Víðir - 15.06.1929, Síða 1
I. árg.
Vestmannaeyjum, 15. júní 1929
30. tbl.
Óttinn við
Sjálfstæðísflokkinn
«Ærna mælii',
sás æva þegir,
staðlausa staii,
hraðmælt tunga,
nema haldendr eigi,
oft sér ógótt of gelr»
„Implacabilis® sá, sem ritar I
siðustu Viku greinina ,Háttvirtu
kjósendur“! hefði átt að hafa í
huga hið forna spakmæli úr
Hávamálum, sem að ofan grein-
ir, ef ske kynni að það hefði
getað hamlað honum frá því að
heimska sig á birtingu fyrnefndr-
ar greinar.
„Implacabilis" þessi virðist bera
nafn með rentu — og vera einn
þeirra ósáttgjörnu sundurgerð-
armanna, sem sá sæði öfundar
og illgirni, þar sem því verður
við komið.
Greinarhöfundur getur þess í
upphafi ritsmíðar sinnar, að fram
á síðustu tíma, hafi verið nokkr-
ir men i lijer á landi, sem töldu
aig til Sjalfstæðisfiokks, en hafi
síðan myndað Frjálslynda Hokk-
inn, og að einn þessara inanna
hafi »nælt sjer í sæti á Alþingi"*
þetta orðatiltæki greinarhöf.
á víst að vera til óvirðingar, en
verður tæpast öðru vísi skilið
en útsláttur af hinum „títuprjóna-
Iega“ hugsunarhætti, sem sumir
virðast hafa nú á dögum, þegar
á það er litið, að þingfulltrúi sá
sem um ræðir, vann sittþingsæti
á heiðarlegan hátt og hafði tvo
keppinauta.
En vitanlegt er, að alt fram
á síðustu tíma sátu 4 fulltrúar á
Alþingi, er töldu sig til Sjálf-
stæðisflokks, þeir Bjarnf frá
Vogi, Jakob Möller, Benedikt
Sveinsson og Sig. Hggerz. —
það var fyrst eftir síðustu kosn-
ingar, að aðeins einn þessara
manna, Sig. Eggerz, átti sxti á
Alþingi sem fulltrúi Frjálslynda-
flokksins (Benedikt Sveinsson
gekk yíir í Framsóknarflokkinn).
„Implacabilis* þessi gefur út
thkynningu í nafni hins nýja
Sjálfstæðisflokks og gerirhonum
upp orðin. Stendur þar meðal
annars: „Við erum á móti Krist-
jáni Danakonungi. Burt með
hann“.
þar eð maðurinn fór að
skrifa urn mál þetta, þá ætti að
mega gera þær sjálisögðu kröfur
þing við síðustu kosningar ein-
göngu af því,«.að-Jiokkarnir voru
sinn með hvorn lista. En sem
betur fer fleyta ekki fleiri slíkir
sjer á því.
Varla þarf að efast um, að
Sjálfstæðisflokkurinn verður sig-
ursæll við næstu kosningar, um
land alt, og Socialistar og Fram-
sóknarmenn fái að kenna af
glapa sinna á umliðnum tíma —
og kýli ei lengur vambir sínar úr
kjötkötlum landsins.
til hans, að hann vissi einhver
deili á því, er hann þvaðraði
um. — Hann stendur sem sje
augljóslega í þeirri trú, að með
uppsögn sambandslaganna sje
konungs sambandinu við Dan*
mörk slitið. En þetta er mesti
misskllningur. Konungsætt sú,
sem nú ríkir í Danmörku, er
jafnframt konungsætt íslands
samkv. eidra rjetti en samningi
sambandslaganna.
Greinarhöf. segir: „því miður
hefur stjórnmálalegt þroskaleysi
íslensku þjóðarinnar leyft þess-
ari óheiðarlegu bardagaaðferð,
með fögur orð og nöfn, að leika
altof lausum hala“. Mun grein-
arhöf. hjer málum kunnugastur.
Flokkur sá, sem hann mun telja
sig til, hefur skreytt sig með
jafnaðarmenskunafninu, en all-
flestar aðgerðir hans, innan þinga
og utan, hafa verið elnkendar af
ójöfnuði og óbilgirni.
þá minnist greinarhöf. á hina
ranglátu kjördæmaskipun. Um
þetta hefur verið all-mikið ritað
og rætt, en ekki eru menn á
eitt sáttir hvernig úr þessu verði
bætt. — Enginn flokkur fjekk
betur að kenna á þessu en íhalds-
flokkurinn við síðustu kosningar,
því þrátt fyrir það, að hann
fengi yfirgnæfandi meirl hluta
greiddra atkvæða, þá hlaut hann
verulegan minnihluta þingsæta.
Greinarhöf lýkur máli sínu
með því, að gefa I skyn að I
stað „ísland fyrir íslendinga“
verði stefnuskrá Sjálfstæðisflokks-
ins: „Island fyrir Ihaldsmenn."
þessi illgirnislega aðdróttun
greinarhöf. er mjög hæfllegur
endir á hinni andlegu hráka-
smíði hans.
Virðist hann helst óttast að í
framtíðinni verði skoðanabræðr-
um hans bægt frá kjötkötlum
landsins, þar sem þeir hafa ver-
ið þaulsætnir — og krækt sjer
í bita af óvenjulegri græðgi.
Og ótti hans er ekkl ástæðu-
laus — og eðlilegt að honum sje
ilia við sameiningu fhaldsflokks-
ins og Frjálslynda flokksins.
{ það er sem sje vitanlegt, að
við næstu kosiúngar tapa jafn-
aðarmenn einu þingsæti í Reykja-
vik vegna sameiningarinnar. —
Sigurjón A. Ólafsson flaut inn á
Eftirli tið á
Bæjarbryggjunni.
Á fundi bæjarstjórnar 14. fe-
brúar s. 1. var samþykt að taka
þá nýbreytni upp, að ráða fast-
an starfsmann til þess að gæta
reglu á Bæjarbryggjunni og við
hana þann tfma, sem mestur
flskur bærist á land, ef ekki
næöist samkomulag við bæjarfó-
geta um það, að lögreglan gætti
þar reglu. Var hafnarnefnd falið
að eiga tal við bæjarfógeta, og
ráða sjerstakan mann til starfs-
ins, ef bæjarfógeti sæi sjer ekki
fært að láta lögregluþjónana hafa
efiirlitið.
Var bæjarfógeta síðan skrifað
um þetta og var svar hans á
þá leið, að hann teldi ekki rjett
eða fært að binda eina lögreglu-
þjón kaupstaðarins við einn stað
eða láta næturvörð vera stööugt
á bryggjunni, en kvaðst hinsveg-
ar hafa lagt fyrir bæði dag- og
næturlögiegluna að láta eftirlit á
bryggjunni sitja fyrir.
Hafnarnefnd leit svo á, að
þetta eftirlit iögreglunnar mundi
eksi verða nægilegt um netaver-
tíðina, og ákvað því að ráðasjer-
stakan eftirlitsmann tii þess að
gæta reglu á bryggjunni og við
hana, og sjá um að bátar kæm-
ust að henni eitir þeirri röð, er
þeir kæmu af sjó, og yfirleittað
hann sæi um að ákæðum hafn-
arreglugerðarinnar væri hlýtt.
Gekk eftiflit þetta ágætlega
og urðu fáir til að óhlýðnast
fyrirmælum eftiriitsmannsins, en
þó fór svo að tveir voru kærÖ-
ir fyrir það að troða sjer að
bryggjunni, þar sem bátum, er
voru komnir af sjó löngu fyr
var ætlað að afgreiða sig. Neit-
uðu þessir menn að hlýðnast
eftirlitsmanninum, og kærðihanu
þá fyrir bæjarfógeta fyrir brot á
hafnarreglugjörðinni. Annar þess-
ara formanna fjelst á að greiða
10 króna sekt en gegn hinum
var höfðað mál, og var nýlega
dómur kveðinn upp í því.
Fer hann hjer á eftir:
Ár 1929, laugardaginn 1. júni
kl. var lögreglurjettur Vest-
mannaeyja settur á skrifstofu
embættisins og haldinn af Kr.
Linnet bæjarfógeta með undirrit*
uðum vottum.
Fyrir tekið málið:
Valdstjórnin
gegn
þórarni Guðmundssyni.
Dómarinn lagði fram í rjettin-
um sem nr. 3 útskrift úr gerða-
bók Vestmannaeyjakaupstaðar.
Var því næst í málinu upp
kveðinn svohljóðandi
dómur:
í máli þessu er kærður sak-
aður um að hafa gerst brotleg-
ur gegn hafnarreglugerð fyrir
Vestmannaeyjakaupstað frá 30. á-
gúst 1926, með því að óhlýðnast
fyrirmælum Kristjáns Egilssonar,
gæslumanns við höfnina, en sam-
kvæmt rjsk. nr. 3, útskrift úr
gerðabók Vestmannaeyjakaup-
staðar hefur bæjarstjórn ætlað
nefndum manni eingöngu lög-
reglueftirlit. En þar sem að bæj-
arstjórn brestur alla heimild til
þess að skipa menn til slíks
starfa, getur það ekki varðað
við hegningu, aÖ óhlýðnast hon-
um. Ber því að sýkna kærða
af kröfum valdstjórnarinnar í
máli þessu.
því dæmist rjett vera:
Kærður þórarinn Guðmunds-
son hjer, á að vera sýkn fyrir
kröfum valdstjórnarinnar í máli
þessu.
Dómurinn lesinn f rjettinum í
heyranda hljóði.
Rjetti slitið.
Kr. Linneí.
Vottar:
Ó. Bjarnasen.
Samkvæmt forsendum dóms-
ins hvílir niðurstaðan á því að
bæjarstjórn'n hafi ekki heimild
tii að setja lögregluþjón til eftir-
lits á bryggjuna.
Jeg skal ekki deila við dóm-