Víðir - 19.10.1929, Blaðsíða 3

VíðJr
Fatnaðarvörur er ávalt best að kaupa Jijá

Símfregnir.
FB. Rvík 18. okt. ’29.
Erlendar.
Frá London er símað : Breska
stjórnin het’ur tilkynt námamönn-
um, að hún ætli að leggja til að
vinnutími í námunum verði stytt-
ur á næsta ári um hált'a klukku-
stund dagiega, án þess að laun
þeirra verði lækkuð.
Þing Afghana hafur tekið
Nadir khantii konungs með mikl-
um meiri hluta atkvæða.
Frá Bonn er sítnað : Samkv.
fregn frá Miihlheim í Ruhr hef-
ur íslensku glímunni allstaðar ver-
ið tekið ágætlega.
Inntendar.
Frú Guðrún Björnsdóttir,
móðir Haligríms Benediktssonar
stórkaupmanns, er látin.
ísiensku glímumennirnir eru
nú að ljúka við sýningarnar í
þýskalandi.
Frjettir.
Messað
á sunnud. kl. 2 e. h.
Skafifeilingur
kom frá Vík síðastliðinn mið-
vikudag. Brimaði sjó áður en
hann yrði fermur.
Goðafoss
var hjerá miðvikudaginn á leið
tii útianda.
Einiskipafjelag Islands
ætlar að auka skipakost sinn.
I Danmörku hefir það f hyggju
að láta byggja nýtt skip á staerð
við Goðafoss, og á smíðinni að
verða lokið í sept. næsta ár.
VitJ
hefur verið settur á Hörga-
eyrargarðinn, og varjjfyrst kveikt
á honum 15 október s. 1. Sýnir
hann grænt Ijós Jafnframt liefur
vitanum á Hringskersgarðinum
verið breytt. Sýnir hann nú rautt
ljós. Hjer vantar enn einn vita,
en það ér á Faxasker. Vonandi
verður hans ekki langt að bíða.
Nýlega
eru látin Hjálmar ísaksson
Kirkjudal og Katrín Sæmunds-
dóttir frá Draumbæ.
Hvídbjörnen
hefur nú lokið mælingum sín-
um. Varð vart við nokkuð marg-
ar skekkjur í sjókortinu yfir um-
hverfi Eyjanna. TWun þorsteirtn
Jónsson i Laufási, sem leiðbeindi
skipínu við mælingarnar, segja
hjer í blaðinu frá þeim breyting-
um, sem verða á kortinu til leð-
beiningar fyrir sjófarendur. pað
var l'yrir haus tilstilli að skipið
kom hingað. Hafði liann orðið
var við ýmsar skekkjur í kortinu
og skrilaði grcin um það í
Ægi.
Skip þetta er nýsmíðað, og
með nýtísku tækjum til allra
athugana. Meðal annars voru all-
ar dýptarmælingar gerðar með
radiódýptarmæii.
K. F, U. M. og K-
hifa í hyggju að haida hluta-
veltu 26. okt. næstkomandi. —
Rennur ágóðinn til sjómanna-
stofunnar, svo þar er þarft mál-
efni að styrkja.
Bófaveiðar.
Frh.
En maður frá „Sjerstöku dei d-
inni“ sagði Raj Bey frá því, er
við hafði borið, og sýndi hon-
um sannanir fyrir því, svo að
hann gæti sjeð, að það væri satt.
þegar furstasonurinn fór til
London, hitti hann í lestinni
annan ungan mann, að því er
virtist af góðum ættum. Maður
þessi þekti marga af vinum
furstasonarins og var vel kunn-
ugur Indlandi. Hann hafði bka
skilning á hatri Indverja á hin-
um ensku kúgurum. Hann var
skemtilegur ferðafjelagi, og þegar
hann tók fram körfu með morg-
unverðinum og bauð furstasyn-
inum moð sjer, þáði hann það
með þökkum.
Okunni maðurinn var James
Pierco, svartur sauður í heiðar-
legri fjölskyldu. Hann var íþrótta-
maður, stúdent, liðsforingi úr
stríðinu, og foringi flokks djarfra
æfintýramanna.
þegar furstasonurinn hafði
drukkið dálítið af te því, er hann
Forskriftabækur
H. Hjörvars fást í verslun
Gísla Finssorsar,
VIÐI geta menn fengið keypt-
an hjá
8=6rður & Oskar.
bauð honum, fjell hann í væran
svefn, og í hvert sinn, er hann
yar um það bil að vakna var
honum gefið meira af þvf.
Er þeir komu til Lundúna,
ljest Pierce vera ölvaður og fjekk
burðarkarltil þess aðhjálpasjer og*
fjelaga sínum, sem var drukkinn,
upp í bifreið. því hjelt hann á-
fram. í Lnndúnum stálu fjeiagar
hans, Samúel Westxvick og ann-
ar til báti, sem þeir fóru á nið-
ur Themsá, þar sem lögreglu-
þjónninn, sem nefndur hefur ver-
ið, sá þá.
Og Westwick söng, eins og
hann var vanur áður, er hann
vann og stal.
Við Themsármynni lá skip, sem
Pierce hafði leigt, og á því var
furstasonurinn fluttur til Indlands.
Var hann þar fluttur í land sem
sjúklingur, og falinn í leirhreys-
inu, sem hann fanst í.
Tilætlunin var, að láta Raj Bey
vita í iaumi, að hægt mundi að
Hnna son hans, fyrir hæfílega
borgun.
Við höfum nú sjeð hvernig
Scotland Yard siarfar. í Vín er
líka ágæt lögregla, en til aðstoð-
ar hefur hún háskólakennarana.
Ef eitthvað þarf sjerstakra rann-
sóknar við, er það sent efna-
rannsóknarátofu háskólans.
Gisli Konráðsson:
' Vestmannaeyaprestar.
Framh.
skal jeg óskelfdur á móti ganga". Hún bað hann guÖs vegna ei frá
sjer fara. En sem þau voru þetta að tala komu þeir blóðgírugu'
hundar þangað að heliinum og ætla að rannsaka hann, en prestur ’
gekk út á móti þeim. Nú sem þe'r sjá hann, mælti einn þeirra:
„því ertu hjer sjera Jón? Og skyldir þú vera heima að kirkju þinni
Prestur svaraði : „Jeg hefi verið þar í morgun". Skifti þá ekki
fleiri orðum, morðinginn hjó beint í hans höfuð. Prestur breiddi útj
sfnar hendur og mælti: „Jeg befala mig minum guði. þú mátt
gjöra að hið frekasta". Níðingurinn hjó þá annað höggið. Við þetta
höfuðsár mælti presturinn sjera Jóu : Jeg befala mig m'num herra
Jesú Kristi». Hjer jafnfrsmt skieið Margrjet kona prestsins sð þess
týranna fótum, og hjelt um þá, meinandi hann mundi heldur mýkj-
ast. En þar var engin vægð á ferðum. Hjó þá fordæðan þriðja
höggið. þá sagði prestur: „það er nóg. Herra Jesú meötak þú
minn anda“. Hafði hann þá sundurklofíð hans höfuð. Ljet hann svo
líf sitt. Kona hans tók traf af höfði sínu og batt um þess framliðna
höfuð, en þeir hröktu þær mæðgur frá líkamanum og hans son
með því Heira fólki, er þar var, bundu og ráku til Dönskuhúsa.
þannig var Jón prestur drepinn, sem saklaus Krists p nslarvottur,
þá hann hafði 29 ár prestur verið. þá Tytkir rændu Vestmanna-
eyjar drápu þeir þar 34 menn, en burt fluttu 242 menn,
brendu upp Landakirkju og gjörðu niargt annað fólskuverk. Kona
Jóns prests Margrjet Jónsdóttir, Margrjet dóttir hans og sonur
hans Jón yngri, auknefndur Vestmann, voru hertekin og komu ekki
hingað aftur.
[Sjera Jón var drepinn 17. júlí 1627 að því er stendur á legsteini,
er fanst árið 1924 að Kirkjubæ].
§
V. Jón jónsson tók Kirkjubæ árið 1629, Var þá bágtað fá presta
til Eyjanna eftir ránið, því sumt fólk var þaðan burtflúið, og vita
menn ekki annan en Jón prest Jónsson kominn til Kirkjubæjar
eftir Jón prest þorsteinsson. Hann var sonur Jóns prests Egiltson
ar í Hrepphólum og prestur varhsnn 1643. Sjcst þtð aí btjtfi cg
hjeraðssynodal mag. Brynjólí's biskups Sveinssonar á Gunnarsholti
r3, júní, um óskipulegar hjónabandsgjöi ðir þessa Jóns prests og var
[honum fyrir það dæmt að gefa 2 ríkisdali til fátækra prestaekkna,
?en þó þyrmt vegna fátæktar, og þar til skyldaður til að fiiðstilla
:giftingarmennina eftir temprun prófastsins. Snæbjarnar Stefánssonar.
pjón prestur lifði og var þar prestur 1649, en hvað iengur vek jeg
ekki. Ei heldur um hans konu og börn (J. H.).
VI. Böðvar Sturluson tók Kirkjubæ 1650. Tók Valþjófssíað 1657
eftir lát Einars prests þorvarðssonar, en vígðist honum í’yrst kapel-
lán 1650 af Brynjólfi biskupi. Var sonur Sturlu ættlera Jónssonar
prests Krákssonar, en móðir hans Guðrún Jónsdóttir lögrjettu-
manns í Hróarshoiti Magnússonar. Hann sigldi (sumir segja tvisvar)
og stúderaði í Kaupmannahöfn Kotn út og var um nokkra vetur
heyrari í Skálhoitsskóla, þjónabi eitt ár í Vestmannaeyjum eða ná-
lægtþví. Fói' síðan tii Einars prests (þorvarðssonar á Valþjófsstað)
og fjekk dóttur hans og eitt barn átti hann lifandi með henni, þá
Einar prestur dó. Og Brynjólfur biskup samdi með honunt og erf-
ingjutn Einar prests um hans þar veru, kost og laun, ekkjunnar
náðarár og fleira.
Böðvar dó nær níræður uppgjafaprtstur 1712, hafði 62 ár prest-