-
sónulegar og sér hafi ætíð fall-
ið vel samstai-fið við bæjai'full-
trúana. Hann er kurteis maður
og óádeilinn, svo sem allir
þekkja, og ber aldrei frá sér,
þótt á hann sé ráðizt.
Hitt getur engum dulizt, sem
fylgzt hefii' með „fýlu“ Sjálf-
stæðisfulltrúanna í bæjai'stjói-n
í sumar og taugaveiklun þre-
menninganna Ingólfs Árnason-
ar, Sigurðar Óla Brynjólfsson-
ar og Stefáns Reykjalín, sem
hver hefir reynt að yfii'bjóða
hinn í aðfinnslum og ádeilum
á framkvæmd bæjai-mála, að
bæjai'stjói'inn hafi hlotið að
hugleiða, hvaða tilgangur væri
í því að sóa starfskröftum sín-
um fyrir slíkan „meii'ihluta".
Alþýðuflokkurinn hefði að vísu
kosið, að bæjai'stjórinn hefði
gefið „sjúklingunum“ lengi'i
frest.til endui'bata, því að það
er trú flokksins, að allir þessir
menn séu svo greindir og hafi
þær artir til bæjai'félagsins, að
þeir sjái innan tíðar að svona
bæjax-málaafstaða er ófær og
þeim til vanvirðu, en bæjar-
félaginu til stóx-skaða.
Vel má hins vegar vera, að
bæjarstjói-inn sjái rétt, og
„chokbehandling“, sem Dansk-
urinn kallai', sé eina vonin
til að kippa nefndum bæjar
fulltrúum í stai'fhæft ástand.
Það leiðir reynslan í ljós.
„Chokkið“ leynir sér a. m. k.
ekki, af fyrstu viðbrögðum að
dæma, en ennþá er beðið eftir
lækningunni.
Ábyrgð
OG lækningin verður að lýsa
sér í myndun samhents
ábyi’gs meirihluta að baki fram
kvæmdarstjórnar bæjarins, þar
sem samið hefir verið um endur
skipulagningu á verkstjóm bæj
arframkvæmda og eftir hvaða
röð vei’kefnin skuli tekin.
Segja má, að þessi kvöð hvíli
fyrst og fremst á Framsókn og
Alþýðubandalaginu, þar eð viss
ir fulltrúar þeirra hafi vitandi
vits stuðlað að því að gera nú-
verandi bæjax-stjóra illvinnandi
í stai'fi. Vitað er hins vegai', að
nú er það enn fjarlægara en í
voi', að þessir aðilar vilji gang-
ast undir slíka ábyrgð.
En geta þá þeir í „fýlunni“ og
„ádeiluskáldin11 miyndað meiri-
hlutá? sþyx-ja einhverjir. Þeiri-a
sameiginlegi áhugi Ibeinist að
því að halda Alþýðuflokknum
niðri, óttaslegnir af kosninga-
SÍÐASTLIÐIÐ þriðjudags-
kvöld fór fram fyrsta um-
ferð í meistai'a- og fyx’staflokki
Bridgefélagsins. Úrslit í meist-
ai-aflokki urðu þau að:
- Tvær nýjar bækur
(Framhald af blaðsíðu 8.)
Syðra-Hóli mun mörgum kær-
komin, en fyri’i bækur hans,
Mannaferðir og fomar slóðir og
Hrakhólar og höfuðból skópu
höfundi mikilla vinsælda, en
eins og kunnugt er, er höfund-
ur nýlega látinn og lézt hann
skyndilega fyrir aldur fi'am, og
minnist séi'a Gunnar Ái'nason
höfundar í ýtarlegri grein í upp
hafi bókai'innai'.
Frágangur beggja bókanna er
einkar vandaður af hendi út-
gefandans.
sigri flokksins sl. vor. Borin von
er það. Hvoi’ki Fi'amsókn né
Sjálfstæði geta unað hinu að
eiga bæjai'stjórann og þar stend
ur hnífurinn í kúnni.
Vildu þeir þá taka Alþýðu-
bandalagið með og gefa því eft-
ir bæjarstjórann, svo að hvor-
ugur hinna „stóru“ hrósi sigri
yfir hinum? Enginn treystir
Ingólfi, er svarið.
Eftir eru þá tveir möguleik-
ar: að efna til nýrra kosninga,
þar eð enginn stai-fhæfur meiri
hluti fáist. í bæjarstjórninni,
eða mynda þann meirihluta,
sem Alþýðuflokkurinn vildi
þegar í vor að væri myndaður:
Alþýðuflokkui', Fi-amsókn, Sjálf
stæði, það er stjóx’narflokkarn-
ir og stæi'sti stjói-narandstöðu-
flokkurinn, sem jafnframt er
stærsti flokkui-inn í bænum.
Næðist góð samstaða með þess-
ari „blokk“, á hún að geta lyft
grettistaki fyi’ir þennan bæ, og
okkur er þess vissulega þörf.
Alþýðuflokkurinn er enn
reiðubúinn til slíks samstarfs,
þótt hann liggi ekki á þeirri
skoðun sinni,' að honum þyki
sumarið hafa verið grálega not
að og hann muni gera ákveðn-
ar kröfur um forystu í þessu
samstai-fi, svo að það í-enni síð-
ur út í sandinn, og að samið
verði nákvæmlega um helztu
málin, svo að ekki vei'ði fi-á
samningum hlaupið, Þetta telur I
hann skyldu sína gagnvart kjós
endum sínum, og skyldu sína
gagnvart bæjarfélaginu í heild.
Honum er það ljóst, að vand-
fundinn verður maður í stað frá
farandi bæjarstjói'a, en það
skai'ð verður að fylla, svo vel
sem vei’ða má. Eftir því bíður
bæjarfélagið. En til þess að
þetta megi takast, verða þá
vissir bæjarfullti'úar að hætta
að vei’a í „fýlu“ og aðrir að
kasta rýtingi úr ei-minni. Þeirra
er valið.
Halldór vann Mikael 4—2
Knútur vann Óla , 6—0
Óðinn vann Stefán 4—2
Soffía vann Baldvin 4—2
Leikar í fyrstaflokki fóru svo
að:
Guðmundur vann Magna 4—2
Bjarni Sv. vann Bjarna B. 6—0
Gunnlaugur vann Garðar 6—0
Næsta umferð verður spiluð
n. k. þriðjudagskvöld kl. 8.
VINSÆLL DÓMARÍ
ER HANN TIL spyi-ja eflaust
mai'gir. í Argentínu er
knattspyrnudómari Ramon
Cai'da að nafni og hefur hann
dæmt í 20 ár og aldi’ei hefur
hann vísað manni af leikvelli
þó oft sé mikill hiti í-leikjum <
þai'. Hann er daufdumbux'. i
Frá Bridgefél. Akureyrar