Víðir - 23.03.1929, Síða 2

2
VIII r
- Kemur út einu sinni í vii;u. -
Ritstjóri:
ÓLAFUR MAGNÚSSON.
Sími 58. Pósthólf 4.
Verð:
Innanbæjar kr. (L50 á mánuði,
úti um land kr. 6.50 árganguiinm
Augiýsingaverð: kr. L50 cm.
unisininn sannkallabur „gleði-
boðskapur".
þeir cru nógu klókir til þess
að sjá, að með því að gerast al-
þýðuvinir og nota hyggjuvit sitt
til þess, nð aia á öfund hinna
fátæku ti! efnalegra, sjálfstæðra og
velefí'.aðra meðbræðra, að þá geta
þeir komist hjá l'kamlegu erfiði
að mestu — og lifað á því, að
tala hátt og taka munninn nógu
fuiian í ræðu og riti.
þótt gera megi ráð fyrir, að
til sjeu heiðarlegar undantekn-
ingar og til sjeu menn hjer á
la idi, semeru Kominunistar með
lifí og sái, af' einlægri trú á á-
gæti þeirrar stefnu, þá mun hitt
þó algengara, sem áður var getið,
aö menn þessir sjeu lýðskrum-
arar, sem viija láta iyfta sjer fyr-
irhafnar lítið upp í mannijelags-
stiganum, sem þeir nentu ekki
að klifra. — Bitlingar, bæjarful’-
trúa- og þingsæti, er hið heill-
andi fúrðuljós, sem þeir grilla í
fjarsýn.
Fáir munu efast um, að Komm-
unistarnir hjer í bæ, sem raun-
ar ganga með grímu jatnaðar-
menskunnar, muni af sauðahúsi
þeirra síðast nefndu — lýð-
skrumaranna.
Engir sannir Kommunistar
myndu tala nje rita eins óvitur-
lega eins og ísleifur og ritstjórar
Vikunnar.
Engir sannir Kommunistar
myndu, eins og þessir menn,
berja hausnum við steininn óg
segja alt lýgi, sem andstæð- •
ingar þeirra halda fram, eða
kalla þá alla heimskingja, því að
að það spillir mest þeirra eig-
in málstað — og er altof aug-
ljós yfirlýsing um að vera þrot-
Inn að rökum.
Ræður þeirra og ritsmíðar
hafa alt emkenni lýðskrumar-
anna — stór orð og fullyrðing-
ar — en rökin vanta.
öðrum sjávarútvegsmönnum í Ed.
frv.. þar sem SKorað vaf á stjórn-
ina, að láta undirbúa lánstofnun
fyrir sjávarútveginn.
Ekki virðist honum heldur
hafa verið kunnugt um, að á
þinginu 1928, flutti J. þ. J. og
aðrir íhaldsmenn í Nd. frv. um
eflingu fiskveiðasjóðs í þessu
skyni. Frv. gekk þá ekki fram.
Nú í ár hafa þeir enn flutt frv.
sama efnis og eru meiri líkur tíl
þess, að það komist fram í þeirri
mynd, að bátaútveginum verði
gagn að. Verður gert ráð fyrir
stofnlánadeild og reksturslána-
deild.
Annaðhvort hefur þessi „skyn-
sami útgerðarmaður“ {j. þ. Víg-
lundssonar ekki vitað um neitt
af þessu — og bendir það þá
til takmarkaðrar skynsemi, að
dæma um mál, án þess að vita
nokkur deili á því — og óhlut-
vendni að áfellast aðra í því
sambandi. Eða þá að hafi mað-
urinn vitað þetta, þá hafi hann
notað sjer ókunnugleik þ. þ. V.
til þess að blekkja hann — og
er þaö óþokka bragð, að gera
slíkt á annara kostnað.
Væri maður þessi þá álíka lyg-
inn og óhlutvandur eins og hann
er skynsamur að áliti þ. þ. V. —
og óvíst hvort þorsteinn hefur
nokkurn heiður af því að nota
hann sem heimildamann sinn.
Eða hvað finst þ. þ. V ?
Þ. Þ. V. og1
rbeinaf-fræðsla haiis.
Skynsamur -en lýginn?
þorstemn þ. Víglundsson segir
í Vikunni 9. inars, að hann hafi
átt tal við „skynsaman útgerðar-
mann“ eftir þingmálafundinn. —
þessi skynsami maður fræddiþ.
þ. V. á því, að Jóh. þ. Jósefs-
son hefði ekkert gert fyrir sjáv-
arútveginn.
þessum gáfumanni hefur ekki
verið kunnugt um, að á þingi
J927 flutti Jóh. þ< Jós. ásamt
þorsteinn barnakennari Víg-
lundsson, hefur í 16. og 17. tlb.
Vikunnar, ráðist á Jóhann þ.
Jósefsson, alþm. og kennir hon-
um grein, sem jeg skrifaði
hjer í blaðið fyrír nokkru og
nefndi „Bitlingafræðsla barna-
fræðarans“.
Kveður hann J. þ. J. „ekki
vanta hreinlyndið". Finst mjer
hlægllegt að sjá slíkan mann
tala um hreinlyndi. Œtti hann
fyrstað gá að, hvort hann hefur
nokkuð af því sjálfur, áður en
hann fer að brigsla öðrum um
vöntun á því.
Finst þ. þ. V. það kanske
hreinlyndi, að kenna J. þ. J.
grein er hann á ekkert í? það
ætti að vera öllum skylt, að
sýna hlutvendni í frásögn um
menn og málefni, en fremur öðr-
um virðist þeim skylt, að gæta
varúðar í þeim efnum, sem bjóða
sig fram til þess, að fræða fólk
eða kenna því. Alþýða manna á
heimtingu á því, að slíkir menn
sjeu vandaðir og að þeir stað-
hæfi það eltt, er þelr vita rjett.
Barnakennarinn segir margt í
áðurnefndum ritsmíðum s’num,
þar á meðal, að hann sje and-
vígur Jóh. þ. Jósefssyni vegna,
þess, að hann þekki kaupmenn
á Austurlandi — að illu —. En
hvað kemur það J. þ. J. við ?
£Öa hvaða sök á J. þ. J. á því,
G. J. Johnsen.
3 punda línur
fást f
Versill 11 Gr. J. *f ohiiNen.
Kven- og barnaskófatnaður
ódýrt en vandað f niiklu úrvali
Vershin Gr. J. JohiiNen
Karimannafatnaður
jakkaföt einhnept ogtvíhnept
falleg - vo
— nýkomið í
Verslun Q
þótt kaupmenn á Ausmrlandi hafi
ekki verið við kennar.ins hæfi ?
Ekki er mjer kunnugt um á-
stæður kennarans til þessarar
andúðar til kaupm. á Austur-
landi, en æði fávíslegt og bros-
legt sýnist það vera, að leggja
fæð á eða ofsækja mann í öðr-
um landshluta vegna viðskifia þ.
þ. V. við kaupm. á Austurlandi.
Myndi það vera rjett, þóit Jóh
þ. Jósefsson hefði það álit á
þorst. þ. Víglundssyni, að hann
væri óhæfur kennari vegna æs-
inga — og þarafleiðandi skað-
legra áhrifa á unglingana — að
hann hefði andúð á öllum kenn-
urum vegna þessa eina ? Nei,
það myndi honum aldrei detta í
hug — enda sjá allir hvílík fá-
sinna slíkt er.
þá lýsir þorst. þ. Víglundsson
það „rakalaus ósannindi", að
„Tírninn* hafi vjefengt skýrslur
ríkisgjaldanefndarinnar. Til þess,
að sýna hvað þ. þ. v. er vand-
ur að heimildum, vil jeg taka
fram, aðí41. tlb. „Tímans" 1928
eru tölur, sem teknar eru upp
úr skýrslu ríkisgjaldanefndarinn-
ar nefndar „Falskar tölur".
Hvernig eru það þá rakalaus
ósannindi, að „Tíminn“ hafitalið
skýrsluna óábyggilega?
Hver er það sem fer með ó-
sannindi, herra barnakennari ?
Annars eru þessar blekkingar
ekki annað, en sem búast mátti
við Irá þeim manni, ef dæma
má af alskiftum þeim, sem hann
hefur haft hjer af opinberum mál-
um á mannfundum ogíVikunni,
því þar hefur hann sýnt sjerstaka
óhlutvendni, sjer til lítils sóma.
Ekki sje jeg ástæðu tii, að elt-
ast frekar við firrurnar í þess-
um ritsmíðum þ. þ. V., enda eru
þær öllum svo augljósar. Meðal
annars glamur hans um það, að
nduð — ódýr
miklu úrvali —
J. Johnsen.
Gunnar Ólafsson hafi fenglð
bitlinga. Líklega vita það flestir,
aðrir en þessi maður, að þing-
fararkaup telst ekki með bitling-
um, nje heldur afgreiðsla skipa
eða afhending olíu og innheimta
á andvirði hennar, ásamt öðrum
slíkum störfum. Tæplega er
hugsanlegt, að maður, sem gefur
sig að því, að uppfræða almenn-
ing, viti ekki betur og verður
því að ætla, að alt hans glamur
um þessi mál sje gegn betri vit-
und. Athugavert er það, hvílík
vandræði það eru að hafa slíka
menn til þess að uppfræða æsku-
lýðinn og verður ef til vill síðar
tími til þess að atliuga þetta nánar.
Allir sem til þekkja vita, að
viðtal við „skynsaman útgerðar-
mann“ er ekki annað en heila-
spuni hins nauða ómerkilega
barnakennara því alls enginn
meðal útgerðarmanna hjer mun
hugsa eða tala þessu lfkt. Er
það því í þessu sem öðru, að
maðurinn veit fátt og skilur
lítið í þessum efnum, svo að
fáviskan og öfundin til þeirra,
sem honum eru fremrl, hlaupa
með hann f gönur.
Fundarmaður.
Kviktnyndahúsin*
það er sjaldnast margt um að
velja fyrir okkur Vestmannaey-
inga, ef við ætlum að skemta
okkur eitthvaö „út á við“. —
Aðal skemtanirnar eru kvik-
myndasýningar og svo dansleik-
ir sem hjer eru all tíðir.
Samkomuhús eru hjer engin
góð, svo ekki eykur það á á-
nægjuna. .
það eru aðallega kvlkmynda-
húsin og sýningar þeirra, sem