Víðir - 01.06.1929, Side 5

1. júní 1929.
5
Flugferðir.
ViÖ og viö bregður fyrir f
blöðunum aÖ hinir og þessir
flugmenn ætli sjer í fiugferðir
milli heimsálfanna. Flug þessi
vekja ávalt mikla athygli þvf í
raun og veru eru þau eins og
fyrirbobar þess, sem er von á.
FlugfefÖanna, sem þegar tímar
líða fram munu gera heitninn
minni, en mennina stærri.
FjarlægÖirnar hverfa og uní
leiö verður biliö milli þjóðanna
minna. þjóðarkrlturinn minkar
bræðrarlagið vex.
Nýja og eftlrtektarverða tll-
raun til hagnýtra flugferöa milli
Ameríku og Evrópu er nú verið
aö stofna til.
Hugmyndin er að setja átta
„seadromes* eða eyjar á flotl,
sem með 380 (sjó) mílna milli-
bili á að leggja fyrir atkerum í
Atlantshafinu og eiga aö vera
flugvjelastöðvar á leiðinnl.
Fyrst þegar hlnn hugmynda-
ríki hugvitsmaður — Armstrong
hsitir hann — vakti máls á
þessu var hlegið að honuth. En
honum hefur tekist aö sannfæra
menn um, að þetta er engin vit-
leysa og a. m. k. sje alls ekki
ómögulegt og jafnvel l'klegt að
takast megi aö gera mannvirki
þessi, þannig úr garöi, að þau
standist úthafsöldurnar og h ð
ógurlega umrót Atlantshafsins.
' ,Eyjar“ þessar eiga aö vera
1200 feta langar og 200 feta
breiöar nema um miðjuna, þar
eiga þær að vera 400 feta brelð-
ar og er ætlait til að þar sje
rúm handa gistihúsi og ÖÖrum
amtá vx •
7/i Otr*
byggingum. BurÖarafliÖ á að vera
50000 smálestir, en 10000 smá-
lestir af járni og stáli á að nota
í byggingu þessa. Burðarflötur-
Inn á að vera 100 fet yfir sjiv-
armál og standa á mörgum ,fót-
um“, sem eru meö geymum
50 fetum undir yfirboröi sjávar-
ins. Eyjarnar eiga að koma milli
New-York og Lissabon. Hver
þeirra er áætlað að kosti 61/*
miljón króna og þykir slíkt lítil-
ræöi, ef þær að eins ná tllgangi
sfnum.
þ>að sem talið er áhættumest,
er að ,atkerisfestarnar“ slitni.
þær verða að vera um 21000 fet
4 lengd og þyngd þeirra sjálfra
er aðaláhyggjuefnið. En Arm-
rtrong hvaö hafa sannfært ajcr-
fræöínga um að hann geti gert
festarnar svo úr garði, að þær
verði mun sterkari on á þarf að
halda.
HvaÖ sem þessu liöur mun
reyndin bráöum skera úr þeisu.
Eftir lok þessa árs er gert rál
fyrir aö fyrsta eyjan verði iögÖ
fyrir atkerum miöja vegu milll
New-York og Bermudaeyjanna.
Smíðin er þegar fyrir nokkru
byrjuð.
f sambandi við þetta langar
mig að minna á hugmvnd mína
um „fljótandi brlmbrjót* hjer í
Vestmannaeyjum.
það hefur verið reynt að gera
lítið úr þeirri hugmynd elns og
hún væri einhver fáráölings-
draumórar. En þótt nú sje svo,
aö búiö sje að verja hundruðum
þúsundum króna of mikiö f Htt
nýta höfn eða a. m. k. alls ó-
nóga, er jeg þeirrar sannfæring-
ar aö mikiö mætti úr bæta og
jafnvel bæta aö fullu, væri með
fljótandi brimbrjótum búin til
hafskipahöfn milli Klettsnefs og
syðri hafnargarðsins.
Jeg efast ekki um, aö þetta sje
kleift. Hve örugg sú skipalega
getur orðið veit jeg ekki. Held-
ur ekki hve mikiö þetta mundi
kosta.
þetta er rannsóknarefni. Lík-
lega ekki okkar heldur þeirra,
sem eftir okkur koma. því viÖ
eigum hvorki miljónir Vestur-
heimsmanna, áræðni þeirra eða
framtakssemi. ViÖ eigum jafnvel
fáa, sem þora að hugsa. það or
ein skýring þess, að menn skuli
álíta frágangssök aö festa hjer
brimbrjótskorn þegar kleift er
taliö að leggja stórkostlegum
flekum svo örugt sje út f regin-
djúpi miðra Atlantsála.
Kr. Linnet.
Bæjarstjórnar-
fundur
var haldinn siðast liöiö mánu-
dagskvöld. — HafÖi verið tvls-
var boðað til fundar nokkru áð-
ur, en ekki orðlð fundarfært. —
En á mánudaginn brá svo við,
aö allir mættu.
Á dagskrá voru þessi mál:
1. Fundargerðir byggingarnefndar
frá 12., 15., 21. og 25. mai s. 1.
2. FundargerÖ rafmagnsnefndar
frá 15. mai s. 1.
3. FundargerÖ fjárhagsnefndar
frá 15. og 21. mai s. 1.
4. SigríÖur Jónsdóttir fer fram
á meömæli bæjarstjórnar með
veitingaleyfl.
5. Umsóknir um sundkenslu-
starfann.
6. Brjef frá konsúl G. J. John-
sen, dagsett 9. mai s. 1. við-
víkjandi rekstri sjúkrahússins.
7. Elín Vigfúsdóttir fer fram á
meðmæii bæjarstjórnar um
styrk úr sjóði Hjálmars Jóns-
sonar.
8. LúÖrasveit Vestmannaeyja fer
fram á 600 króna stýrk til
þess að launa kennara í sum-
ar.
6. Brjef frá Erlendi Árnasyni
dags. 11. apríl 1929, um eft-
Irgjöf skuldar við bæjarsjóð.
10. Utan dagskrár. Samþykt að
auglýsa byggingarfulltrúa starflð.
AfgreiÖsla málanna fór þannig:
FundargerÖir byggingarnefndar
voru samþyktar.
Um fundargerð rafmagnsnefnd-
ar urðu nokkrar umræöur, eink-
um siöari liö hennar, sem fjall-
aöi um þaö, aö húseigendum
yrði gert að greiða eina krónu
fyrir endurskoðun á rafmagnsmæl
um. Var þetta feit. — Um fyrri liö-
inn — tiiboð frá Ottó B. Arnar,
um aö útrýma truflunum frá raf-
stöðinni á útvarpstækjum, var
frestað að taka ákvörðun.
Fundargerðir fjárhagsnefndar
voru samþyktar.
Frú Sigríði Jónsdóttur, Ási,
var veitt veitingarleyfi það, sem
fariö var fram á. Hún mun ætla
að stunda greiöasölu út í Stór-
höföa, í nýbygöu húsi þar.
Um sundkenslustarfann voru
5 umsækjendur. Var hann veitt-
ur þeim ungfrú Ásdfsi Jesdóttur,
og Hinriki Jónssyni stud. med.
Brjefi konsúls G. J. Johnsen
var vísað til fjárhagsnefndar.
Um þetta mál uröu allsnarpar
Sjera Gissur Pjetursson-.
Lftil tilvísun um Veitmannaeyja héttalag og bygging.
Sjera Gissur Pjeturston höf. Vestmannaflyjalýsingar þeirrar, aem bírtist hjer,
Var aonur sjera Pjetura Qissuraraonar, er var prestur að Ofanleiti 1658—1690,
næst á undan Gissuri, er tók við embKttinu að föður sinum látnum, og var
þar síðan prestur til dauðadags árlð 1713. Hann var 60 ára er hann ljeat, Brteður
sjera Gissurar voru sjera Arngrímur aö Kirkjubæ hjer (d. 1748), og Gísll er
fánst myrtur í Hvíld árið 1698. Var kona hans Ingibjörg Oddsdóttir, grunuð
um moröið, ásamt systur sinni < g voru þar húöstrýktar á Alþingl 1695, og
gerðar útlægar. Þær meðgengu aldrei. Gísli hafði verið myrtur þannig, að varð-
an, sem þá var hol innan, var feld ofan á hann. — Þessi lýsing sjera Gissurar
er mjög fróðleg, þó hún sje ekki mikil að vöxtum, og gefur all-góða hugmynd
um lifnaðárháttu Vestmannaeyinga á þeim tímum. — Hún er að iíkindum sam-
in um 1700. x
L
Um sjálfa Heimaeyna.
Vestmannaeyjar hafa sltt nafn ÖÖlast afþeim frsku þrælum Hjör-
felfs landnámsmanns, hvers getið veröur í bókarinnar Landnámu 7,
kap. almenns iandnáms, þar svo stendur: Heita þar siöan Vest-
mannaeyjar, því at þeir voru vestmenn.
þær liggja suöur undan Eystri-Landeyjum, háifa þriðju viku sjáv-
ar frá meginlandí, þar sem skemst er yfirf’eröar, og sú bygöa
Helmaeyin, að gátu manná, þrír partar þýskrar mUuað lengd.norö-
ur og suöur, en hálf þýsk mfla að breidd, austur og vestur, haf-
andi góöan hentugleika hafnar, útræöis og skipalegu,
Hinar aöfar úteyjarnar eni grasivaxnlr klettar og útsker fyrir ut-
an Botn eða skipauppsátur.
þesai bygða eyjan hefur aö noröanveröu iangan vog, sem svara
mun nær þriöja parti einnar viku sjávar, en aö breidd nær 80
faðmar þvers yfir um, þar vogurinn er mjóstur. Vogur þessi liggur
rjett á móti austri og afdeilist noröanmegin með háum björgum, sjer-
deilis með því fjalli, er menn kalla Heimaklett, neðan undlr hverju
er kaupfariö liggur og hefur að neöanveröu 60 faöma hátt berg,
Sem stendur sem einn múr upp úr sjónum, en að ofanveröu bifatt-
ar grasbrekkur, sem eru sauðfjárhagar. Austan viö Heimaklett teng-
ist aö neöanveröu MiÖkiettur og Ystiklettur, en aðgreinast aö of-
anveröu, og sá hluti, sem út aö sjónum vill, meb tugli, bæði utan
i bjarginu og uppi í grasinu.
Aö sunnanveröu afdelliit hafnarvogurinn með láglendi, smávíkum
og skerjatöngum. þar stendur Skansinn skamt austur undan skipa-
uppsátrinujlítt framar en kaupfarslegan. Síöan þegar vognum slepp-
ir að sunnanverðu, er láglent og sljettlent austur með sjónum, fram-
undan Miöhúsum, Gjábakka og Kirkjubæ, með grýtl og urö iangs
með sjávarströndinni. þá hækkar eyjan aftur austur undan Helga-
fellt, með hömrum í kring, og fyrir sunnan Helgafell með smávik-
um og hálsum allt að Stórhöfða, sem er hennar syðsti hiuti og endif.
þá kemur á þá vestri síðu eyjarinnar, Víkin. þar er útræði ver-
tíöa á milli frá Ofanleitl og þeim ÖÖrum bæjum. SíÖan allt að
vestanverðu vegghamar inn að Dalfjalli, með sjávarslðunni.
þaö fjall er mjög hátt og hringbeygir sig kringum Herjólfsdai,
sem hefuraö austanveröu áfasta Fiskhella og til landnoröurs Skersii,
Skipheila, Háeyna og KlifiÖ, hvert vlð annaö áfast. Til útnorðurs
sleppir þessum fjöllum og kemur þar fyrir neöan og austan lágur
tangi af sandi og blágrýtlssteinum, er nú kallaöur Endi, en þræla-
eiöi í Landnámu. Voru þrælar Hjörleits þar að mat sínum, þá Ing-
ólfur kom aö þeim óvörum, kap. 7. þessi tangi hefur útsjóinn aö
norðanverðu, en Botnarvoginn að innanverðu. þessi tangi mun