Alþýðumaðurinn - 01.12.1966, Blaðsíða 2

Þessa mynd tók Bjarnleifur Bjarnleifsson af flokksþingi jafnaðarmanna.
SAMÞYKKTIR FLOKKSÞINGSINS
Nauðsyn verðstöðvunar.
31. þing Alþýðuflokksins álykt-
ar, að veigamesta viðfangsefni
íslenzkra stjórnmála og efna-
hagsmála sé nú að sameina öll
þau öfl sem mestu geta ráðið
um framvinduna, um að varð-
veita og treysta þá hagsæld,
sém íslendingar hafa öðlazt á
undanförnum árum, tryggja
áframhald stöðugrar atvinnu
Jyrir alla, koma í veg fyrir
óþarfar hækkanir og óraunhæf
ar kauphækkanir, en halda jafn
framt áfram sókn síðustu ára á
sviði atvinnumála, félagsmála
og menntamála.
Undanfarið árabil hefur ver-
ið skeið örra framfara á íslandi.
Þjóðarframleiðslan hefur vax-
;ið mikið, bæði vegna góðs afla,
"nýrrar tækni og betri skilyrða,
'sem frjáls innflutningur og
traust efnahagsstjórn hafa skap
að. Jafnframt hefur verðlags-
‘;þróun erlendis verið svo hag-
istæð, að þjóðartekjur hafa auk-
jizt örar en nokkru sinni fyrr.
■Og ekki er það sízt mikilvægt,
að kjör launþega hafa, þegar á
.^allt er litið, batnað í réttu hlut-
■ falli við aukningú þjóðartekn-
- anna.
Það vandamál sem erfiðast
hefur reynzt að leysa, er verð-
bólgan. Hins vegar hefur hún
ekki til þessa valdið útflutnings
atvinnuvegunum og þjóðarheild
inni óviðráðanlegum erfiðleik-
um vegna þess, hve ört fram-
leiðsla hefur aukizt og verðlag
hækkað á íslenzkum afurðum
erlendis undanfarin ár.
En alltaf má búast við breyt-
ingum á þróun í efnahagsmál-
um. Hér á landi, eins og með
öðrum þjóðum, verða áraskipti
að framleiðsluskilyrðum og við
skiptakjörum. Nú á þessu ári
hafa orðið miklar breytingar á
útflutningsverðlagi, íslending-
um í óhag, og jafnframt er ekki
um að ræða söm.u aukningu í
veigamiklum greinum útflutn-
ihgsframleiðslunnar og áður
var. Þetta hefur valdið nýjum
viðhorfum í íslenzkum efnahags
málum.
Engum ábyrgum manni mun
geta blandast hugur um, að út-
flutningsatvinnuvegirnir rísa
eins og nú standa sakir ekki
■undir hækkuðum framleiðslu-
kostnaði. Hækkun framleiðslu-
kostnaðar innanlands getur nú
ekki haft annað í för með sér
en minnkaða útflutningsfram-
leiðslu og þá um leið minnkaða
atvinnu. Minnkandi útflutnings
framleiðsla og minnkandi at-
vinna mundi hafa í för með sér
lækkaðar tekjur alls almenn-
ings, minnkandi innflutning,
minnkandi framleiðslu innlendr
ar vöru og þjónustu og versn-
andi lífskjör. Það er einmitt af
þegsum sökum, að brýnasta
verkefnið nú er að halda verð-
lagi innanlands stöðugu. Það er
nÚ Tnesta hagsmunamál alls al-
mennings ár Islandi. Undir því
er ' vérðveizla góðra lífskjara
hans kotnln.
31. þing Alþýðuflokksins tel-
ur, að nauðsynlegt sé, að heils-
hugar samstarf takist milli sam
taka launþegár atvinnurekenda
og ríkisvalds um, að um sinn
verði engar breytingar á inn-
lendu verðlagi og að ekki verði
þær breytingar á kaupgjaldi,
sem geri verðstöðvunina ófram
kvæmanlega.
Þess vegna felur þingið mið-
stjórn flokksins, þingflokki
hans og ráðherrum að vinna að
því að þetta markmið náist,
þannig að þjóðin geti horft fram
á næstu ár í von um hagsæld,
atvinnuöryggi og stöðugt verð-
gildi peninga.
Efnahags- og atvinnumál.
Flokksþingið telur, að þótt
mikill árangur hafi náðst á und
anförnum árum á mörgum svið
um íslenzks atvinnulífs og fjár-
hagsmála, þá sé nú þörf brýnna
aðgerða á mörgum sviðum, eink
um og sér í lagi vegna þeirrar
breytingar, sem átt hefur sér
stað á viðskiptakjörum þjóðar-
innar á þessu ári. Vill þingið í
því sambandi séi-staklega benda
á eftirtalin atriði:
1) Sjávarútvegur hefur verið
og verður sá atvinnuvegur ís-
lendinga, sem um ófyrirsjáan-
lega framtíð mun færa þeim
drýgsta björg í bú, þar eð fram-
leiðni í sjávarútvegi er án efa
meiri en í öðrum atvinnugrein-
um. f tíð núverandi ríkisstjórn-
ar hefur fiskifloti þjóðarinnar
margfaldazt, ný veiðitækni ver
ið teki'n upp og vinnslustöðvum
í landi fjölgað meir en nokkru
sinni fyrr. Aflatergða og verð-
fall erlendis valda sjávarútvegn
um nú tímabundnum erfiðleik-
um. Þess vegna telur flokksþing
ið, að sinna verði sérstaklega
erfiðleikum togaraútgerðarinn-
ar og minnstu bátanna, bæði
af atvinnuástæðum og til þess
að tryggja áframhaldandi fjöl-
breytni í sjávarútveginum. í
þessu sambandi leggur þingið
áherzlu á nauðsyn fiskistofn-
ana, m. a. með fiskirækt. Enn-
fremur bendir þingið á nauðsyn
þess að endurskipuleggja fisk-
vinnsluna á grundvelli heildar-
áætlunar, þar sem tekið sé til-
lit til skilyrða til hráefnisöflun-
ar og atvinnuaðstæðna.
2) Framtíðarþróun íslenzks
atvinnulífs mun án efa í vax-
andi mæli byggjast á stóriðju,
er hagnýti vatnsorku og jarð-
hita landsins, bæði til fram-
leiðslu útflutningsvöru og vöru
og þjónustu til sölu innanlands.
Til að auka tæknikunnáttu í
landinu og tryggja nægilegt fjár
magn til þess að koma á fót
slíkum stóriðnaði, er sú sam-
vinna, sem nú hefur tekizt í
þessum efnum við erlenda aðila,
æskileg og gagnleg. En almenn-
ur smærri iðnaður mun ávallt
gegna mikilvægu hlutverki í ís
lenzku atvinnulífi. Þarf að bæta
skilyrði hans til aukinnar hag-
ræðingar og vélvæðingar og
h'yggja honum hæfilegan aðlög
unartíma vegna breyttra að-
stæðna.
3) Málefni íslenzks landbún-
aðar þarfnast gagngerrar endur
skoðunar. Skipulagsleysi í fram
leiðslumálum hans hefur valdið
því, að framleiðsla landbúnaðar
afurða hefur vaxið langt um-
fram innanlandsþarfir, svo að
flytja hefur orðið til útlanda
mikið magn af íslenzkum land
búnaðarafurðum. En samtímis
er bilið milli framleiðslukostn-
aðar innanlands og söluverðs'er
lendis, orðið svo breitt, að þótt
greitt sé 10% alls framleiðslu-
verðmætisins eða nær 250 millj
ónir króna af almannafé í út-
fíutningsuppbætur, þá dugar
það ekki til þess að tryggja
bændum grundvallarvérð fyrir
framleiðsluna. Verður því að
endurskoða frá grunni stefnuna
í framleiðslumálum landbúnað
arins, miða framleiðsluna aðal-
lega við innanlandsþarfir, gera
áætlanir fram í tímann um fram
leiðsluþörfina og skipuleggja
hagnýtingu byggilegra jarða,
auka hagræðingu í landbúnað-
inum og með þessum hætti
stefna að því tvennu, að lækka
framleiðslukostnaðinn og bæta
lífskjör hinna smærri bænda.
4) íslenzkir neytendur hafa
notið mikilla hagsbóta af því, að
innflutningsverzlunin hefur á
undanförnum árum verið gefin
frjáls og vöruúrval á innan-
landsmarkaðnum þess vegna
stóraukizt. En verzlunin er dýr
bæði heildverzlunin og smásölu
verzlunin. Stuðla þarf að bætt-
um rekstri og aukinni hagræð-
ingu í vcirudreifingu, til þess
að draga úr verzlunarkostnað-
inum og lækka vöruverð. Efla
þarf samtök neytenda til þess
að þau geti staðið vörð um hags
muni þeirra. Ennfremur er tíma
bært að endurskoða verðlags-
löggjöfina og taka upp ítarleg
ákvæði til að koma í veg fyrir
einokun og hringamyndun.
Fylgjast verður af athygli með
þróuninni í viðskiptamálum
Vestur-Evrópu vegna starfsemi
viðskiptabandalaganna tveggja
og gæta íslenzkra viðskiptahags
muna á því sviði.
5) Fjármálastjórn ríkisins
verður nú að miða við halla-
lausan ríkisbúskap, enda sam-
rýmist það eitt þeirri viðleitni,
að halda verðlagi stöðugu.
Stjórn peningamála sé við það
miðuð að örva sparnað og full-
nægja þannig heilbfigðri eftir-
spurn eftir lánsfé.
Utanríkismál.
Alþýðuflokkurinn telur, að
utanríkisstefna íslendinga eigi
að mótast af því fyrst og fremst
að tryggja fullveldi þjóðarinnar
og lýðræðislegt stjórnarfar í
landinu og ennfremur af því að
h'yggja vinsamleg samskipti við
allar þjóðir og að leita eftir við
skipta og menningartengslum
við sem flestar þeirra. Þá telur
Alþýðuflokkurinn, að stuðla
beri, eftir því sem frekast er
unnt, að eflingu friðar og frels-
is í heiminum, en það telur
flokkurinn að bezt verði gert
með því að Sameinuðu þjóðirn
ar verði efldar, friðagæzla
þeirra verði styrkt, með öflugu
lögregluliði, er geti jafnan ver-
ið til taks, hvenær sem á þarf
að halda til þess að koma í veg
fyrir vopnuð átök milli þjóða,
en ágreiningsmál þeirra sett
niður með friðsamlegum hætti.
Til þess að ná þessu marki tel-
ur flokkurinn ennfremur að
stuðla beri að almennri afvopn-
un og banni gegn notkun kjarn
orkuvopna. — Unz þetta verð-
ur að veruleika, telur Alþýðu-
flokkurinn óhjákvæmilegt, að
frjálsar þjóðir myndi með sér
bandalög til áð spyrna gegn út-
breiðslu ofbeldisstefna, og að ís
lendingar taki þátt í þeim, þar
sem flokkurinn telur hlutleysis
stefnuna óraunhæfa. Flokkur-
inn telur, að aðþjóðasamstarf á
mörgum sviðum sé nú höfuð-
nauðsyn, m. a. til þess að binda
endi á nýlendustefnu og stuðla
að því, að lífskjör í þróunar-
löndunum batni. í því sambandi
vill flokkurinn stuðla að því, að
fæðuöflunarmöguleikar allsstað
ar í heiminum verði nýttir bet-
ur en nú er gert. Alveg sér-
staklega vill flokkurinn benda
a nauðsyn þess, að ofveiði eigi
sér ekki stað, þannig að fiski-
stofnarnir gangi ekki til þurrð-
ar, og bendir í því sambandi á
þá höfuðnauðsyn fyrir íslend- ,
(Framhald á blaðsíðu 5). ,